Potwierdzenia

Potwierdzenia informują użytkowników, jak zrozumieli je. Dzięki temu użytkownicy nie tylko natychmiast naprawią błędy, ale także zyskują pewność na poziomie społecznym i kontekstowym, ustalając wspólne stanowisko. Potwierdzenia pomagają też kontynuować wątek rozmowy, utrzymując kontekst.

Zobacz też: You can That That: The Role of Repetition in Conversation Design, autor: James Giangola, Conversation & Persona Design Lead @ Google

Możemy wymagać 2 typów:

Kluczowe informacje, które zostały podane lub rozumiane.
Przykład: buty do biegania dla mężczyzn (styl obuwia), błękitny i neonowy (kolor)

Coś, co Asystent zaraz zakończy lub właśnie zakończył.
Przykład: dodawanie sesji do harmonogramu użytkownika

Możesz je obsługiwać na 3 sposoby:
Aby potwierdzić, że użytkownik prawidłowo wysłał wiadomość, wymagane jest udzielenie odpowiedzi od użytkownika. Zazwyczaj odpowiedź tak/nie lub zawiera synonimy.
Nie wymaga odpowiedzi użytkownika, chociaż użytkownicy mogą go podać, jeśli chcą wprowadzić poprawkę („nie, 3 osoby”). Potwierdza po prostu „dla 2 osób razem” i klika dalej. W tym przykładzie kolejnym krokiem jest jednoznaczne potwierdzenie zakupu tych stanowisk.
Brak jawnego potwierdzenia (kodu pocztowego).

Wykorzystanie

Niektóre rodzaje potwierdzenia są dużo częściej niż inne. Oto lista sposobów korzystania z potwierdzeń – od tych do najmniej popularnych:

W większości przypadków nie służy to do potwierdzania danych wejściowych użytkownika, ale do potwierdzania wypowiadanych lub dorozumianych parametrów. Użytkownicy potrzebują kontekstu, aby zrozumieć odpowiedź.

Tak.

Potwierdzenie liczby pozwala upewnić się, że użytkownik został zrozumiany, i ułatwia mu odgadnięcie.

Nie.

Nie przedstawiaj potwierdzeń, skupiając się na tym, co usłyszy akcja lub to, co powiedział użytkownik.

potwierdzić, że wykonano działanie (chyba że jest to oczywiste).

Tak.

Sprawdź, czy szczegóły zostały wysłane, i poinformuj użytkownika, gdzie zostały wysłane.

Nie.

Użytkownicy mogą nie wierzyć w to, że dane zostały ustawione.

Używaj tej metody wtedy, gdy działanie lub odpowiedź jasno wskazują, że rozumiesz użytkownika. Dotyczy to poleceń globalnych, takich jak „stop” lub „cancel”.

Tak.

Domyślnie akcja kończy rozmowę. Zobacz Wyjścia z aplikacji.

Nie.

Twoje działanie nie może zmusić użytkownika do kontynuowania rozmowy.

Nie potwierdzaj tego, czy dane wejściowe są proste i zwykle są wiarygodne, np. tak/nie.

Tak.

Pamiętaj, że odpowiedź użytkownika „tak” nie zostanie potwierdzona.

Nie.

Nie potwierdzaj tak/nie, tzn. „OK, tak”.

skonsultuj się z użytkownikiem przed wykonaniem działania, które byłoby trudne do cofnięcia, np. usunięcia danych użytkownika, zrealizowania transakcji itp.;

Tak.

Wyraźnie potwierdź przed usunięciem danych użytkownika. Zwróć też uwagę, że brak anulowania subskrypcji zostało jawnie potwierdzone, więc nie ma wątpliwości.

Nie.

Naprawienie błędu w tej sytuacji będzie trudne. Utworzenie nowego konta subskrypcji jest czasochłonne, a powiązane z nim informacje zostaną utracone.

Korzystaj z oszczędności tylko wtedy, gdy niezrozumienie danych o użytkownikach jest wysokie, np. poprzez udostępnienie im imienia i nazwiska, adresu lub tekstu.

Tak.

Potwierdź dokładną wiadomość, którą chcesz wysłać przed wysłaniem, ponieważ użytkownik nie może jej poprawić po wysłaniu.

Nie.

Nie jest więc jasne, jaki komunikat zostanie dołączony. Jeśli wystąpił błąd, użytkownik nigdy nie dowie się, chyba że Lola (odbiorca) odpowie.


Korekty

Wymagamy od użytkowników, aby po jawnym i pośrednim potwierdzeniu, poprawili dane, jeśli ich dane zostały błędnie zinterpretowane lub błędnie zinterpretowane. Daj użytkownikom możliwość wprowadzania zmian, nawet jeśli nie wystąpiły błędy.

Wprowadź poprawki, które będą stosowane zgodnie z zasadami współpracy kooperacyjnej, a następnie wpisz „nie”, a następnie wpisz „nie, 7:00”. Jest to tzw. poprawka jednoetapowa.

Tak.

Zezwalaj użytkownikom na wprowadzanie jednoetapowych korekt.

Nie.

Odpowiedź użytkownika została błędnie zinterpretowana jako „nie” w odpowiedzi na pytanie „Czy to będzie wszystko?”.

Pozwól użytkownikom wprowadzać zmiany w dowolnych parametrach (kluczowych informacjach, które zostały podane lub przekazane).

Tak.

Wyjaśnij, co użytkownicy chcą poprawić, i poproś o nowe informacje.

Nie.

W tym przypadku nie anuluj ani nie wymuszaj na użytkownikach ponownego rozpoczęcia okna – w tym przypadku utwórz nowy bukiet niestandardowy.