فراخوانی صریح زمانی اتفاق می‌افتد که کاربر به دستیار Google می‌گوید از اقدام شما با نام استفاده کند. به صورت اختیاری، کاربر می تواند یک عبارت فراخوانی را در پایان فراخوانی خود قرار دهد که او را مستقیماً به تابعی که درخواست می کند می برد.
اجزای فراخوان صریح
مثال زیر اجزای مختلف ممکن یک دستور فراخوانی صریح را نشان می دهد:
عبارت ماشه
این عبارات یک فراخوان صریح را شروع می کنند و توسط Actions on Google تعریف می شوند:
- " Ok Google، صحبت با... "
- " Ok Google، صحبت با... "
- " Ok Google، من می خواهم با... صحبت کنم. "
- " Ok Google، بپرس... "
می‌توانید در مورد عبارات راه‌انداز برای هر زبان در زبان‌ها و زبان‌ها بخوانید.
نام فراخوانی
این نام اکشن شماست، مانند «آشپز شخصی». کاربران این را با عبارات محرک ترکیب می‌کنند تا به صراحت Actions را با نام فراخوانی کنند، مانند: " Ok Google, let me talk with Personal Chef. "
عبارت فراخوانی (اختیاری)
عبارات فراخوان مکانیزمی ارزشمند برای افزایش قابلیت کشف اکشن شما هستند و راهی را برای کاربران فراهم می‌کنند تا با ارائه یک کار خاص، به مکالمه شما پیوند عمیق بدهند. این عبارات راه‌های مختلفی را نشان می‌دهند که کاربران می‌توانند ویژگی‌های Action شما را درخواست کنند، بنابراین دستیار Google می‌تواند قابلیت‌های Action شما را بهتر درک کند و آنها را با درخواست‌های کاربر مطابقت دهد.
- " دستور پخت برای من پیدا کن "
- " یک شراب توصیه کنید "
- " رزرو سواری "
- " بازی بازی کن "
- " میخواهم مدیتیشن کنم "
کاربران نام فراخوان شما را با عبارات فراخوانی ترکیب می‌کنند تا به صراحت اهداف خاصی را فراخوانی کنند، مانند: " Ok Google، با آشپز شخصی صحبت کن تا دستور العمل‌های من را پیدا کند. "
قصد استناد صریح
اگر Action شما صراحتاً بدون هیچ عبارت فراخوانی و با نام (" Ok Google, talk with Personal Chef ") فراخوانی شود، قصد actions.intent.MAIN در Action شما فعال می شود. پروژه Actions شما باید فقط شامل یک هدف اصلی برای فراخوانی صریح با نام باشد.
اگر Action شما به صراحت با یک عبارت فراخوانی و با نام (" Ok Google, برای دستور پخت سوپ امروز با سرآشپز شخصی صحبت کنید ") فراخوانی می شود، آنگاه هدف مربوط به آن عبارت فراخوانی فراخوانی می شود.
برای اطلاعات بیشتر، به اسناد ما در مورد مقاصد مراجعه کنید.