Rejestracja w Google

Jeśli planujesz integrację z Asystentem Google, zapoznaj się z artykułem Konsola Actions on Google

W przeciwnym razie przed dodaniem do usługi autoryzacji OAuth 2.0 przygotuj plik te informacje, a następnie skontaktuj się ze swoją firmą lub współpracą z programistami przedstawiciel ds. rozwoju zawodowego:

  • Adres URL punktu końcowego autoryzacji. To jest URL strony punkt końcowy autoryzacji które hostujesz i z którymi Google nawiązuje połączenia. Ruch powinien zostać zaakceptowany tylko przez HTTPS. Na przykład: https://myservice.example.com/auth. Istniejącą stronę logowania można często dostosować, aby pełnić funkcję punktu końcowego autoryzacji.

    Pole redirect_uri wysłane jako parametr do punktu końcowego autoryzacji będzie miało taką postać:

    https://oauth-redirect.googleusercontent.com/r/YOUR_PROJECT_ID
    https://oauth-redirect-sandbox.googleusercontent.com/r/YOUR_PROJECT_ID
    

    Aplikacja redirect_uri powinna znajdować się na liście dozwolonych w przypadku client_id przypisanego Google.

  • URL punktu końcowego tokena. To jest URL strony punkt końcowy tokena który hostujesz i z którymi Google nawiązuje połączenia. Ruch powinien być akceptowany przez HTTPS i tylko z innych znanych usług (np. usług Google). Na przykład: https://oauth2.example.com/token. Punkty końcowe autoryzacji i tokenów mogą być hostowane w różnych domenach.

  • Opcjonalny URL punktu końcowego unieważnienia tokena. To jest URL strony punkt końcowy unieważnienia który hostujesz i z którymi Google nawiązuje połączenia. Ruch powinien być akceptowany przez HTTPS i tylko z innych znanych usług (np. usług Google). Na przykład: https://oauth2.example.com/revoke. Twoje punkty końcowe autoryzacji, tokenów i unieważnień mogą być hostowane w różnych domeny.

  • Opcjonalny adres URL ochrony wszystkich kont (RISC). Jest to adres URL hostowany przez Ciebie, a Google wykonuje połączenia. Możesz wybrać wartość.

  • Identyfikator klienta i tajny klucz klienta dla Google. Musisz przypisać Google identyfikator klienta, który będzie używany w żądaniach OAuth 2.0 do określić źródło żądania i tajny klucz klienta, które są używane do zapobiegania o fałszerstwo. Identyfikator klienta Google i tajny klucz klienta mogą być dowolnymi bezpiecznymi dla adresu URL przez wybrane wartości ciągu. Musisz się upewnić, że tajny klucz klienta to widoczne tylko dla Google i Twojej usługi.

  • Opcjonalne ciągi tekstowe zakresu. W zależności od tego, jak dużo i jaki rodzaj danych użytkownika udostępnia interfejs API, możesz zdefiniować zakresy reprezentujące różne kategorie użytkowników, i skalowalnych danych. W ten sposób strony mogą poprosić użytkowników o zgodę tylko na dostęp pewnych typów danych, a także ograniczyć ilość danych dostępnych dla klientów wyłącznie do autoryzowanych zakresów. Zwłaszcza, jeśli usługa udostępnia więcej danych niż jest to konieczne do integracji z Google, możesz użyć zakresów, aby przydzielać dostęp tylko do niektórych danych.

  • Identyfikator projektu Google API
.