Usługi Google Play mają dwa interfejsy API, których możesz użyć, aby usprawnić proces weryfikacji za pomocą SMS-ów: SMS Fetcher i SMS User Consent API.
Interfejs SMS Fetcher API zapewnia w pełni zautomatyzowaną obsługę i tylko wtedy, gdy jest to możliwe. Wymaga jednak umieszczenia niestandardowego kodu skrótu w treści wiadomości. Może to być trudne, jeśli Ty nie wysyłasz wiadomości.
Jeśli nie masz kontroli nad treścią wiadomości, np. jeśli Twoja aplikacja współpracuje z instytucją finansową, która może chcieć zweryfikować numer telefonu użytkownika przed zatwierdzeniem transakcji płatności w aplikacji, możesz użyć interfejsu SMS User Consent API, który nie wymaga niestandardowego kodu skrótu. Wymaga jednak, aby użytkownik zatwierdził prośbę o dostęp do wiadomości zawierającej kod weryfikacyjny. Aby zminimalizować ryzyko wyświetlenia niewłaściwej wiadomości użytkownikowi, funkcja Zgoda użytkownika SMS sprawdza, czy wiadomość zawiera 4–10 znaków alfanumerycznych zawierających co najmniej 1 cyfrę. Odfiltrowuje też wiadomości od nadawców na liście kontaktów użytkownika.
Podsumowanie różnic znajdziesz w tabeli poniżej.
| Pobieranie SMS-ów | Zgoda użytkownika SMS | |
|---|---|---|
| Wymagania dotyczące wiadomości | 11-cyfrowy kod, który jednoznacznie identyfikuje aplikację | 4–10-cyfrowy kod alfanumeryczny zawierający co najmniej jedną cyfrę |
| Wymagania dotyczące nadawcy | Brak | Nadawca nie może znajdować się na liście kontaktów użytkownika |
| Interakcja użytkownika | Brak | Kliknij, aby zatwierdzić |