Package google.type

Indeks

Data

Reprezentuje całą datę lub jej część, na przykład datę urodzin. Pora dnia i strefa czasowa zostały określone w innym miejscu lub są nieistotne. Data zależy od kalendarza gregoriańskiego. Może to być jedna z tych wartości:

  • Pełna data z wartościami niezerowymi dotyczącymi roku, miesiąca i dnia.
  • Miesiąc i dzień bez roku (np. rocznica).
  • Sam rok z zerowym miesiącem i zerowym dniem.
  • Rok i miesiąc z zerową datą ważności (np. data ważności karty kredytowej).

Podobne typy:

Pola
year

int32

Rok daty. Wartość musi mieścić się w zakresie od 1 do 9999 lub od 0 do określenia daty bez roku.

month

int32

Miesiąc w roku. Musi mieścić się w zakresie od 1 do 12 lub 0, jeśli chcesz określić rok bez miesiąca i dnia.

day

int32

Dzień miesiąca. Wartość musi należeć do zakresu od 1 do 31 i jest ważna dla roku i miesiąca. Wartość 0 pozwala określić pojedynczy rok lub rok i miesiąc, w którym dzień nie jest istotny.

DayOfWeek

Przedstawia dzień tygodnia.

Wartości w polu enum
DAY_OF_WEEK_UNSPECIFIED Dzień tygodnia nie jest określony.
MONDAY Poniedziałek
TUESDAY Wtorek
WEDNESDAY Środa
THURSDAY czwartek
FRIDAY Piątek
SATURDAY Saturday (sobota)
SUNDAY niedziela

Odstęp

Reprezentuje przedział czasu zakodowany jako początek sygnatury czasowej (włącznie) i koniec sygnatury czasowej (bez jej uwzględnienia).

Początek nie może być dłuższy niż koniec. Gdy początek jest równy końcowi, interwał jest pusty (nie wskazuje czasu). Jeśli zarówno początek, jak i koniec nie są określone, interwał pasuje w dowolnym momencie.

Pola
start_time

Timestamp

Opcjonalnie. Rozpoczęcie uwzględniania przedziału czasowego.

Jeśli podasz sygnaturę czasową pasującą do tego interwału, będzie ona taka sama lub po jego rozpoczęciu.

end_time

Timestamp

Opcjonalnie. Wyłączny koniec interwału.

Jeśli podasz sygnaturę czasową pasującą do tego interwału, musi ona przypadać przed jego końcem.

PhoneNumber

Obiekt reprezentujący numer telefonu odpowiedni jako format przewodu do interfejsu API.

Reprezentacja:

  • nie powinien być używany do formatowania numeru telefonu zgodnie z ustawieniami regionalnymi (np. „+1 (650) 253-0000 wew. 123”);

  • nie została zaprojektowana z myślą o wydajnym miejscu na dane

  • może nie być odpowiedni do dzwonienia – do analizy tego numeru należy używać specjalistycznych bibliotek (patrz materiały referencyjne)

Aby użyć tej liczby, aby wykonać z niej wartości, na przykład sformatować ją na potrzeby różnych przypadków użycia, przekonwertuj ją na obiekt i18n.phonenumbers.PhoneNumber.

Na przykład w Javie będzie to:

com.google.type.PhoneNumber wireProto = com.google.type.PhoneNumber.newBuilder().build(); com.google.i18n.phonenumbers.Phonenumber.PhoneNumber phoneNumber = PhoneNumberUtil.getInstance().parse(wireProto.getE164Number(), "ZZ"); if (!wireProto.getExtension().isEmpty()) { phoneNumber.setExtension(wireProto.getExtension()); }

Materiały referencyjne: https://github.com/google/libphonenumber

Pola
extension

string

Rozszerzenie numeru telefonu. Rozszerzenie nie jest ustandaryzowane w rekomendacjach ITU z wyjątkiem serii liczb o maksymalnej długości 40 cyfr. Poza cyframi można tu zapisywać niektóre inne znaki, takie jak „,” (oznaczając „oczekiwanie”) czy „#”.

Pamiętaj, że w żadnym regionie nie są obecnie używane rozszerzenia z krótkimi kodami, więc to pole zwykle ustawia się tylko w połączeniu z numerem E.164. Jest przechowywany oddzielnie od numeru E.164, aby w przyszłości umożliwić stosowanie krótkich rozszerzeń kodu.

Pole sumy kind. Wymagane. Może to być zwykły numer lub krótki kod. W przyszłości będzie można dodawać do jednego z poniższych pól, dlatego klienci powinni ignorować numery telefonów, dla których nie ustawiono żadnych zakodowanych pól. kind może mieć tylko jedną z tych wartości:
e164_number

string

Numer telefonu na początku numeru telefonu („+”), po którym następuje numer telefonu w prostym formacie ITU E.164, składający się z kodu kierunkowego dla danego kraju (od 1 do 3 cyfr) i numeru abonenckiego bez dodatkowych spacji i formatowania, np.: – poprawnie: „+15552220123” – niepoprawnie: „+1 (555) 222-01234 x123”.

Format ITU E.164 ogranicza tę liczbę do 12 cyfr, ale w praktyce nie wszystkie kraje to przestrzegają, więc to ograniczenie jest złagodzone. Numery krajowe są niedozwolone.

Źródła: https://www.itu.int/rec/T-REC-E.164-201011-I - https://en.wikipedia.org/wiki/E.164. – https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_country_calling_codes

short_code

ShortCode

Krótki kod.

Materiały: https://en.wikipedia.org/wiki/Short_code

ShortCode

Obiekt reprezentujący krótki kod, czyli numer telefonu, który jest zwykle znacznie krótszy niż zwykłe numery telefonów. Można go używać do adresowania wiadomości w systemach MMS i SMS, a także do obsługi skrótów dzwonienia (np. „Wyślij SMS-a pod numer 611, aby sprawdzić, ile minut pozostało do końca Twojego abonamentu”).

Krótkie kody są ograniczone do regionu i nie można ich dzwonić za granicę.Oznacza to, że ten sam krótki kod może być dostępny w różnych regionach, o różnym wykorzystaniu i cenach, nawet jeśli w tych regionach używany jest ten sam numer kierunkowy kraju (np. USA i Kanada).

Pola
region_code

string

Wymagane. Kod regionu BCP-47 lokalizacji, w której można wykonywać połączenia z tym krótkim kodem, np. „US” lub „BB”.

Materiały referencyjne: http://www.unicode.org/reports/tr35/#unicode_region_subtag

number

string

Wymagane. Krótkie cyfry bez poprzedzającego znaku plusa („+”) ani numeru kierunkowego kraju, np. „611”.

PostalAddress

Reprezentuje adres pocztowy, np. adres pocztowy lub adres do płatności. Jeśli podasz adres pocztowy, firma pocztowa może dostarczyć przesyłki do lokalu, skrytki pocztowej lub podobnego obiektu. Nie służy on do modelowania lokalizacji geograficznych (dróg, miast, gór).

W większości przypadków adres jest tworzony na podstawie danych wejściowych użytkownika lub importowanych istniejących danych, w zależności od typu procesu.

Porady dotyczące wpisywania / edytowania adresu: – skorzystaj z widżetu z adresem gotowego do internacjonalizacji, np. https://github.com/google/libaddressinput – nie należy wyświetlać użytkownikom elementów interfejsu do wprowadzania lub edytowania pól spoza krajów, w których takie pole jest używane.

Więcej wskazówek dotyczących korzystania z tego schematu znajdziesz na stronie https://support.google.com/business/answer/6397478

Pola
revision

int32

Wersja schematu tabeli PostalAddress. Wartość ta musi wynosić 0, co jest najnowszą wersją.

Wszystkie nowe wersje muszą być zgodne wstecznie ze starymi.

region_code

string

Wymagane. Kod regionu CLDR kraju lub regionu adresu. Nigdy nie jest to ustalane. To użytkownik musi upewnić się, że wartość jest prawidłowa. Szczegółowe informacje można znaleźć na stronach https://cldr.unicode.org/ i https://www.unicode.org/cldr/charts/30/supplemental/territory_information.html. Przykład: „CH” oznacza Szwajcarię.

language_code

string

Opcjonalnie. Kod języka BCP-47 treści adresu (jeśli jest znany). Często jest to język interfejsu formularza wejściowego lub jeden z języków używanych w kraju/regionie w danym kraju albo jego transliterowane odpowiedniki. Może to wpłynąć na formatowanie w niektórych krajach, ale nie ma wpływu na prawidłowość danych i nigdy nie wpływa na weryfikację ani inne operacje związane z nieformatowaniem.

Jeśli ta wartość nie jest znana, należy ją pominąć (zamiast określać potencjalnie nieprawidłową wartość domyślną).

Przykłady: „zh-Hant”, „ja”, „ja-Latn”, „pl”.

postal_code

string

Opcjonalnie. Kod pocztowy adresu. Nie wszystkie kraje używają kodów pocztowych lub ich wymagają, ale tam, gdzie są używane, mogą wymagać dodatkowej weryfikacji obejmującej inne części adresu (np. stan/kod pocztowy w Stanach Zjednoczonych).

sorting_code

string

Opcjonalnie. Dodatkowy kod sortowniczy specyficzny dla kraju. Nie jest on używany w większości regionów. Ta wartość jest ciągiem znaków takim jak „CEDEX”, po którym może następować cyfra (np. „CEDEX 7”), lub samą liczbą oznaczającą „kod sektora” (Jamajka), „wskaźnik obszaru dostawy” (Malawi) lub „wskaźnik urzędu pocztowego” (np. Wybrzeże Kości Słoniowej).

administrative_area

string

Opcjonalnie. Najwyższy podział administracyjny stosowany w przypadku adresów pocztowych kraju lub regionu. Na przykład stan, prowincja, obwód lub prefektura. W przypadku Hiszpanii jest to prowincja, a nie wspólnota autonomiczna (np. „Barcelona”, nie „Katalonia”). Wiele krajów nie używa regionu w adresach pocztowych. Np. w Szwajcarii pole powinno pozostać puste.

locality

string

Opcjonalnie. Zasadniczo odnosi się do części miejscowości lub miejscowości. Przykłady: USA, gmina IT, poczta polska. W regionach, w których miejscowości nie są dobrze zdefiniowane lub nie pasują do tej struktury, zostaw pole Rejon puste, a następnie użyj parametru address_lines.

sublocality

string

Opcjonalnie. Okręg, w którym znajduje się adres. Na przykład mogą to być dzielnice, dystrykty, okręgi.

address_lines[]

string

Nieuporządkowane wiersze adresu opisujące dolne poziomy adresu.

Wartości w polu address_lines nie mają informacji o typie, a czasem mogą zawierać wiele wartości w jednym polu (np. „Austin, TX”), ważne jest, aby kolejność wierszy była jasna. Kolejność wierszy adresu powinna być taka sama jak „kolejność w danych koperty” dla kraju lub regionu adresu. Tam, gdzie może być to inne (np. w Japonii), słowo address_language jest używane do jednoznacznego określenia (np. „ja” dla sortowania w dużym i małym porządku oraz „ja-Latn” lub „en” dla małych i dużych). Dzięki temu można wybrać najbardziej precyzyjny wiersz adresu na podstawie języka.

Minimalna dozwolona reprezentacja strukturalna adresu składa się z kodu regionu (region_code), a wszystkie pozostałe informacje znajdują się w wierszach address_lines. Sformatowanie takiego adresu w przybliżeniu bez geokodowania byłoby możliwe, ale semantyczne rozumowanie nie byłoby możliwe w odniesieniu do żadnego ze składników adresu, dopóki nie zostanie przynajmniej częściowo rozpatrzone.

Utworzenie adresu zawierającego tylko atrybuty region_code i address_lines, a następnie geokodowanie to zalecany sposób obsługi całkowicie nieuporządkowanych adresów (zamiast zgadywania, które części adresu powinny należeć do miejscowości lub obszaru administracyjnego).

recipients[]

string

Opcjonalnie. Adresat pod adresem. W pewnych okolicznościach to pole może zawierać informacje obejmujące wiele wierszy. Może ona na przykład zawierać informacje dotyczące opieki.

organization

string

Opcjonalnie. Nazwa organizacji pod adresem.

TimeOfDay

Przedstawia porę dnia. Data i strefa czasowa są nieistotne lub zostały określone w innym miejscu. Interfejs API może zezwolić na sekundy przestępne. Podobne typy to google.type.Date i google.protobuf.Timestamp.

Pola
hours

int32

Godziny dnia w formacie 24-godzinnym. Wartość powinna mieścić się w zakresie od 0 do 23. Interfejs API może zezwalać na wartość „24:00:00” w przypadku takich scenariuszy jak godzina zamknięcia firmy.

minutes

int32

Minuty dnia. Wartość musi mieścić się w przedziale od 0 do 59.

seconds

int32

Sekundy czasu trwania. Zwykle musi mieścić się w zakresie od 0 do 59. Interfejs API może akceptować wartość 60, jeśli zezwala na użycie sekund przestępnych.

nanos

int32

Ułamki sekund w nanosekundach. Musi mieścić się w przedziale od 0 do 999 999 999.

TimeZone

Reprezentuje strefę czasową z bazy danych stref czasowych IANA.

Pola
id

string

Strefa czasowa bazy danych strefy czasowej IANA, np. „America/New_York”.

version

string

Opcjonalnie. Numer wersji bazy danych stref czasowych IANA, np. „2019a”.