انجام دادن.

تمرکز بر اعمال، بار شناختی را کاهش می دهد. کاربر به سادگی باید یاد بگیرد که می تواند به مرور کفش ها ادامه دهد یا خرید خود را تکمیل کند. آنها قبلاً در هر دوی اینها متخصص هستند.

نکن.

تمرکز بر آنچه کاربر می تواند بگوید، بار شناختی را با نیاز به حفظ کردن افزایش می دهد. کاربر نه تنها باید بیاموزد که می‌تواند به جستجوی کفش‌ها ادامه دهد یا خرید خود را تکمیل کند، بلکه باید دستورات «به خرید کردن» و «بررسی کردن» را نیز به خاطر بسپارد. همچنین این تصور را ایجاد می کند که فقط همین عبارات دقیق کار می کنند.

انجام دادن.

سوالی بپرسید و اجازه دهید کاربر به زبان خودش پاسخ دهد (مثلاً «از متخصصان بیاموز»، «می‌خواهم دموها را امتحان کنم»، «آرامش به نظر می‌رسد» و غیره).

نکن.

از این مصنوع از سیستم های تلفن لمسی اجتناب کنید (به عنوان مثال، "برای گذاشتن یک پیام، 1 را فشار دهید.").

انجام دادن.

روشن کنید که کلمات یا عبارات نمونه هستند، نه فهرستی جامع.

نکن.

با مشخص کردن "یکی از موارد زیر" به نظر می رسد که کاربر فقط می تواند یکی از 3 گزینه را بگوید. علاوه بر این، "لطفا بگویید" باعث می شود به نظر برسد که شخصیت شما در حال تصحیح کاربر است که گویی او چیزی اشتباه گفته است.