طراحی برای دم بلند
بیش از حد طراحی نکنید
در مرحله الزامات ، مجموعه ای واضح از موارد استفاده کلیدی را تعریف کردید. این اولویت ها را در نظر داشته باشید و از افزودن موارد لبه به این لیست خودداری کنید. همانطور که وارد جزئیات طراحی می شوید، سناریوهای جدیدی ظاهر می شوند که تا به حال در نظر نگرفته بودید. قبل از گسترش دامنه طراحی برای رسیدگی به این سناریوهای جدید، به دقت تأثیر را در نظر بگیرید.
| سر | بدن | دم بلند |
|---|---|---|
موارد استفاده کلیدی اینها مهمترین و رایج ترین مسیرهای مکالمه ای هستند که کاربران از طریق ویژگی شما طی می کنند. بیشتر تلاش خود را روی تبدیل این مسیرها به یک تجربه کاربری عالی متمرکز کنید. | مسیرهای انحرافی اینها مسیرهای مکالمه ای کمتر رایج و اغلب کمتر مستقیم یا کمتر موفق از طریق ویژگی شما هستند. برای حمایت کافی از آنها وقت بگذارید، اما از صرف زمان و تلاش زیاد برای طراحی آنها خودداری کنید. | موارد لبه اینها مسیرهای بسیار غیر معمولی هستند. در نظر بگیرید که آیا اعلان‌های عمومی مانند «متاسفم نمی‌دانم چگونه کمک کنم» به اندازه کافی خوب هستند یا اگر می‌توانید با یک راه‌حل کم‌دوام مشابه کمی دقیق‌تر باشید. |
از قانون 80/20 یا اصل پارتو برای جلوگیری از طراحی بیش از حد استفاده کنید.
برای طراحی مکالمه، این قانون راهی است برای گفتن اینکه همه مسیرها یکسان ایجاد نمی شوند. 80 درصد از کاربران 20 درصد از مسیرهای ممکن را در یک گفتگو دنبال می کنند. بنابراین، منابع را بر این اساس برای بیشترین تأثیر سرمایه گذاری کنید.
به همین ترتیب، مبادلاتی از نظر کمال یا کامل وجود دارد. ممکن است 80٪ کار طول بکشد تا 20٪ آخر پروژه واقعاً صیقل شود. در این موارد، تلاش بدون پرداخت ممکن است "به اندازه کافی خوب" باشد.
انحرافات رایج
در بین موارد استفاده کلیدی و موارد لبه تعدادی انحراف تا حدودی رایج است. معمولاً، اینها سناریوهای جدیدی هستند که تا قبل از اینکه در طول آزمایش فاش نشده باشند یا در حین توسعه کشف نشده باشند، آنها را در نظر نگرفته بودید. و در بیشتر مواقع، آنها نیاز به مدیریت طولانی تر و کمتر مستقیم در یک مسیر جایگزین دارند.
در اینجا چند مسیر انحرافی رایج وجود دارد که باید در نظر بگیرید:
حساب های بدون پیوند
در این حالت کاربر حساب خود را پیوند نداده است.
اقدامات پشتیبانی نشده
کاربران ممکن است اقداماتی را درخواست کنند که Action شما نتواند از آنها پشتیبانی کند.
پوشش قصد
طراحی مکالمه شامل نوشتن اسکریپت یک نیمه از یک دیالوگ است، به این امید که آنقدر قوی باشد که هر کسی بتواند وارد عمل شود و نیمه دیگر را اجرا کند. هنگام طراحی برای دم بلند، روی آنچه کاربر می تواند در هر مرحله از گفتگوی شما بگوید تمرکز کنید تا مقاصد خود را تعریف کنید (که گرامر نیز نامیده می شود).
یک intent نشان دهنده نگاشت بین آنچه کاربر می گوید و آنچه Action شما در نتیجه باید انجام دهد را نشان می دهد. به عنوان مثال، اعلان "آیا پیتزا دوست دارید؟" به منظور «بله» و «نه» نیاز دارد. هر هدف باید دارای عبارات آموزشی متنوعی باشد، از جمله مترادف هایی مانند "بله" و "نه" و همچنین انواع مختلفی مانند "من آن را دوست دارم" یا "این درشت است". اینها ممکن است بر اساس تعداد دفعات وقوع آنها وزن شود. مقاصد همچنین می تواند شامل حاشیه نویسی باشد، به عنوان مثال، دسته بندی "موزارلای تازه" به عنوان یک رویه پیتزا در پاسخ کاربر "فقط اگر با موزارلای تازه درست شده باشد."
اگر از Dialogflow استفاده می‌کنید، برای خواندن اطلاعات بیشتر در مورد Intent به اینجا بروید.
جلوگیری از وقوع خطاها بهتر از رسیدگی به خطاها پس از وقوع آنهاست.
انجام دادن.
هدف «انجام شد» را با عبارات آموزشی مانند «تمام کردم» یا «همین است» درج کنید.
نکن.
اگر Action فقط منتظر سؤالات در مورد I/O باشد، پاسخ کاربر باعث خطای No Match می شود.
رسیدگی به خطا
حتی با اهداف قوی، هنوز جای خطا وجود دارد. کاربران ممکن است با سکوت (خطای بدون ورودی) یا گفتن چیزی غیرمنتظره (یک خطای عدم تطابق) از اسکریپت خارج شوند. از دستورات خطا استفاده کنید تا به آرامی کاربران را به سمت مسیرهای موفق هدایت کنید یا انتظارات آنها را در مورد آنچه ممکن است و غیرممکن است بازنشانی کنید.
مدیریت خوب خطا به زمینه خاص بستگی دارد، بنابراین دستورات برای خطاهای No Input و No Match باید برای هر نوبت در گفتگو طراحی شوند.