Narzędzie Google Issue Tracker obsługuje relacje nadrzędne i podrzędne. Relacja nadrzędna–podrzędna jest zwykle używana do reprezentowania podziału pracy w ramach danego projektu. Element nadrzędny może mieć wiele elementów podrzędnych, a element podrzędny może mieć wielu rodziców.
Relacja wydawcy nadrzędnego i podrzędnego ma te cechy:
| Cecha | Szczegóły |
|---|---|
| Relacja | N:N |
| Zamawianie | Obsługiwane jest sortowanie podrzędnych profili w ramach profilu nadrzędnego. |
| Wykrywanie cyklu | System zapobiega tworzeniu pętli zależności. |
| Maks. liczba bezpośrednich podkatalogów | 500 |
| Maksymalna liczba przodków | 1000 |
Przykłady
Grafika poniżej przedstawia przykładowe relacje nadrzędne i podrzędne.
Relacje między kontami nadrzędnymi i podrzędnymi oraz blokowanie
Istniejące relacje Blokowanie i Zablokowane przez są nadal obsługiwane, gdy używasz relacji nadrzędnych i podrzędnych. Gdy łączysz relacje rodzic-dziecko z blokowaniem:
- Użyj relacji rodzic-dziecko, aby podzielić zadanie na mniejsze jednostki.
- Użyj blokowania i blokowania przez, gdy czas i kolejność są krytyczne, a Ty chcesz wyraźnie wskazać w interfejsie, że należy przekazać pracę, która została przerwana lub nie została rozpoczęta.
Grafika poniżej przedstawia przykłady podziału pracy na zadania nadrzędne i podrzędne oraz blokujące.
