REST Resource: accounts.businessInfo

Zasób: BusinessInfo

Wiadomość BusinessInfo zawiera istotne informacje o firmie sprzedawcy.

Wiadomość zawiera najważniejsze informacje o firmie, takie jak adres fizyczny, dane kontaktowe działu obsługi klienta i identyfikatory dla poszczególnych regionów.

Zapis JSON 
{
  "name": string,
  "address": {
    object (PostalAddress)
  },
  "phone": {
    object (PhoneNumber)
  },
  "phoneVerificationState": enum (PhoneVerificationState),
  "customerService": {
    object (CustomerService)
  },
  "koreanBusinessRegistrationNumber": string
}
Pola
name

string

Identyfikator. Nazwa zasobu informacji o firmie. Format: accounts/{account}/businessInfo
address

object (PostalAddress)

Opcjonalnie: Adres firmy. Obsługiwane są tylko pola regionCode, addressLines, postalCode, administrativeArea i locality. Pozostałe pola są ignorowane.
phone

object (PhoneNumber)

Tylko dane wyjściowe. numer telefonu firmy;
phoneVerificationState

enum (PhoneVerificationState)

Tylko dane wyjściowe. Stan weryfikacji numeru telefonu firmy.
customerService

object (CustomerService)

Opcjonalnie: Obsługa klienta firmy.
koreanBusinessRegistrationNumber

string

Opcjonalnie: 10-cyfrowy koreański numer rejestracyjny firmy oddzielony myślnikami w formacie XXX-XX-XXXXX.

PostalAddress

Adres pocztowy. Na przykład adresy do dostawy pocztowej lub adresy płatności. Na podstawie adresu pocztowego usługa pocztowa może dostarczyć produkty do budynku, skrytki pocztowej lub podobnego miejsca. Nie jest ona przeznaczona do modelowania lokalizacji geograficznych (drogi, miast, gór).

W przypadku typowego użytkowania adres jest tworzony przez użytkownika lub importowany z dotychczasowych danych, w zależności od typu procesu.

Porady dotyczące wprowadzania i edytowania adresu: – Użyj widżetu adresu gotowego do użycia w różnych krajach, np. https://github.com/google/libaddressinput. – Użytkownicy nie powinni widzieć elementów interfejsu służących do wprowadzania ani edytowania pól poza krajami, w których są one używane.

Więcej informacji o korzystaniu z tego schematu znajdziesz na stronie https://support.google.com/business/answer/6397478.

Zapis JSON 
{
  "revision": integer,
  "regionCode": string,
  "languageCode": string,
  "postalCode": string,
  "sortingCode": string,
  "administrativeArea": string,
  "locality": string,
  "sublocality": string,
  "addressLines": [
    string
  ],
  "recipients": [
    string
  ],
  "organization": string
}
Pola
revision

integer

Wersja schematu PostalAddress. Musisz ustawić wartość 0, która jest najnowszą wersją.

Wszystkie nowe wersje muszą być zgodne wstecz ze starszymi wersjami.
regionCode

string

Wymagane. Kod regionu CLDR kraju/regionu adresu. Nie jest ona nigdy ustalana automatycznie – to użytkownik musi się upewnić, że wartość jest prawidłowa. Więcej informacji znajdziesz na stronach https://cldr.unicode.org/ i https://www.unicode.org/cldr/charts/30/supplemental/territory_information.html. Przykład: „CH” dla Szwajcarii.
languageCode

string

Opcjonalnie: Kod języka BCP-47 treści pod tym adresem (jeśli jest znany). Jest to często język interfejsu formularza danych lub język zgodny z jednym z języków używanych w kraju/regionie, w którym znajduje się adres, lub ich transliterowane odpowiedniki. Może to wpływać na formatowanie w niektórych krajach, ale nie ma to kluczowego znaczenia dla poprawności danych i nigdy nie wpłynie na weryfikację ani inne operacje niezwiązane z formatowaniem.

Jeśli ta wartość jest nieznana, należy ją pominąć (zamiast podawać potencjalnie nieprawidłową wartość domyślną).

Przykłady: „zh-Hant”, „ja”, „ja-Latn”, „en”.
postalCode

string

Opcjonalnie: Kod pocztowy w adresie. Nie wszystkie kraje używają kodów pocztowych lub wymagają ich podawania, ale tam, gdzie są one używane, mogą powodować dodatkową weryfikację innych części adresu (np. weryfikację stanu lub kodu pocztowego w Stanach Zjednoczonych).
sortingCode

string

Opcjonalnie: Dodatkowy kod sortowania dla danego kraju. Nie jest on używany w większości regionów. W przypadku jego użycia wartość to albo ciąg znaków, np. „CEDEX”, opcjonalnie z numerem (np. „CEDEX 7”), albo tylko liczba, która reprezentuje „kod sektora” (Jamajka), „wskaźnik obszaru dostawy” (Malawi) lub „wskaźnik urzędu pocztowego” (np. Wybrze Kości Słoniowej).
administrativeArea

string

Opcjonalnie: Najwyższy podział administracyjny, który jest używany w przypadku adresów pocztowych w kraju lub regionie. Może to być na przykład stan, prowincja, obwód lub prefektura. W Hiszpanii jest to prowincja, a nie wspólnota autonomiczna (np. „Barcelona”, a nie „Katalonia”). W wielu krajach w adresach pocztowych nie podaje się obszaru administracyjnego. Na przykład w Szwajcarii nie należy wypełniać tego pola.
locality

string

Opcjonalnie: Zwykle odnosi się do miasta w adresie. Przykłady: miasto w USA, miasto w Włoszech, miejscowość w Wielkiej Brytanii. W regionach świata, w których miejscowości nie są dobrze zdefiniowane lub nie pasują do tej struktury, pozostaw pole „Locality” puste i użyj atrybutów „addressLines”.
sublocality

string

Opcjonalnie: Podjednostka adresu. Mogą to być na przykład dzielnice, okręgi czy gminy.
addressLines[]

string

Nieuporządkowane wiersze adresu opisujące niższe poziomy adresu.

Wartości w elementach addressLines nie zawierają informacji o typie i czasami mogą zawierać kilka wartości w pojedynczym polu (np. „Austin, TX”), dlatego ważne jest, aby kolejność wierszy była jasna. Kolejność wierszy adresu powinna odpowiadać „kolejności na kopercie” w kraju lub regionie, w którym znajduje się adres. W miejscach, gdzie może się to różnić (np. w Japonii), atrybutu address_language używa się, aby wyraźnie określić język. Na przykład „ja” oznacza kolejność od dużego do małego, a „ja-Latn” lub „en” oznacza kolejność od małego do dużego. Dzięki temu można wybrać najbardziej szczegółowy wiersz adresu na podstawie języka.

Minimalna dozwolona reprezentacja strukturalna adresu składa się z regionCode, a wszystkie pozostałe informacje są umieszczane w elementach addressLines. Bez geokodowania można by sformatować taki adres bardzo przybliżony, ale nie można było przeprowadzić żadnej analizy semantycznej dotyczącej żadnych elementów adresu, dopóki nie zostały one co najmniej częściowo rozpoznane.

Tworzenie adresu zawierającego tylko kod regionu i wiersze adresu, a następnie geokodowanie jest zalecanym sposobem obsługi całkowicie nieustrukturyzowanych adresów (zamiast zgadywania, które części adresu powinny być miejscowościami lub obszarami administracyjnymi).
recipients[]

string

Opcjonalnie: Odbiorca pod adresem. W pewnych okolicznościach to pole może zawierać informacje na kilku wierszach. Może ona na przykład zawierać informacje o adresacie korespondencji.
organization

string

Opcjonalnie: Nazwa organizacji pod tym adresem.

Numer telefonu

Obiekt reprezentujący numer telefonu, odpowiedni jako format transmisji interfejsu API.

Ta reprezentacja:

  • nie należy używać do formatowania numeru telefonu w zależności od lokalizacji, np. „+1 (650) 253-0000 wew. 123”.

  • nie jest przeznaczony do wydajnego przechowywania danych;

  • może nie nadawać się do wybierania numeru – do tego celu należy użyć specjalnych bibliotek (patrz „Materiały dodatkowe”)

Aby wykonać jakąś użyteczną czynność na tym numerze, np. sformatować go w różnych przypadkach użycia, najpierw przekształć go w obiekt i18n.phonenumbers.PhoneNumber.

Na przykład w Javie:

com.google.type.PhoneNumber wireProto = com.google.type.PhoneNumber.newBuilder().build(); com.google.i18n.phonenumbers.Phonenumber.PhoneNumber phoneNumber = PhoneNumberUtil.getInstance().parse(wireProto.getE164Number(), "ZZ"); if (!wireProto.getExtension().isEmpty()) { phoneNumber.setExtension(wireProto.getExtension()); }

Materiały referencyjne: – https://github.com/google/libphonenumber

Zapis JSON 
{
  "extension": string,

  // Union field kind can be only one of the following:
  "e164Number": string,
  "shortCode": {
    object (ShortCode)
  }
  // End of list of possible types for union field kind.
}
Pola
extension

string

Rozszerzenie numeru telefonu. Rozszerzenie nie jest ustandaryzowane w zaleceniach ITU, z wyjątkiem tego, że jest zdefiniowane jako ciąg liczb o maksymalnej długości 40 cyfr. Oprócz cyfr można tu przechowywać inne znaki wybierania, takie jak „,” (wskazujący na oczekiwanie) lub „#”.

Pamiętaj, że obecnie żaden region nie używa rozszerzeń z krótkimi kodami, więc to pole jest zwykle ustawiane tylko w związku z numerem E.164. Jest on przechowywany oddzielnie od numeru E.164, aby umożliwić w przyszłości rozszerzenia krótkich kodów.
Pole unii kind. Wymagane. Może to być zwykły numer lub kod krótki. W przyszłości do listy pól oneof mogą zostać dodane nowe pola, dlatego klienci powinni ignorować numery telefonów, dla których nie ustawiono żadnego z tych pól. kind może być tylko jednym z tych elementów:
e164Number

string

Numer telefonu, który zaczyna się od znaku plusa („+”), a następnie zawiera numer telefonu w luźniejszym formacie ITU E.164, który składa się z kodu kraju (1–3 cyfry) i numeru abonenckiego bez dodatkowych spacji ani formatowania. Przykład: – poprawnie: „+15552220123” – niepoprawnie: „+1 (555) 222-01234 x123”.

Format ITU E.164 ogranicza liczbę cyfr do 12, ale w praktyce nie wszystkie kraje go przestrzegają, więc zrezygnowaliśmy z tej restrykcji. Numery krajowe są niedozwolone.

Źródła: – https://www.itu.int/rec/T-REC-E.164-201011-I – https://en.wikipedia.org/wiki/E.164. – https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_country_calling_codes
shortCode

object (ShortCode)

krótki kod,

Źródła: – https://en.wikipedia.org/wiki/Short_code

ShortCode

Obiekt reprezentujący krótki kod, czyli numer telefonu, który jest zazwyczaj znacznie krótszy niż zwykłe numery telefonów i który może być używany do adresowania wiadomości w systemach MMS i SMS, a także do skróconego wybierania (np. „Wyślij SMS-a na numer 611, aby sprawdzić, ile minut zostało Ci w planie taryfowym”).

Krótkie kody są ograniczone do danego regionu i nie można ich wybierać międzynarodowo, co oznacza, że ten sam krótki kod może występować w różnych regionach z różnymi cenami i zasadami korzystania, nawet jeśli te regiony mają ten sam kod kraju (np. USA i Kanada).

Zapis JSON 
{
  "regionCode": string,
  "number": string
}
Pola
regionCode

string

Wymagane. Kod regionu BCP-47 lokalizacji, w której można wykonywać połączenia z tym krótkim kodem, np. „US” i „BB”.

Źródła: – http://www.unicode.org/reports/tr35/#unicode_region_subtag
number

string

Wymagane. Cyfry krótkiego kodu bez znaku plusa „+” ani kodu kraju. Na przykład „611”.

PhoneVerificationState

Stan weryfikacji numeru telefonu.

Wartości w polu enum
PHONE_VERIFICATION_STATE_UNSPECIFIED Wartość domyślna. Ta wartość nie jest używana.
PHONE_VERIFICATION_STATE_VERIFIED Telefon został zweryfikowany.
PHONE_VERIFICATION_STATE_UNVERIFIED telefon nie został zweryfikowany;

CustomerService

Informacje o obsługach klienta.

Zapis JSON 
{
  "uri": string,
  "email": string,
  "phone": {
    object (PhoneNumber)
  }
}
Pola
uri

string

Opcjonalnie: Identyfikator URI, pod którym można znaleźć obsługę klienta.
email

string

Opcjonalnie: Adres e-mail, pod którym można skontaktować się z obsługą klienta.
phone

object (PhoneNumber)

Opcjonalnie: Numer telefonu, pod którym można skontaktować się z obsługą klienta.

Metody

getBusinessInfo

 Pobiera informacje o firmie z konta.

updateBusinessInfo

 Aktualizuje informacje o firmie na koncie.