کلیدهای تینک هم از مواد کلیدی و هم از فراداده تشکیل شده اند. بخش برچسبگذاری متنهای رمزی توضیح میدهد که چگونه Tink اجازه میدهد تا پیشوند متنهای رمزی را با یک رشته ۵ بایتی مشتقشده از ID نشان دهد، به این معنی که کلید به شناسهای که در مجموعه کلید دارد نیز بستگی دارد.
بنابراین، برای ایجاد یک کلید جدید، Tink به طور کلی از مواد زیر استفاده می کند:
- یک شی که تمام پارامترها را توصیف می کند
- شناسه کلید جدید
- تصادفی یکنواخت و رمزنگاری امن
مثال
به عنوان مثال HMAC ( RFC 2014 ) را در نظر بگیرید. برای تعیین یک محاسبات HMAC در Tink، باید اطلاعات زیر را ارائه کرد که کلید را تشکیل می دهد:
- مواد کلیدی HMAC.
- تابع هش مورد استفاده قرار می گیرد.
- طول خروجی HMAC (به ( RFC 2014، بخش 5 ) مراجعه کنید) - در صورت کوتاه شدن.
- پیشوند خاص Tink که هر تگ با آن شروع می شود (در صورت وجود).
پارامترهای مربوطه شامل تمام این اطلاعات است، به جز مواد کلیدی واقعی. به طور خاص:
- طول مواد کلیدی.
- تابع هش استفاده شده است.
- طول خروجی HMAC - اگر کوتاه شود.
- مشخصات نحوه یافتن پیشوند از ID.
همراه با مواد کلید و شناسه، این کلید کامل را تشکیل می دهد. همچنین جزئیات بیشتر در مورد نحوه پیاده سازی این اشیاء را مشاهده کنید.