اگر فرآیند طراحی مکالمه ما را دنبال کرده اید، طراحی را برای دستگاهی بدون صفحه مانند Google Home آغاز کرده اید. این به این دلیل است که اگر همه چیز در یک مکان باشد - اعلان‌های گفتاری، برقراری جریان مکالمه به درستی آسان‌تر است.

هنگامی که طراحی خود را گسترش می دهید تا دستگاه های دیگری مانند تلفن های همراه را نیز شامل شود، شروع به ایجاد تصاویر بصری خواهید کرد.

تصاویر به منظور تکمیل مکالمه هستند و بنابراین برای هر نوبت در گفتگو مورد نیاز نیستند.

به این فکر کنید که چه اطلاعاتی می تواند بهتر روی یک صفحه نمایش داده شود. سوالاتی مانند:

• آیا به کاربران کمک می کند تصویری از آنچه در حال بحث است را ببینند؟
• آیا انتخاب یک لیست بصری به جای گفتاری برای کاربر آسان تر خواهد بود؟
• آیا محتوای اضافی وجود دارد که اگرچه برای مکالمه مهم نیست، اما برای نمایش کاربران مفید باشد؟

بدیهی است که تصاویر تنها در دستگاه هایی با خروجی صفحه نمایش نمایش داده می شوند. اندازه آنها به طور خودکار تغییر می کند و مرتب می شود تا با اندازه صفحه نمایشی که در آن ظاهر می شوند مطابقت داشته باشند.

تصاویر هرگز به تنهایی ظاهر نمی شوند. آنها همیشه با یک اعلان گفتاری و/یا نمایشگر همراه خواهند بود. آنها همچنین باید با چیپس همراه باشند.

این اجزای بصری را به عنوان الگوهایی با فیلدهای الزامی و اختیاری در نظر بگیرید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که داده هایی (یعنی رشته های متنی، فایل های تصویری و غیره) را که می خواهید ظاهر شوند، مشخص کنید. برای جزئیات بیشتر در مورد آنچه که باید مشخص کنید، بخش "نیازها" را در زیر هر جزء بصری ببینید.