RequestHeader

Obiekt nagłówka zdefiniowany we wszystkich żądaniach wysyłanych do serwera.

Zapis JSON 
{
  "requestId": string,
  "requestTimestamp": string,
  "userLocale": string,
  "protocolVersion": {
    object (Version)
  }
}
Pola
requestId

string

WYMAGANE: unikalny identyfikator tego żądania.

Jest to ciąg o maksymalnej długości 100 znaków, który zawiera tylko znaki „a–z”, „A–Z”, „0–9”, „:”, „-” i „_”.
requestTimestamp

string (int64 format)

WYMAGANE: sygnatura czasowa tego żądania wyrażona w milisekundach od początku epoki. Odbiorca powinien sprawdzić, czy ta sygnatura czasowa to ±60 sekund „teraz”. Ta sygnatura czasowa żądania nie jest idempotentna przy ponownych próbach.
userLocale
(deprecated)

string

WYCOFANY: dwu- lub 3-literowy kod języka ISO 639-2 alfa 3, po którym może występować łącznik, a następnie kod kraju ISO 3166-1 alfa-2, np. „pt”, „pt-BR”, „fil” lub „fil-PH”. Ułatwia to wykorzystanie pól userMessage w odpowiedzi.
protocolVersion

object (Version)

WYMAGANE: wersja tego żądania.

Wersja

Obiekt wersji, który jest uporządkowaną formą klasycznej struktury wersji a.b.c. Główne wersje tego samego numeru muszą być zgodne. Pamiętaj, że drobne zmiany i zmiany mogą się zmieniać często i bez uprzedzenia. Integrator musi obsługiwać wszystkie żądania dotyczące tej samej wersji głównej.

Zapis JSON 
{
  "major": integer,
  "minor": integer,
  "revision": integer
}
Pola
major

integer

WYMAGANE: wersja główna. Jeśli żądania zgodności różnią się w zależności od wersji, nie ma gwarancji, że będą one zgodne.
minor

integer

WYMAGANE: wersja podrzędna. Oznacza to istotne poprawki błędów.
revision

integer

WYMAGANE: wersja podrzędna. Oznacza to poprawki drobnych błędów.