หน้านี้ได้รับการแปลโดย Cloud Translation API

การใช้ OAuth 2.0 สำหรับเว็บแอปพลิเคชัน JavaScript

เอกสารนี้อธิบายวิธีใช้การให้สิทธิ์ OAuth 2.0 เพื่อเข้าถึง YouTube Data API จากเว็บแอปพลิเคชัน JavaScript OAuth 2.0 อนุญาตให้ผู้ใช้แชร์ข้อมูลบางอย่างกับแอปพลิเคชันโดยที่ยังเก็บชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และข้อมูลอื่นๆ ไว้เป็นส่วนตัว ตัวอย่างเช่น แอปพลิเคชันสามารถใช้ OAuth 2.0 เพื่อขอสิทธิ์อัปโหลดวิดีโอไปยังช่อง YouTube ของผู้ใช้

ขั้นตอน OAuth 2.0 นี้เรียกว่าขั้นตอนการให้สิทธิ์แบบโดยนัย นโยบายนี้ออกแบบมาสำหรับแอปพลิเคชันที่เข้าถึง API เฉพาะในขณะที่ผู้ใช้อยู่ในแอปพลิเคชันเท่านั้น แอปพลิเคชันเหล่านี้ไม่สามารถจัดเก็บข้อมูลที่เป็นความลับ

ในขั้นตอนนี้ แอปจะเปิด URL ของ Google ที่ใช้พารามิเตอร์การค้นหาเพื่อระบุแอปของคุณและประเภทการเข้าถึง API ที่แอปต้องการ คุณสามารถเปิด URL ในหน้าต่างเบราว์เซอร์ปัจจุบันหรือป๊อปอัป ผู้ใช้สามารถตรวจสอบสิทธิ์กับ Google และให้สิทธิ์ที่ขอได้ จากนั้น Google จะเปลี่ยนเส้นทางผู้ใช้กลับไปยังแอปของคุณ โดยการเปลี่ยนเส้นทางจะมีโทเค็นการเข้าถึง ซึ่งแอปของคุณจะยืนยันแล้วนำไปใช้ส่งคำขอ API

ไลบรารีของไคลเอ็นต์ Google API และบริการระบุตัวตนของ Google

หากคุณใช้ไลบรารีของไคลเอ็นต์ Google API สําหรับ JavaScript เพื่อเรียกใช้ Google แบบมีสิทธิ์ คุณควรใช้ไลบรารี JavaScript ของ Google Identity Services เพื่อจัดการขั้นตอน OAuth 2.0 โปรดดูรูปแบบโทเค็นของบริการระบุตัวตนของ Google ซึ่งอิงตามโฟลว์การให้สิทธิ์โดยนัยของ OAuth 2.0

หมายเหตุ: เราขอแนะนำให้คุณใช้ไลบรารี OAuth 2.0 เช่น รูปแบบโทเค็นของบริการระบุตัวตนของ Google เมื่อโต้ตอบกับปลายทาง OAuth 2.0 ของ Google เนื่องจากการติดตั้งใช้งานที่ถูกต้องส่งผลต่อความปลอดภัย แนวทางปฏิบัติแนะนำคือการใช้โค้ดที่แก้ไขข้อบกพร่องมาอย่างดีซึ่งผู้อื่นเป็นผู้ให้ไว้ ซึ่งจะช่วยปกป้องคุณและผู้ใช้

ส่วนที่เหลือของหน้านี้จะอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับวิธีโต้ตอบกับปลายทาง OAuth 2.0 ของ Google โดยตรงโดยไม่ต้องใช้ไลบรารี OAuth 2.0

ข้อกำหนดเบื้องต้น

เปิดใช้ API สําหรับโปรเจ็กต์

แอปพลิเคชันใดก็ตามที่เรียกใช้ Google API จะต้องเปิดใช้ API เหล่านั้นใน

วิธีเปิดใช้ API สําหรับโปรเจ็กต์

ใน
ใช้หน้าคลังเพื่อค้นหาและเปิดใช้ YouTube Data API ค้นหา API อื่นๆ ที่แอปพลิเคชันของคุณจะใช้และเปิดใช้ API เหล่านั้นด้วย

สร้างข้อมูลเข้าสู่ระบบการให้สิทธิ์

แอปพลิเคชันที่ใช้ OAuth 2.0 เพื่อเข้าถึง Google APIs ต้องมีข้อมูลเข้าสู่ระบบการให้สิทธิ์ที่ระบุแอปพลิเคชันนั้นแก่เซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0 ของ Google ขั้นตอนต่อไปนี้จะอธิบายวิธีสร้างข้อมูลเข้าสู่ระบบสำหรับโปรเจ็กต์ จากนั้นแอปพลิเคชันจะใช้ข้อมูลเข้าสู่ระบบดังกล่าวเพื่อเข้าถึง API ที่คุณเปิดใช้สำหรับโปรเจ็กต์นั้นได้

คลิกสร้างข้อมูลเข้าสู่ระบบ > รหัสไคลเอ็นต์ OAuth
เลือกประเภทแอปพลิเคชันเว็บแอปพลิเคชัน
กรอกข้อมูลในแบบฟอร์มให้ครบถ้วน แอปพลิเคชันที่ใช้ JavaScript เพื่อส่งคําขอ Google API ที่ได้รับอนุญาตต้องระบุต้นทางของ JavaScript ที่ได้รับอนุญาต ต้นทางจะระบุโดเมนที่แอปพลิเคชันสามารถส่งคําขอไปยังเซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0 ได้ โดยต้นทางเหล่านี้ต้องเป็นไปตามกฎการตรวจสอบของ Google

ระบุขอบเขตการเข้าถึง

ขอบเขตช่วยให้แอปพลิเคชันขอสิทธิ์เข้าถึงเฉพาะทรัพยากรที่จําเป็นเท่านั้น และช่วยให้ผู้ใช้ควบคุมระดับการเข้าถึงที่มอบให้กับแอปพลิเคชันได้ด้วย ดังนั้น จำนวนขอบเขตที่ขอจึงอาจสัมพันธ์กับแนวโน้มที่จะได้รับความยินยอมจากผู้ใช้ในลักษณะผกผัน

ก่อนเริ่มใช้การให้สิทธิ์ OAuth 2.0 เราขอแนะนำให้คุณระบุขอบเขตที่แอปจะต้องได้รับสิทธิ์เข้าถึง

YouTube Data API เวอร์ชัน 3 ใช้ขอบเขตต่อไปนี้

กล้องติดปืน
https://www.googleapis.com/auth/youtube	จัดการบัญชี YouTube ของคุณ
https://www.googleapis.com/auth/youtube.channel-memberships.creator	ดูรายชื่อสมาชิกปัจจุบันที่ใช้งานอยู่ในช่องของคุณ ระดับปัจจุบันของสมาชิก และวันที่เริ่มเป็นสมาชิก
https://www.googleapis.com/auth/youtube.force-ssl	ดู แก้ไข และลบวิดีโอ YouTube การจัดประเภท ความคิดเห็น และคำบรรยายวิดีโออย่างถาวร
https://www.googleapis.com/auth/youtube.readonly	ดูบัญชี YouTube ของคุณ
https://www.googleapis.com/auth/youtube.upload	จัดการวิดีโอ YouTube ของคุณ
https://www.googleapis.com/auth/youtubepartner	ดูและจัดการพื้นที่ของคุณและเนื้อหาที่เกี่ยวข้องใน YouTube
https://www.googleapis.com/auth/youtubepartner-channel-audit	ดูข้อมูลส่วนตัวของช่อง YouTube ของคุณที่เกี่ยวข้องในระหว่างกระบวนการตรวจสอบกับพาร์ทเนอร์ YouTube

เอกสารขอบเขต OAuth 2.0 API มีรายการขอบเขตทั้งหมดที่คุณอาจใช้เพื่อเข้าถึง Google API

หากแอปพลิเคชันสาธารณะใช้ขอบเขตที่อนุญาตให้เข้าถึงข้อมูลผู้ใช้บางอย่าง แอปพลิเคชันดังกล่าวต้องผ่านกระบวนการยืนยันให้เสร็จสมบูรณ์ หากเห็นแอปที่ยังไม่ได้รับการยืนยันบนหน้าจอขณะทดสอบแอปพลิเคชัน คุณต้องส่งคำขอยืนยันเพื่อนำแอปออก ดูข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับแอปที่ยังไม่ได้รับการยืนยันและดูคำตอบสำหรับ คำถามที่พบบ่อยเกี่ยวกับการยืนยันแอปได้ในศูนย์ช่วยเหลือ

การรับโทเค็นการเข้าถึง OAuth 2.0

ขั้นตอนต่อไปนี้แสดงวิธีที่แอปพลิเคชันโต้ตอบกับเซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0 ของ Google เพื่อขอความยินยอมจากผู้ใช้ในการส่งคําขอ API ในนามของผู้ใช้ แอปพลิเคชันของคุณต้องมีความยินยอมดังกล่าวก่อนจึงจะดำเนินการตามคำขอ Google API ที่ต้องได้รับสิทธิ์จากผู้ใช้ได้

ขั้นตอนที่ 1: เปลี่ยนเส้นทางไปยังเซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0 ของ Google

หากต้องการขอสิทธิ์เข้าถึงข้อมูลของผู้ใช้ ให้เปลี่ยนเส้นทางผู้ใช้ไปยังเซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0 ของ Google

ปลายทาง OAuth 2.0

สร้าง URL เพื่อขอสิทธิ์เข้าถึงจากปลายทาง OAuth 2.0 ของ Google ที่ https://accounts.google.com/o/oauth2/v2/auth ปลายทางนี้เข้าถึงได้ผ่าน HTTPS ระบบจะปฏิเสธการเชื่อมต่อ HTTP ธรรมดา

เซิร์ฟเวอร์การให้สิทธิ์ของ Google รองรับพารามิเตอร์สตริงการค้นหาต่อไปนี้สําหรับแอปพลิเคชันเซิร์ฟเวอร์เว็บ

พารามิเตอร์

client_id

จำเป็น

รหัสไคลเอ็นต์สําหรับแอปพลิเคชัน คุณดูค่านี้ได้ในส่วน

redirect_uri

จำเป็น

กำหนดตำแหน่งที่เซิร์ฟเวอร์ API จะเปลี่ยนเส้นทางผู้ใช้หลังจากที่ผู้ใช้ทำตามขั้นตอนการให้สิทธิ์จนเสร็จสมบูรณ์ ค่าต้องตรงกับ URI การเปลี่ยนเส้นทางที่ได้รับอนุญาตรายการใดรายการหนึ่งสำหรับไคลเอ็นต์ OAuth 2.0 ที่คุณกำหนดค่าไว้ใน ของลูกค้า หากค่านี้ไม่ตรงกับ URI การเปลี่ยนเส้นทางที่ได้รับอนุญาตสําหรับ client_id ที่ระบุ คุณจะได้รับข้อผิดพลาด redirect_uri_mismatch

โปรดทราบว่ารูปแบบ http หรือ https, ตัวพิมพ์เล็กและตัวพิมพ์ใหญ่ รวมถึงเครื่องหมายทับท้าย (/) ต้องตรงกันทั้งหมด

response_type

จำเป็น

แอปพลิเคชัน JavaScript ต้องตั้งค่าพารามิเตอร์เป็น token ค่านี้บอกให้เซิร์ฟเวอร์การให้สิทธิ์ของ Google ส่งคืนโทเค็นการเข้าถึงเป็นคู่ name=value ในตัวระบุข้อมูลโค้ดของ URI (#) ที่ระบบจะเปลี่ยนเส้นทางผู้ใช้ไปหลังจากดำเนินการให้สิทธิ์เสร็จสมบูรณ์

scope

จำเป็น

รายการขอบเขตที่คั่นด้วยเว้นวรรคซึ่งระบุทรัพยากรที่แอปพลิเคชันของคุณเข้าถึงในนามของผู้ใช้ได้ ค่าเหล่านี้จะระบุหน้าจอความยินยอมที่ Google แสดงต่อผู้ใช้

ขอบเขตช่วยให้แอปพลิเคชันขอสิทธิ์เข้าถึงเฉพาะทรัพยากรที่จําเป็นเท่านั้น และช่วยให้ผู้ใช้ควบคุมระดับการเข้าถึงที่มอบให้กับแอปพลิเคชันได้ด้วย ดังนั้น จำนวนขอบเขตที่ขอจึงมีความสัมพันธ์แบบผกผันกับแนวโน้มที่จะได้รับความยินยอมจากผู้ใช้

YouTube Data API เวอร์ชัน 3 ใช้ขอบเขตต่อไปนี้

กล้องติดปืน
https://www.googleapis.com/auth/youtube	จัดการบัญชี YouTube ของคุณ
https://www.googleapis.com/auth/youtube.channel-memberships.creator	ดูรายชื่อสมาชิกปัจจุบันที่ใช้งานอยู่ในช่องของคุณ ระดับปัจจุบันของสมาชิก และวันที่เริ่มเป็นสมาชิก
https://www.googleapis.com/auth/youtube.force-ssl	ดู แก้ไข และลบวิดีโอ YouTube การจัดประเภท ความคิดเห็น และคำบรรยายวิดีโออย่างถาวร
https://www.googleapis.com/auth/youtube.readonly	ดูบัญชี YouTube ของคุณ
https://www.googleapis.com/auth/youtube.upload	จัดการวิดีโอ YouTube ของคุณ
https://www.googleapis.com/auth/youtubepartner	ดูและจัดการพื้นที่ของคุณและเนื้อหาที่เกี่ยวข้องใน YouTube
https://www.googleapis.com/auth/youtubepartner-channel-audit	ดูข้อมูลส่วนตัวของช่อง YouTube ของคุณที่เกี่ยวข้องในระหว่างกระบวนการตรวจสอบกับพาร์ทเนอร์ YouTube

เอกสารขอบเขต OAuth 2.0 API มีรายการขอบเขตทั้งหมดที่คุณอาจใช้เพื่อเข้าถึง Google API

เราขอแนะนำให้แอปพลิเคชันขอสิทธิ์เข้าถึงขอบเขตการให้สิทธิ์ในบริบทเมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ การขอสิทธิ์เข้าถึงข้อมูลผู้ใช้ตามบริบทผ่านการตรวจสอบสิทธิ์ทีละส่วนจะช่วยให้ผู้ใช้เข้าใจได้ง่ายขึ้นว่าเหตุใดแอปพลิเคชันจึงต้องการสิทธิ์เข้าถึงที่ขอ

state

แนะนำ

ระบุค่าสตริงที่แอปพลิเคชันใช้เพื่อรักษาสถานะระหว่างคำขอการให้สิทธิ์กับการตอบกลับของเซิร์ฟเวอร์การให้สิทธิ์ เซิร์ฟเวอร์จะแสดงผลค่าที่คุณส่งเป็นคู่ name=value ในตัวระบุส่วนย่อยของ URL (#) ของ redirect_uri หลังจากที่ผู้ใช้ยินยอมหรือปฏิเสธคำขอเข้าถึงของแอปพลิเคชัน

คุณสามารถใช้พารามิเตอร์นี้เพื่อวัตถุประสงค์หลายอย่าง เช่น การนำผู้ใช้ไปยังแหล่งข้อมูลที่ถูกต้องในแอปพลิเคชัน การส่ง Nonce และการลดการปลอมแปลงคำขอข้ามเว็บไซต์ เนื่องจาก redirect_uri ของคุณอาจเดาได้ การใช้ค่า state จึงช่วยเพิ่มความมั่นใจได้ว่าการเชื่อมต่อขาเข้าเป็นผลมาจากคำขอตรวจสอบสิทธิ์ หากสร้างสตริงแบบสุ่มหรือเข้ารหัสแฮชของคุกกี้หรือค่าอื่นที่บันทึกสถานะของไคลเอ็นต์ คุณจะตรวจสอบการตอบกลับเพื่อให้แน่ใจว่าคำขอและการตอบกลับมาจากเบราว์เซอร์เดียวกันได้ ซึ่งจะช่วยป้องกันจากการโจมตีต่างๆ เช่น การปลอมแปลงคำขอข้ามเว็บไซต์ ดูตัวอย่างวิธีสร้างและยืนยันโทเค็น state ในเอกสารประกอบของ OpenID Connect

สำคัญ: ไคลเอ็นต์ OAuth ต้องป้องกัน CSRF ตามที่ระบุไว้ในข้อกำหนด OAuth2 วิธีหนึ่งในการทําเช่นนี้คือการใช้พารามิเตอร์ state เพื่อรักษาสถานะระหว่างคําขอการให้สิทธิ์กับการตอบกลับของเซิร์ฟเวอร์การให้สิทธิ์

include_granted_scopes

ไม่บังคับ

ช่วยให้แอปพลิเคชันใช้การให้สิทธิ์แบบเพิ่มทีละส่วนเพื่อขอสิทธิ์เข้าถึงขอบเขตเพิ่มเติมในบริบทได้ หากคุณตั้งค่าพารามิเตอร์นี้เป็น true และคำขอการให้สิทธิ์ได้รับอนุมัติ โทเค็นการเข้าถึงใหม่ก็จะครอบคลุมถึงขอบเขตทั้งหมดที่ผู้ใช้เคยให้สิทธิ์เข้าถึงแอปพลิเคชันไว้ด้วย ดูตัวอย่างได้ที่ส่วนการให้สิทธิ์เพิ่มเติม

enable_granular_consent

ไม่บังคับ

ค่าเริ่มต้นคือ true หากตั้งค่าเป็น false ระบบจะปิดใช้สิทธิ์ที่ละเอียดยิ่งขึ้นในบัญชี Google สำหรับรหัสไคลเอ็นต์ OAuth ที่สร้างก่อนปี 2019 ไม่มีผลกับรหัสไคลเอ็นต์ OAuth เวอร์ชันใหม่ เนื่องจากมีการเปิดใช้สิทธิ์ที่ละเอียดยิ่งขึ้นเสมอ

เมื่อ Google เปิดใช้สิทธิ์แบบละเอียดสําหรับแอปพลิเคชัน พารามิเตอร์นี้จะไม่มีผลอีกต่อไป

login_hint

ไม่บังคับ

หากแอปพลิเคชันทราบว่าผู้ใช้รายใดพยายามตรวจสอบสิทธิ์ แอปพลิเคชันจะใช้พารามิเตอร์นี้เพื่อแสดงคำแนะนำแก่เซิร์ฟเวอร์การตรวจสอบสิทธิ์ของ Google ได้ เซิร์ฟเวอร์จะใช้คำแนะนำเพื่อลดความซับซ้อนของขั้นตอนการเข้าสู่ระบบด้วยการป้อนข้อมูลช่องอีเมลในแบบฟอร์มการลงชื่อเข้าใช้ล่วงหน้า หรือเลือกเซสชันการเข้าสู่ระบบหลายรายการที่เหมาะสม

ตั้งค่าพารามิเตอร์เป็นอีเมลหรือตัวระบุ sub ซึ่งเทียบเท่ากับรหัส Google ของผู้ใช้

prompt

ไม่บังคับ

รายการพรอมต์ที่แยกด้วยเว้นวรรคและคำนึงถึงตัวพิมพ์เล็กและใหญ่เพื่อแสดงต่อผู้ใช้ หากคุณไม่ได้ระบุพารามิเตอร์นี้ ระบบจะแสดงข้อความแจ้งให้ผู้ใช้ทราบเฉพาะเมื่อโปรเจ็กต์ขอสิทธิ์เข้าถึงเป็นครั้งแรกเท่านั้น ดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ใน ข้อความแจ้งให้ขอความยินยอมอีกครั้ง

ค่าที่เป็นไปได้มีดังนี้

`none`	ไม่ต้องแสดงหน้าจอการตรวจสอบสิทธิ์หรือหน้าจอขอความยินยอม ต้องไม่ระบุพร้อมกับค่าอื่นๆ
`consent`	แจ้งให้ผู้ใช้ให้ความยินยอม
`select_account`	แจ้งให้ผู้ใช้เลือกบัญชี

ตัวอย่างการเปลี่ยนเส้นทางไปยังเซิร์ฟเวอร์การให้สิทธิ์ของ Google

ตัวอย่าง URL ด้านล่างขอสิทธิ์เข้าถึงแบบออฟไลน์ (access_type=offline) ไปยังขอบเขตที่อนุญาตให้เข้าถึงเพื่อดูบัญชี YouTube ของผู้ใช้ โดยจะใช้การให้สิทธิ์แบบเพิ่มเพื่อให้มั่นใจว่าโทเค็นการเข้าถึงใหม่จะครอบคลุมขอบเขตทั้งหมดที่ผู้ใช้เคยให้สิทธิ์เข้าถึงแอปพลิเคชัน นอกจากนี้ URL ยังกำหนดค่าสำหรับพารามิเตอร์ redirect_uri, response_type และ client_id ที่ต้องระบุ รวมถึงพารามิเตอร์ state ด้วย URL มีการเว้นบรรทัดและการเว้นวรรคเพื่อให้อ่านได้ง่าย

https://accounts.google.com/o/oauth2/v2/auth?
 scope=https%3A%2F%2Fwww.googleapis.com%2Fauth%2Fyoutube.readonly&
 include_granted_scopes=true&
 state=state_parameter_passthrough_value&
 redirect_uri=http%3A%2F%2Flocalhost%2Foauth2callback&
 response_type=token&
 client_id=client_id

หลังจากสร้าง URL คำขอแล้ว ให้เปลี่ยนเส้นทางผู้ใช้ไปยัง URL ดังกล่าว

ตัวอย่างโค้ด JavaScript

ข้อมูลโค้ด JavaScript ต่อไปนี้แสดงวิธีเริ่มขั้นตอนการให้สิทธิ์ใน JavaScript โดยไม่ต้องใช้ไลบรารีของไคลเอ็นต์ Google APIs สำหรับ JavaScript เนื่องจากปลายทาง OAuth 2.0 นี้ไม่รองรับการแชร์ทรัพยากรข้ามโดเมน (CORS) ข้อมูลโค้ดจึงสร้างแบบฟอร์มที่เปิดคําขอไปยังปลายทางนั้น

/*
 * Create form to request access token from Google's OAuth 2.0 server.
 */
function oauthSignIn() {
  // Google's OAuth 2.0 endpoint for requesting an access token
  var oauth2Endpoint = 'https://accounts.google.com/o/oauth2/v2/auth';

  // Create <form> element to submit parameters to OAuth 2.0 endpoint.
  var form = document.createElement('form');
  form.setAttribute('method', 'GET'); // Send as a GET request.
  form.setAttribute('action', oauth2Endpoint);

  // Parameters to pass to OAuth 2.0 endpoint.
  var params = {'client_id': 'YOUR_CLIENT_ID',
                'redirect_uri': 'YOUR_REDIRECT_URI',
                'response_type': 'token',
                'scope': 'https://www.googleapis.com/auth/youtube.force-ssl',
                'include_granted_scopes': 'true',
                'state': 'pass-through value'};

  // Add form parameters as hidden input values.
  for (var p in params) {
    var input = document.createElement('input');
    input.setAttribute('type', 'hidden');
    input.setAttribute('name', p);
    input.setAttribute('value', params[p]);
    form.appendChild(input);
  }

  // Add form to page and submit it to open the OAuth 2.0 endpoint.
  document.body.appendChild(form);
  form.submit();
}

ขั้นตอนที่ 2: Google ขอความยินยอมจากผู้ใช้

ในขั้นตอนนี้ ผู้ใช้จะเป็นผู้ตัดสินใจว่าจะให้สิทธิ์เข้าถึงที่ขอแก่แอปพลิเคชันหรือไม่ ในขั้นตอนนี้ Google จะแสดงหน้าต่างความยินยอมที่แสดงชื่อแอปพลิเคชันและบริการ Google API ที่กำลังขอสิทธิ์เข้าถึงด้วยข้อมูลเข้าสู่ระบบการให้สิทธิ์ของผู้ใช้ รวมถึงสรุปขอบเขตการเข้าถึงที่จะให้ จากนั้นผู้ใช้จะให้ความยินยอมในการให้สิทธิ์เข้าถึงขอบเขตอย่างน้อย 1 ขอบเขตที่แอปพลิเคชันของคุณขอ หรือปฏิเสธคำขอก็ได้

แอปพลิเคชันของคุณไม่จําเป็นต้องดําเนินการใดๆ ในขั้นตอนนี้ขณะที่รอการตอบกลับจากเซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0 ของ Google ซึ่งจะระบุว่ามีการให้สิทธิ์เข้าถึงหรือไม่ โปรดดูคำอธิบายการตอบกลับดังกล่าวในขั้นตอนถัดไป

ข้อผิดพลาด

คำขอไปยังปลายทางการให้สิทธิ์ OAuth 2.0 ของ Google อาจแสดงข้อความแสดงข้อผิดพลาดต่อผู้ใช้แทนที่จะเป็นขั้นตอนการตรวจสอบสิทธิ์และการให้สิทธิ์ที่คาดไว้ รหัสข้อผิดพลาดที่พบบ่อยและวิธีแก้ไขที่แนะนำมีดังนี้

`admin_policy_enforced`

บัญชี Google ไม่สามารถให้สิทธิ์ขอบเขตอย่างน้อย 1 รายการที่ขอเนื่องจากนโยบายของผู้ดูแลระบบ Google Workspace โปรดดูข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีที่ผู้ดูแลระบบอาจจํากัดการเข้าถึงขอบเขตทั้งหมดหรือขอบเขตที่มีความละเอียดอ่อนและถูกจํากัดจนกว่าจะมีการให้สิทธิ์เข้าถึงรหัสไคลเอ็นต์ OAuth ของคุณอย่างชัดเจนในบทความความช่วยเหลือสําหรับผู้ดูแลระบบ Google Workspace ที่หัวข้อ ควบคุมว่าจะให้แอปของบุคคลที่สามและแอปภายในรายการใดเข้าถึงข้อมูล Google Workspace ได้บ้าง

`disallowed_useragent`

ปลายทางการให้สิทธิ์จะแสดงภายใน User Agent ที่ฝังซึ่งนโยบาย OAuth 2.0 ของ Google ไม่อนุญาต

Android

นักพัฒนาแอป Android อาจเห็นข้อความแสดงข้อผิดพลาดนี้เมื่อเปิดคําขอการให้สิทธิ์ใน android.webkit.WebView นักพัฒนาแอปควรใช้ไลบรารี Android เช่น Google Sign-In สำหรับ Android หรือ AppAuth สำหรับ Android ของ OpenID Foundation แทน

นักพัฒนาเว็บอาจพบข้อผิดพลาดนี้เมื่อแอป Android เปิดลิงก์เว็บทั่วไปใน User Agent ที่ฝังอยู่ และผู้ใช้ไปยังปลายทางการให้สิทธิ์ OAuth 2.0 ของ Google จากเว็บไซต์ของคุณ นักพัฒนาแอปควรอนุญาตให้ลิงก์ทั่วไปเปิดในตัวแฮนเดิลลิงก์เริ่มต้นของระบบปฏิบัติการ ซึ่งรวมถึงตัวแฮนเดิล App Link ของ Android หรือแอปเบราว์เซอร์เริ่มต้น นอกจากนี้ ระบบยังรองรับตัวเลือกไลบรารี Android Custom Tabs ด้วย

iOS

นักพัฒนาแอป iOS และ macOS อาจพบข้อผิดพลาดนี้เมื่อเปิดคําขอการให้สิทธิ์ใน WKWebView นักพัฒนาแอปควรใช้ไลบรารี iOS เช่น Google Sign-In สำหรับ iOS หรือ AppAuth สำหรับ iOS ของ OpenID Foundation แทน

นักพัฒนาเว็บอาจพบข้อผิดพลาดนี้เมื่อแอป iOS หรือ macOS เปิดลิงก์เว็บทั่วไปใน User Agent ที่ฝังอยู่ และผู้ใช้ไปยังปลายทางการให้สิทธิ์ OAuth 2.0 ของ Google จากเว็บไซต์ของคุณ นักพัฒนาแอปควรอนุญาตให้ลิงก์ทั่วไปเปิดในตัวแฮนเดิลลิงก์เริ่มต้นของระบบปฏิบัติการ ซึ่งรวมถึงตัวแฮนเดิล Universal Link หรือแอปเบราว์เซอร์เริ่มต้น นอกจากนี้ ระบบยังรองรับไลบรารี SFSafariViewController ด้วย

`org_internal`

รหัสไคลเอ็นต์ OAuth ในคำขอเป็นส่วนหนึ่งของโปรเจ็กต์ที่จำกัดการเข้าถึงบัญชี Google ใน องค์กร Google Cloud ที่เฉพาะเจาะจง ดูข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวเลือกการกำหนดค่านี้ได้ในส่วนประเภทผู้ใช้ในบทความช่วยเหลือเกี่ยวกับการตั้งค่าหน้าจอขอความยินยอม OAuth

`invalid_client`

ต้นทางที่ส่งคำขอไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้สำหรับไคลเอ็นต์รายนี้ โปรดดู origin_mismatch

`invalid_grant`

เมื่อใช้การให้สิทธิ์แบบเพิ่ม โทเค็นอาจหมดอายุหรือใช้งานไม่ได้ ตรวจสอบสิทธิ์ผู้ใช้อีกครั้งและขอความยินยอมจากผู้ใช้เพื่อรับโทเค็นใหม่ หากยังเห็นข้อผิดพลาดนี้อยู่ ให้ตรวจสอบว่าได้กําหนดค่าแอปพลิเคชันอย่างถูกต้องและใช้โทเค็นและพารามิเตอร์ที่ถูกต้องในคําขอ มิฉะนั้น บัญชีผู้ใช้อาจถูกลบหรือปิดใช้

`origin_mismatch`

สคีมา โดเมน และ/หรือพอร์ตของ JavaScript ที่ส่งคำขอการให้สิทธิ์อาจไม่ตรงกับ URI ต้นทางของ JavaScript ที่ได้รับอนุญาตซึ่งลงทะเบียนไว้สำหรับรหัสไคลเอ็นต์ OAuth ตรวจสอบต้นทางของ JavaScript ที่ได้รับอนุญาตใน

`redirect_uri_mismatch`

redirect_uri ที่ส่งในคําขอการให้สิทธิ์ไม่ตรงกับ URI การเปลี่ยนเส้นทางที่ได้รับอนุญาตสําหรับรหัสไคลเอ็นต์ OAuth ตรวจสอบ URI การเปลี่ยนเส้นทางที่ได้รับอนุญาตใน

พารามิเตอร์ redirect_uri อาจหมายถึงขั้นตอนการส่งผ่านข้อมูลนอกแบนด์ (OOB) ของ OAuth ซึ่งเลิกใช้งานแล้วและไม่รองรับอีกต่อไป โปรดดูคู่มือการย้ายข้อมูลเพื่ออัปเดตการผสานรวม

`invalid_request`

คำขอที่คุณส่งมามีข้อผิดพลาด ซึ่งอาจเกิดจากสาเหตุหลายประการ ดังนี้

คำขออยู่ในรูปแบบที่ไม่ถูกต้อง
คำขอไม่มีพารามิเตอร์ที่จำเป็น
คำขอใช้วิธีการให้สิทธิ์ที่ Google ไม่รองรับ ยืนยันว่าการผสานรวม OAuth ใช้วิธีการผสานรวมที่แนะนำ

ขั้นตอนที่ 3: จัดการการตอบกลับของเซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0

ปลายทาง OAuth 2.0

สำคัญ: ก่อนจัดการการตอบกลับ OAuth 2.0 คุณควรตรวจสอบว่า state ที่ได้รับจาก Google ตรงกับ state ที่ส่งในคำขอการให้สิทธิ์ การยืนยันนี้ช่วยให้มั่นใจว่าผู้ใช้เป็นผู้ส่งคำขอ ไม่ใช่สคริปต์ที่เป็นอันตราย และช่วยลดความเสี่ยงจากการโจมตี CSRF

เซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0 จะส่งการตอบกลับไปยัง redirect_uri ที่ระบุในคำขอโทเค็นการเข้าถึง

หากผู้ใช้อนุมัติคำขอ คำตอบจะมีโทเค็นการเข้าถึง หากผู้ใช้ไม่อนุมัติคำขอ คำตอบจะมีข้อความแสดงข้อผิดพลาด ระบบจะแสดงโทเค็นการเข้าถึงหรือข้อความแสดงข้อผิดพลาดในส่วนแฮชของ URI การเปลี่ยนเส้นทาง ดังที่แสดงด้านล่าง

การตอบกลับโทเค็นการเข้าถึง
```
https://oauth2.example.com/callback#access_token=4/P7q7W91&token_type=Bearer&expires_in=3600
```
นอกจากพารามิเตอร์ access_token แล้ว สตริงข้อมูลโค้ดยังมีพารามิเตอร์ token_type ซึ่งตั้งค่าเป็น Bearer เสมอ และพารามิเตอร์ expires_in ซึ่งระบุอายุการใช้งานของโทเค็นเป็นวินาที หากระบุพารามิเตอร์ state ในคำขอโทเค็นการเข้าถึง ระบบจะรวมค่าของพารามิเตอร์ดังกล่าวในการตอบกลับด้วย
การตอบกลับข้อผิดพลาด
```
https://oauth2.example.com/callback#error=access_denied
```

ตัวอย่างการตอบกลับของเซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0

คุณสามารถทดสอบขั้นตอนนี้ได้โดยการคลิก URL ตัวอย่างต่อไปนี้ ซึ่งจะขอสิทธิ์เข้าถึงระดับอ่านอย่างเดียวเพื่อดูข้อมูลเมตาของไฟล์ใน Google ไดรฟ์และสิทธิ์เข้าถึงระดับอ่านอย่างเดียวเพื่อดูกิจกรรมใน Google ปฏิทิน

https://accounts.google.com/o/oauth2/v2/auth?
 scope=https%3A%2F%2Fwww.googleapis.com%2Fauth%2Fyoutube.readonly&
 include_granted_scopes=true&
 state=state_parameter_passthrough_value&
 redirect_uri=http%3A%2F%2Flocalhost%2Foauth2callback&
 response_type=token&
 client_id=client_id

หลังจากทำตามขั้นตอน OAuth 2.0 จนเสร็จสมบูรณ์แล้ว ระบบจะเปลี่ยนเส้นทางคุณไปที่ http://localhost/oauth2callback URL ดังกล่าวจะแสดงข้อผิดพลาด 404 NOT FOUND เว้นแต่ว่าเครื่องของคุณจะแสดงไฟล์ที่อยู่ที่ดังกล่าว ขั้นตอนถัดไปจะแสดงรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับข้อมูลที่แสดงใน URI เมื่อระบบเปลี่ยนเส้นทางผู้ใช้กลับไปที่แอปพลิเคชัน

ขั้นตอนที่ 4: ตรวจสอบขอบเขตที่ผู้ใช้ให้สิทธิ์

เมื่อขอขอบเขตหลายรายการพร้อมกัน ผู้ใช้อาจไม่ให้สิทธิ์ขอบเขตทั้งหมดที่แอปขอ แอปของคุณควรตรวจสอบขอบเขตที่ผู้ใช้ให้สิทธิ์ไว้เสมอ และจัดการกับการปฏิเสธขอบเขตด้วยการปิดใช้ฟีเจอร์ที่เกี่ยวข้อง ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่วิธีจัดการสิทธิ์แบบละเอียด

ปลายทาง OAuth 2.0

หากต้องการตรวจสอบว่าผู้ใช้ได้ให้สิทธิ์เข้าถึงขอบเขตหนึ่งๆ แก่แอปพลิเคชันหรือไม่ ให้ตรวจสอบช่อง scope ในการตอบกลับโทเค็นการเข้าถึง ขอบเขตการเข้าถึงที่ granted โดย access_token ที่แสดงเป็นรายการสตริงที่คำนึงถึงตัวพิมพ์เล็กและตัวพิมพ์ใหญ่และเว้นวรรคคั่น

ตัวอย่างเช่น ตัวอย่างการตอบกลับโทเค็นการเข้าถึงต่อไปนี้บ่งชี้ว่าผู้ใช้ได้ให้สิทธิ์แอปพลิเคชันของคุณในการดู แก้ไข และลบวิดีโอ YouTube การจัดประเภท ความคิดเห็น และคำบรรยายแทนเสียงของผู้ใช้อย่างถาวร

  {
    "access_token": "1/fFAGRNJru1FTz70BzhT3Zg",
    "expires_in": 3920,
    "token_type": "Bearer",
    "scope": "https://www.googleapis.com/auth/youtube.force-ssl",
    "refresh_token": "1//xEoDL4iW3cxlI7yDbSRFYNG01kVKM2C-259HOF2aQbI"
  }

การเรียกใช้ Google API

ปลายทาง OAuth 2.0

หลังจากแอปพลิเคชันได้รับโทเค็นการเข้าถึงแล้ว คุณจะใช้โทเค็นดังกล่าวเพื่อเรียกใช้ Google API ในนามของบัญชีผู้ใช้ที่ระบุได้ หากได้รับสิทธิ์เข้าถึงขอบเขตที่ API กำหนด โดยใส่โทเค็นการเข้าถึงในคำขอไปยัง API โดยใส่พารามิเตอร์การค้นหา access_token หรือค่าส่วนหัว HTTP Authorization Bearer หากเป็นไปได้ เราขอแนะนำให้ใช้ส่วนหัว HTTP เนื่องจากสตริงการค้นหามีแนวโน้มที่จะปรากฏในบันทึกของเซิร์ฟเวอร์ ในกรณีส่วนใหญ่ คุณสามารถใช้ไลบรารีของไคลเอ็นต์เพื่อตั้งค่าการเรียกใช้ Google API (เช่น เมื่อเรียกใช้ YouTube Data API)

โปรดทราบว่า YouTube Data API รองรับบัญชีบริการสำหรับเจ้าของเนื้อหา YouTube เท่านั้นที่เป็นเจ้าของและจัดการช่อง YouTube หลายช่อง เช่น ค่ายเพลงและสตูดิโอภาพยนตร์

คุณสามารถลองใช้ Google API ทั้งหมดและดูขอบเขตของ API เหล่านั้นได้ที่ OAuth 2.0 Playground

ตัวอย่าง HTTP GET

การเรียกใช้ปลายทาง (YouTube Data API) youtube.channels โดยใช้ส่วนหัว Authorization: Bearer HTTP อาจมีลักษณะดังนี้ โปรดทราบว่าคุณต้องระบุโทเค็นการเข้าถึงของคุณเอง โดยทำดังนี้

GET /youtube/v3/channels?part=snippet&mine=true HTTP/1.1
Host: www.googleapis.com
Authorization: Bearer access_token

นี่คือการเรียก API เดียวกันสําหรับผู้ใช้ที่ตรวจสอบสิทธิ์แล้วโดยใช้พารามิเตอร์สตริงการค้นหา access_token

GET https://www.googleapis.com/youtube/v3/channels?access_token=access_token&part=snippet&mine=true

ตัวอย่างของ `curl`

คุณสามารถทดสอบคําสั่งเหล่านี้ด้วยแอปพลิเคชันบรรทัดคําสั่ง curl ต่อไปนี้คือตัวอย่างที่ใช้ตัวเลือกส่วนหัว HTTP (แนะนำ)

curl -H "Authorization: Bearer access_token" https://www.googleapis.com/youtube/v3/channels?part=snippet&mine=true

หรือจะใช้ตัวเลือกพารามิเตอร์สตริงการค้นหาก็ได้

curl https://www.googleapis.com/youtube/v3/channels?access_token=access_token&part=snippet&mine=true

ตัวอย่างโค้ด JavaScript

ข้อมูลโค้ดด้านล่างแสดงวิธีใช้ CORS (การแชร์ทรัพยากรข้ามโดเมน) เพื่อส่งคําขอไปยัง Google API ตัวอย่างนี้ไม่ได้ใช้ไลบรารีของไคลเอ็นต์ Google APIs สําหรับ JavaScript อย่างไรก็ตาม แม้ว่าคุณจะไม่ได้ใช้ไลบรารีไคลเอ็นต์ คู่มือการรองรับ CORS ในเอกสารประกอบของไลบรารีดังกล่าวก็อาจช่วยให้คุณเข้าใจคำขอเหล่านี้ได้ดียิ่งขึ้น

ในข้อมูลโค้ดนี้ ตัวแปร access_token จะแสดงโทเค็นที่คุณได้รับเพื่อส่งคําขอ API ในนามของผู้ใช้ที่ได้รับอนุญาต ตัวอย่างแบบสมบูรณ์จะแสดงวิธีจัดเก็บโทเค็นนั้นในพื้นที่เก็บข้อมูลในเครื่องของเบราว์เซอร์และดึงข้อมูลโทเค็นเมื่อทำการส่งคําขอ API

var xhr = new XMLHttpRequest();
xhr.open('GET',
    'https://www.googleapis.com/youtube/v3/channels?part=snippet&mine=true&' +
    'access_token=' + params['access_token']);
xhr.onreadystatechange = function (e) {
  console.log(xhr.response);
};
xhr.send(null);

ตัวอย่างที่สมบูรณ์

ปลายทาง OAuth 2.0

ตัวอย่างโค้ดนี้แสดงวิธีทําตามขั้นตอน OAuth 2.0 ใน JavaScript ให้เสร็จสมบูรณ์โดยไม่ต้องใช้ไลบรารีไคลเอ็นต์ Google APIs สําหรับ JavaScript โค้ดนี้มีไว้สำหรับหน้า HTML ที่แสดงปุ่มเพื่อลองใช้คำขอ API หากคุณคลิกปุ่ม โค้ดจะตรวจสอบว่าหน้าเว็บจัดเก็บโทเค็นการเข้าถึง API ในพื้นที่เก็บข้อมูลในเครื่องของเบราว์เซอร์หรือไม่ หากใช่ ระบบจะดำเนินการตามคำขอ API มิเช่นนั้น ระบบจะเริ่มขั้นตอน OAuth 2.0

สำหรับขั้นตอน OAuth 2.0 หน้าเว็บจะทําตามขั้นตอนต่อไปนี้

ซึ่งจะนําผู้ใช้ไปยังเซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0 ของ Google เพื่อขอสิทธิ์เข้าถึงขอบเขต https://www.googleapis.com/auth/youtube.force-ssl
หลังจากให้สิทธิ์ (หรือปฏิเสธ) การเข้าถึงขอบเขตที่ขออย่างน้อย 1 รายการแล้ว ระบบจะเปลี่ยนเส้นทางผู้ใช้ไปยังหน้าเดิม ซึ่งจะแยกวิเคราะห์โทเค็นการเข้าถึงจากสตริงตัวระบุข้อมูลโค้ด
หน้านี้จะตรวจสอบขอบเขตที่ผู้ใช้ให้สิทธิ์เข้าถึงแอปพลิเคชัน
หากผู้ใช้ให้สิทธิ์เข้าถึงขอบเขตที่ขอ หน้าเว็บจะใช้โทเค็นการเข้าถึงเพื่อส่งคําขอ API ตัวอย่าง

คำขอ API นี้จะเรียกใช้เมธอด channels.list ของ YouTube Data API เพื่อดึงข้อมูลเกี่ยวกับช่อง YouTube ของผู้ใช้ที่ได้รับอนุญาต
หากคำขอดำเนินการสำเร็จ ระบบจะบันทึกการตอบกลับของ API ในคอนโซลการแก้ไขข้อบกพร่องของเบราว์เซอร์

คุณเพิกถอนสิทธิ์เข้าถึงแอปผ่านหน้าสิทธิ์ของบัญชี Google ได้ แอปจะแสดงเป็นการสาธิต OAuth 2.0 สําหรับ Google API Docs

หากต้องการเรียกใช้โค้ดนี้ในเครื่อง คุณต้องตั้งค่าตัวแปร YOUR_CLIENT_ID และ YOUR_REDIRECT_URI ให้สอดคล้องกับข้อมูลเข้าสู่ระบบการให้สิทธิ์ ควรตั้งค่าตัวแปร YOUR_REDIRECT_URI เป็น URL เดียวกับที่แสดงหน้าเว็บ ค่าต้องตรงกับ URI การเปลี่ยนเส้นทางที่ได้รับอนุญาตสำหรับไคลเอ็นต์ OAuth 2.0 รายการใดรายการหนึ่งที่คุณกำหนดค่าไว้ใน หากค่านี้ไม่ตรงกับ URI ที่อนุญาต คุณจะได้รับข้อผิดพลาด redirect_uri_mismatch นอกจากนี้ โปรเจ็กต์ต้องเปิดใช้ API ที่เหมาะสมสําหรับคําขอนี้ด้วย

<html><head></head><body>
<script>
  var YOUR_CLIENT_ID = 'REPLACE_THIS_VALUE';
  var YOUR_REDIRECT_URI = 'REPLACE_THIS_VALUE';

  // Parse query string to see if page request is coming from OAuth 2.0 server.
  var fragmentString = location.hash.substring(1);
  var params = {};
  var regex = /([^&=]+)=([^&]*)/g, m;
  while (m = regex.exec(fragmentString)) {
    params[decodeURIComponent(m[1])] = decodeURIComponent(m[2]);
  }
  if (Object.keys(params).length > 0 && params['state']) {
    if (params['state'] == localStorage.getItem('state')) {
      localStorage.setItem('oauth2-test-params', JSON.stringify(params) );

      trySampleRequest();
    } else {
      console.log('State mismatch. Possible CSRF attack');
    }
  }

  // Function to generate a random state value
  function generateCryptoRandomState() {
    const randomValues = new Uint32Array(2);
    window.crypto.getRandomValues(randomValues);

    // Encode as UTF-8
    const utf8Encoder = new TextEncoder();
    const utf8Array = utf8Encoder.encode(
      String.fromCharCode.apply(null, randomValues)
    );

    // Base64 encode the UTF-8 data
    return btoa(String.fromCharCode.apply(null, utf8Array))
      .replace(/\+/g, '-')
      .replace(/\//g, '_')
      .replace(/=+$/, '');
  }

  // If there's an access token, try an API request.
  // Otherwise, start OAuth 2.0 flow.
  function trySampleRequest() {
    var params = JSON.parse(localStorage.getItem('oauth2-test-params'));
    if (params && params['access_token']) { 
      var xhr = new XMLHttpRequest();
      xhr.open('GET',
          'https://www.googleapis.com/youtube/v3/channels?part=snippet&mine=true&' +
          'access_token=' + params['access_token']);
      xhr.onreadystatechange = function (e) {
        if (xhr.readyState === 4 && xhr.status === 200) {
          console.log(xhr.response);
        } else if (xhr.readyState === 4 && xhr.status === 401) {
          // Token invalid, so prompt for user permission.
          oauth2SignIn();
        }
      };
      xhr.send(null); 
    } else {
      oauth2SignIn();
    }
  }

  /*
   * Create form to request access token from Google's OAuth 2.0 server.
   */
  function oauth2SignIn() {
    // create random state value and store in local storage
    var state = generateCryptoRandomState();
    localStorage.setItem('state', state);

    // Google's OAuth 2.0 endpoint for requesting an access token
    var oauth2Endpoint = 'https://accounts.google.com/o/oauth2/v2/auth';

    // Create element to open OAuth 2.0 endpoint in new window.
    var form = document.createElement('form');
    form.setAttribute('method', 'GET'); // Send as a GET request.
    form.setAttribute('action', oauth2Endpoint);

    // Parameters to pass to OAuth 2.0 endpoint.
    var params = {'client_id': YOUR_CLIENT_ID,
                  'redirect_uri': YOUR_REDIRECT_URI,
                  'scope': 'https://www.googleapis.com/auth/youtube.force-ssl',
                  'state': state,
                  'include_granted_scopes': 'true',
                  'response_type': 'token'};

    // Add form parameters as hidden input values.
    for (var p in params) {
      var input = document.createElement('input');
      input.setAttribute('type', 'hidden');
      input.setAttribute('name', p);
      input.setAttribute('value', params[p]);
      form.appendChild(input);
    }

    // Add form to page and submit it to open the OAuth 2.0 endpoint.
    document.body.appendChild(form);
    form.submit();
  }
</script>

<button onclick="trySampleRequest();">Try sample request</button>
</body></html>

กฎการตรวจสอบต้นทาง JavaScript

Google ใช้กฎการตรวจสอบต่อไปนี้กับต้นทาง JavaScript เพื่อช่วยนักพัฒนาแอปพลิเคชันรักษาความปลอดภัยของแอปพลิเคชัน ต้นทาง JavaScript ของคุณต้องเป็นไปตามกฎเหล่านี้ ดูคำจำกัดความของโดเมน โฮสต์ และรูปแบบที่กล่าวถึงด้านล่างได้จาก RFC 3986 ส่วนที่ 3

กฎการตรวจสอบความถูกต้อง
รูปแบบ	ต้นทาง JavaScript ต้องใช้รูปแบบ HTTPS ไม่ใช่ HTTP ธรรมดา URI ของ localhost (รวมถึง URI ที่อยู่ IP ของ localhost) จะได้รับการยกเว้นจากกฎนี้
โฮสต์	โฮสต์ต้องไม่ใช่ที่อยู่ IP ดิบ ที่อยู่ IP ของ localhost ได้รับการยกเว้นจากกฎนี้
โดเมน	TLD ของโฮสต์ (โดเมนระดับบนสุด) ต้องอยู่ในรายการคำต่อท้ายสาธารณะ โดเมนโฮสต์ต้องไม่ใช่ `“googleusercontent.com”` ต้นทาง JavaScript ต้องไม่มีโดเมนเครื่องมือย่อ URL (เช่น `goo.gl`) เว้นแต่แอปจะเป็นเจ้าของโดเมนนั้น
Userinfo	ต้นทาง JavaScript ต้องไม่มีคอมโพเนนต์ย่อย userinfo
เส้นทาง	ต้นทางของ JavaScript ต้องไม่มีคอมโพเนนต์เส้นทาง
การค้นหา	ต้นทาง JavaScript ต้องไม่มีคอมโพเนนต์การค้นหา
เศษข้อความ	ต้นทาง JavaScript ต้องไม่มีคอมโพเนนต์ข้อมูลโค้ด
อักขระ	ต้นทาง JavaScript ต้องไม่มีอักขระบางตัวต่อไปนี้ อักขระไวลด์การ์ด (`'*'`) อักขระ ASCII ที่พิมพ์ไม่ได้ การเข้ารหัสเปอร์เซ็นต์ไม่ถูกต้อง (การเข้ารหัสเปอร์เซ็นต์ที่ไม่เป็นไปตามรูปแบบการเข้ารหัส URL ของเครื่องหมายเปอร์เซ็นต์ตามด้วยตัวเลขฐาน 16 2 หลัก) อักขระ Null (อักขระ NULL ที่เข้ารหัส เช่น `%00` `%C0%80`)

การให้สิทธิ์เพิ่มเติม

ในโปรโตคอล OAuth 2.0 แอปจะขอสิทธิ์เข้าถึงทรัพยากร ซึ่งระบุด้วยขอบเขต การขอสิทธิ์เข้าถึงทรัพยากรเมื่อต้องการถือเป็นแนวทางปฏิบัติแนะนําด้านประสบการณ์ของผู้ใช้ เซิร์ฟเวอร์การให้สิทธิ์ของ Google รองรับการให้สิทธิ์แบบเพิ่มทีละรายการเพื่อเปิดใช้แนวทางปฏิบัติดังกล่าว ฟีเจอร์นี้ช่วยให้คุณขอขอบเขตได้ตามต้องการ และหากผู้ใช้ให้สิทธิ์สําหรับขอบเขตใหม่ ระบบจะแสดงรหัสการให้สิทธิ์ซึ่งอาจแลกเป็นโทเค็นที่มีขอบเขตทั้งหมดที่ผู้ใช้ให้สิทธิ์โปรเจ็กต์

เช่น สมมติว่าแอปช่วยให้ผู้ใช้ระบุกิจกรรมที่น่าสนใจในพื้นที่ แอปนี้ช่วยให้ผู้ใช้ดูวิดีโอเกี่ยวกับกิจกรรม ให้คะแนนวิดีโอ และเพิ่มวิดีโอลงในเพลย์ลิสต์ได้ นอกจากนี้ ผู้ใช้ยังใช้แอปเพื่อเพิ่มกิจกรรมลงใน Google ปฏิทินได้ด้วย

ในกรณีนี้ ณ เวลาลงชื่อเข้าใช้ แอปอาจไม่จําเป็นต้องขอสิทธิ์เข้าถึงขอบเขตใดๆ อย่างไรก็ตาม หากผู้ใช้พยายามให้คะแนนวิดีโอ เพิ่มวิดีโอลงในเพลย์ลิสต์ หรือดำเนินการอื่นๆ ใน YouTube แอปจะขอสิทธิ์เข้าถึงขอบเขต https://www.googleapis.com/auth/youtube.force-ssl ได้ ในทำนองเดียวกัน แอปอาจขอสิทธิ์เข้าถึงขอบเขต https://www.googleapis.com/auth/calendar หากผู้ใช้พยายามเพิ่มกิจกรรมในปฏิทิน

กฎต่อไปนี้จะมีผลกับโทเค็นการเข้าถึงที่ได้รับจากการให้สิทธิ์เพิ่มเติม

โทเค็นนี้สามารถใช้เพื่อเข้าถึงทรัพยากรที่เกี่ยวข้องกับขอบเขตใดก็ได้ที่รวมอยู่ในการให้สิทธิ์แบบรวมใหม่
เมื่อคุณใช้โทเค็นการรีเฟรชสำหรับการให้สิทธิ์แบบรวมเพื่อให้ได้โทเค็นการเข้าถึง โทเค็นการเข้าถึงจะแสดงถึงการให้สิทธิ์แบบรวมและสามารถใช้กับค่า scope ใดก็ได้ที่รวมอยู่ในการตอบกลับ
การให้สิทธิ์แบบรวมจะมีขอบเขตทั้งหมดที่ผู้ใช้ให้สิทธิ์แก่โปรเจ็กต์ API แม้ว่าจะมีการขอสิทธิ์จากลูกค้ารายอื่นก็ตาม เช่น หากผู้ใช้ให้สิทธิ์เข้าถึงขอบเขตหนึ่งโดยใช้ไคลเอ็นต์เดสก์ท็อปของแอปพลิเคชัน แล้วให้สิทธิ์อีกขอบเขตหนึ่งแก่แอปพลิเคชันเดียวกันผ่านไคลเอ็นต์อุปกรณ์เคลื่อนที่ การอนุญาตแบบรวมจะมีทั้ง 2 ขอบเขต
หากคุณเพิกถอนโทเค็นที่แสดงถึงการให้สิทธิ์แบบรวม ระบบจะเพิกถอนสิทธิ์เข้าถึงขอบเขตทั้งหมดของการให้สิทธิ์นั้นในนามของผู้ใช้ที่เชื่อมโยงพร้อมกัน

ตัวอย่างโค้ดด้านล่างแสดงวิธีเพิ่มขอบเขตลงในโทเค็นการเข้าถึงที่มีอยู่ แนวทางนี้ช่วยให้แอปไม่ต้องจัดการโทเค็นการเข้าถึงหลายรายการ

ปลายทาง OAuth 2.0

ในตัวอย่างนี้ แอปพลิเคชันที่เรียกใช้ขอสิทธิ์เข้าถึงเพื่อดึงข้อมูล YouTube Analytics ของผู้ใช้ นอกเหนือจากสิทธิ์เข้าถึงอื่นๆ ที่ผู้ใช้ให้สิทธิ์แอปพลิเคชันแล้ว

หากต้องการเพิ่มขอบเขตลงในโทเค็นการเข้าถึงที่มีอยู่ ให้ใส่พารามิเตอร์ include_granted_scopes ในคําขอไปยังเซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0 ของ Google

ข้อมูลโค้ดต่อไปนี้แสดงวิธีดำเนินการ ข้อมูลโค้ดจะถือว่าคุณได้จัดเก็บขอบเขตที่โทเค็นการเข้าถึงใช้งานได้ไว้ในพื้นที่เก็บข้อมูลในเครื่องของเบราว์เซอร์ (โค้ดตัวอย่างที่สมบูรณ์จะจัดเก็บรายการขอบเขตที่โทเค็นการเข้าถึงใช้งานได้โดยการตั้งค่าพร็อพเพอร์ตี้ oauth2-test-params.scope ในพื้นที่เก็บข้อมูลในเครื่องของเบราว์เซอร์)

ข้อมูลโค้ดจะเปรียบเทียบขอบเขตที่โทเค็นการเข้าถึงใช้งานได้กับขอบเขตที่คุณต้องการใช้สำหรับคำค้นหาหนึ่งๆ หากโทเค็นการเข้าถึงไม่ครอบคลุมขอบเขตดังกล่าว โฟลว์ OAuth 2.0 จะเริ่มขึ้น ในที่นี้ ฟังก์ชัน oauth2SignIn เหมือนกับฟังก์ชันที่ระบุไว้ในขั้นตอนที่ 2 (และระบุไว้ภายหลังในตัวอย่างที่สมบูรณ์)

var SCOPE = 'https://www.googleapis.com/auth/youtube.force-ssl';
var params = JSON.parse(localStorage.getItem('oauth2-test-params'));

var current_scope_granted = false;
if (params.hasOwnProperty('scope')) {
  var scopes = params['scope'].split(' ');
  for (var s = 0; s < scopes.length; s++) {
    if (SCOPE == scopes[s]) {
      current_scope_granted = true;
    }
  }
}

if (!current_scope_granted) {
  oauth2SignIn(); // This function is defined elsewhere in this document.
} else {
  // Since you already have access, you can proceed with the API request.
}

การเพิกถอนโทเค็น

ในบางกรณี ผู้ใช้อาจต้องการเพิกถอนสิทธิ์เข้าถึงที่มอบให้กับแอปพลิเคชัน ผู้ใช้สามารถเพิกถอนสิทธิ์เข้าถึงได้โดยไปที่ การตั้งค่าบัญชี ดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ในส่วนนำสิทธิ์เข้าถึงเว็บไซต์หรือแอปออกของเอกสารสนับสนุนเรื่องเว็บไซต์และแอปของบุคคลที่สามซึ่งมีสิทธิ์เข้าถึงบัญชีของคุณ

นอกจากนี้ แอปพลิเคชันยังเพิกถอนสิทธิ์เข้าถึงที่ได้รับด้วยโปรแกรมได้ การเพิกถอนแบบเป็นโปรแกรมมีความสําคัญในกรณีที่ผู้ใช้ยกเลิกการสมัครใช้บริการ นําแอปพลิเคชันออก หรือทรัพยากร API ที่จําเป็นสําหรับแอปมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก กล่าวคือ กระบวนการนำออกอาจเป็นส่วนหนึ่งของคำขอ API เพื่อให้แน่ใจว่าระบบจะนำสิทธิ์ที่มอบให้กับแอปพลิเคชันก่อนหน้านี้ออก

ปลายทาง OAuth 2.0

หากต้องการเพิกถอนโทเค็นแบบเป็นโปรแกรม แอปพลิเคชันของคุณจะต้องส่งคำขอไปที่ https://oauth2.googleapis.com/revoke และระบุโทเค็นเป็นพารามิเตอร์ ดังนี้

curl -d -X -POST --header "Content-type:application/x-www-form-urlencoded" \
        https://oauth2.googleapis.com/revoke?token={token}

โทเค็นอาจเป็นโทเค็นการเข้าถึงหรือโทเค็นการรีเฟรชก็ได้ หากโทเค็นเป็นโทเค็นการเข้าถึงและมีโทเค็นการรีเฟรชที่เกี่ยวข้อง ระบบจะเพิกถอนโทเค็นการรีเฟรชด้วย

หากการเพิกถอนดำเนินการเสร็จสมบูรณ์ รหัสสถานะ HTTP ของการตอบกลับจะเป็น 200 สำหรับเงื่อนไขข้อผิดพลาด ระบบจะแสดงรหัสสถานะ HTTP 400 พร้อมกับรหัสข้อผิดพลาด

ข้อมูลโค้ด JavaScript ต่อไปนี้แสดงวิธีเพิกถอนโทเค็นใน JavaScript โดยไม่ใช้ไลบรารีของไคลเอ็นต์ Google APIs สำหรับ JavaScript เนื่องจากปลายทาง OAuth 2.0 ของ Google สำหรับการเพิกถอนโทเค็นไม่รองรับการแชร์ทรัพยากรข้ามแหล่งที่มา (CORS) โค้ดจึงสร้างแบบฟอร์มและส่งแบบฟอร์มไปยังปลายทางแทนที่จะใช้เมธอด XMLHttpRequest() เพื่อโพสต์คำขอ

function revokeAccess(accessToken) {
  // Google's OAuth 2.0 endpoint for revoking access tokens.
  var revokeTokenEndpoint = 'https://oauth2.googleapis.com/revoke';

  // Create <form> element to use to POST data to the OAuth 2.0 endpoint.
  var form = document.createElement('form');
  form.setAttribute('method', 'post');
  form.setAttribute('action', revokeTokenEndpoint);

  // Add access token to the form so it is set as value of 'token' parameter.
  // This corresponds to the sample curl request, where the URL is:
  //      https://oauth2.googleapis.com/revoke?token={token}
  var tokenField = document.createElement('input');
  tokenField.setAttribute('type', 'hidden');
  tokenField.setAttribute('name', 'token');
  tokenField.setAttribute('value', accessToken);
  form.appendChild(tokenField);

  // Add form to page and submit it to actually revoke the token.
  document.body.appendChild(form);
  form.submit();
}

การใช้การป้องกันแบบครอบคลุมหลายบริการ

ขั้นตอนเพิ่มเติมที่คุณควรทำเพื่อปกป้องบัญชีของผู้ใช้คือการใช้การปกป้องข้ามบัญชีโดยใช้บริการการปกป้องข้ามบัญชีของ Google บริการนี้ช่วยให้คุณสมัครรับการแจ้งเตือนเหตุการณ์ด้านความปลอดภัยซึ่งจะส่งข้อมูลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในบัญชีผู้ใช้ไปยังแอปพลิเคชัน จากนั้น คุณสามารถใช้ข้อมูลดังกล่าวเพื่อดําเนินการโดยขึ้นอยู่กับวิธีตอบสนองต่อเหตุการณ์

ตัวอย่างประเภทเหตุการณ์ที่บริการการปกป้องบัญชีข้ามของ Google ส่งไปยังแอปของคุณมีดังนี้

https://schemas.openid.net/secevent/risc/event-type/sessions-revoked
https://schemas.openid.net/secevent/oauth/event-type/token-revoked
https://schemas.openid.net/secevent/risc/event-type/account-disabled

ดูข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีใช้การป้องกันแบบครอบคลุมหลายบริการและรายการเหตุการณ์ทั้งหมดที่ใช้ได้ได้จากหน้า ปกป้องบัญชีผู้ใช้ด้วยการป้องกันแบบครอบคลุมหลายบริการ

การใช้ OAuth 2.0 สำหรับเว็บแอปพลิเคชัน JavaScript

ไลบรารีของไคลเอ็นต์ Google API และบริการระบุตัวตนของ Google

ข้อกำหนดเบื้องต้น

เปิดใช้ API สําหรับโปรเจ็กต์

สร้างข้อมูลเข้าสู่ระบบการให้สิทธิ์

ระบุขอบเขตการเข้าถึง

การรับโทเค็นการเข้าถึง OAuth 2.0

ขั้นตอนที่ 1: เปลี่ยนเส้นทางไปยังเซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0 ของ Google

ปลายทาง OAuth 2.0

ตัวอย่างการเปลี่ยนเส้นทางไปยังเซิร์ฟเวอร์การให้สิทธิ์ของ Google

ตัวอย่างโค้ด JavaScript

ขั้นตอนที่ 2: Google ขอความยินยอมจากผู้ใช้

ข้อผิดพลาด

admin_policy_enforced

disallowed_useragent

Android

iOS

org_internal

invalid_client

invalid_grant

origin_mismatch

redirect_uri_mismatch

invalid_request

ขั้นตอนที่ 3: จัดการการตอบกลับของเซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0

ปลายทาง OAuth 2.0

ตัวอย่างการตอบกลับของเซิร์ฟเวอร์ OAuth 2.0

ขั้นตอนที่ 4: ตรวจสอบขอบเขตที่ผู้ใช้ให้สิทธิ์

ปลายทาง OAuth 2.0

การเรียกใช้ Google API

ปลายทาง OAuth 2.0

ตัวอย่าง HTTP GET

ตัวอย่างของ curl

ตัวอย่างโค้ด JavaScript

ตัวอย่างที่สมบูรณ์

ปลายทาง OAuth 2.0

กฎการตรวจสอบต้นทาง JavaScript

การให้สิทธิ์เพิ่มเติม

ปลายทาง OAuth 2.0

การเพิกถอนโทเค็น

ปลายทาง OAuth 2.0

การใช้การป้องกันแบบครอบคลุมหลายบริการ

`admin_policy_enforced`

`disallowed_useragent`

`org_internal`

`invalid_client`

`invalid_grant`

`origin_mismatch`

`redirect_uri_mismatch`

`invalid_request`

ตัวอย่างของ `curl`