Zakładamy tutaj, że użytkownicy zapoznają się z przewodnikami dla programistów dotyczącymi projektowania zorientowanego na zasoby i nazw zasobów oraz uzupełniają je o szczegółowe informacje o implementacji interfejsu Google Ads API.
Projektowanie oparte na zasobach
Zasadniczo interfejs Google Ads API jest oparty na zasobach, modelowany jako zbiory adresowanych indywidualnie zasobów (rzeczowników). Zasoby są wywoływane za pomocą nazw zasobów i manipulowane za pomocą małego zestawu metod (nazywanych też czasownikami i operacjami).
Te nazwy zasobów i metody w połączeniu z określonym prefiksem wersji API tworzą adresy URL interfejsu REST. Na przykład poniższy URL można podzielić na poszczególne składniki zgodnie z tabelą poniżej:
https://googleads.googleapis.com/v16/customers/1234567890:mutate
| Prefiks wersji interfejsu API | Nazwa zasobu (względna) | Metoda |
|---|---|---|
https://googleads.googleapis.com/v16
|
customers/1234567890
|
mutate
|
Wszystkie adresy URL typu REST dla określonej wersji interfejsu API (np. v16) mają wspólny prefiks wersji interfejsu API. Nazwa zasobu i metoda określają, która usługa interfejsu API jest wywoływana.
Interfejs Google Ads API intensywnie korzysta z metod niestandardowych w odróżnieniu od większości tradycyjnych metod REST, które wykorzystują standardowe metody REST, takie jak list, get, create, update i delete. Przykłady metod niestandardowych w interfejsie Google Ads API to search, searchStream i mutate.
Na kolejnych stronach znajdziesz więcej informacji o nazwach zasobów, metodach usług i konwencjach nazewnictwa JSON interfejsu Google Ads API, aby pokazać, jak są one używane razem do definiowania punktów końcowych interfejsu REST.