W tym dokumencie opisujemy techniki, które mogą poprawić wydajność Twojej aplikacji. Aby przedstawić niektóre rozwiązania, użyliśmy przykładów z innych interfejsów API lub ogólnych interfejsów API. Jednak te same pojęcia są używane w przypadku interfejsu API Dysku Google.
Kompresja za pomocą gzip
Kompresja gzip pozwala łatwo i wygodnie zmniejszyć przepustowość potrzebną do obsługi żądań. Dekompresja wyników wymaga dodatkowego czasu pracy procesora, jednak w zestawieniu z kosztami związanymi z siecią to rozwiązanie wypada bardzo korzystnie.
Aby odebrać odpowiedź zakodowaną w formacie gzip, ustaw nagłówek Accept-Encoding i dodaj do klienta użytkownika tekst gzip. Oto przykład poprawnych nagłówków HTTP, za pomocą których włączysz kompresję gzip:
Accept-Encoding: gzip User-Agent: my program (gzip)
Praca z częściowymi zasobami
Innym sposobem na poprawę skuteczności wywołań interfejsu API jest wysyłanie i odbieranie tylko części danych, które Cię interesują. Dzięki temu aplikacja nie musi przesyłać, analizować i zapisywać niepotrzebnych pól, co pozwala wydajniej wykorzystywać zasoby, w tym sieć, procesor i pamięć.
Istnieją 2 rodzaje częściowych żądań:
- Odpowiedź częściowa: w tym żądaniu wybierasz, które pola mają znajdować się w odpowiedzi (użyj parametru żądania
fields). - Poprawka: w tym żądaniu aktualizacji wysyłasz tylko te pola, które chcesz zmienić (użyj czasownika HTTP
PATCH).
Więcej informacji na temat tworzenia żądań częściowych znajdziesz w sekcjach poniżej.
Odpowiedź częściowa
Po przetworzeniu żądań serwer domyślnie odsyła pełną reprezentację zasobu. Aby uzyskać lepszą wydajność, możesz poprosić serwer, aby wysłał tylko te pola, których potrzebujesz, i uzyskał odpowiedź częściową.
Aby wysłać takie żądanie, użyj parametru żądania fields, określając pola, które chcesz otrzymać. Tego parametru możesz użyć w każdym żądaniu, które zwraca dane odpowiedzi.
Parametr fields wpływa tylko na dane odpowiedzi. Nie ma wpływu na dane, które chcesz wysłać. Aby zmniejszyć ilość danych wysyłanych po zmianie zasobów, użyj żądania poprawki.
Przykład
Ten przykład przedstawia sposób użycia parametru fields w generycznym (fikcyjnym) interfejsie API „Demo”.
Proste żądanie: to żądanie HTTP GET pomija parametr fields i zwraca pełny zasób.
https://www.googleapis.com/demo/v1
Odpowiedź z pełnym zasobem: pełne dane zasobu obejmują poniższe pola i wiele innych pól pominiętych ze względu na długość odpowiedzi.
{
"kind": "demo",
...
"items": [
{
"title": "First title",
"comment": "First comment.",
"characteristics": {
"length": "short",
"accuracy": "high",
"followers": ["Jo", "Will"],
},
"status": "active",
...
},
{
"title": "Second title",
"comment": "Second comment.",
"characteristics": {
"length": "long",
"accuracy": "medium"
"followers": [ ],
},
"status": "pending",
...
},
...
]
}Żądanie odpowiedzi częściowej: poniższe żądanie tego samego zasobu używa parametru fields, aby znacząco zmniejszyć ilość zwracanych danych.
https://www.googleapis.com/demo/v1?fields=kind,items(title,characteristics/length)
Odpowiedź częściowa: w odpowiedzi na powyższe żądanie serwer wysyła odpowiedź zawierającą tylko informacje o rodzaju oraz skróconą tablicę elementów, w której każdy element zawiera tylko informacje o tytule HTML i długości danego elementu.
200 OK
{
"kind": "demo",
"items": [{
"title": "First title",
"characteristics": {
"length": "short"
}
}, {
"title": "Second title",
"characteristics": {
"length": "long"
}
},
...
]
}Odpowiedź jest wysyłana w formie obiektu JSON, który zawiera tylko wybrane pola i obiekty nadrzędne.
Szczegółowe informacje o formatowaniu parametru fields znajdziesz poniżej. Opisaliśmy też szczegółowo zawartość odpowiedzi.
Podsumowanie składni parametru fields
Format wartości parametru żądania fields jest oparty na składni XPath. Podsumowanie obsługiwanej składni znajdziesz poniżej. Więcej przykładów przedstawiliśmy w następnej sekcji.
- Aby wybrać wiele pól, użyj listy rozdzielonej przecinkami.
- Użyj
a/b, aby wybrać polebzagnieżdżone w polua. Użyja/b/c, aby wybrać poleczagnieżdżone w polub.
Wyjątek: jeśli odpowiedź interfejsu API używa kodu danych i jest zagnieżdżona w obiekcie
data, który wygląda jakdata: { ... }, nie dodawaj „data” do specyfikacjifields. Dodanie do specyfikacji fields obiektu data, takiego jakdata/a/b, powoduje błąd. Użyj tylko specyfikacjifields, takiej jaka/b. - Użyj selektora podrzędnego, aby zażądać zbioru konkretnych podrzędnych pól tablic lub obiektów. W tym celu umieść wyrażenia w nawiasach „
( )”.Przykład:
fields=items(id,author/email)zwraca tylko identyfikator elementu i e-mail autora każdego elementu w tablicy. Możesz też podać jedno pole podrzędne, gdziefields=items(id)jest równoważne zfields=items/id. - Jeśli to konieczne, w wybranych polach używaj symboli wieloznacznych.
Przykład:
fields=items/pagemap/*wybiera wszystkie obiekty w elemencie pagemap.
Więcej przykładów zastosowania parametru fields
W poniższych przykładach opisano, jak wartość parametru fields wpływa na odpowiedź.
Uwaga: tak jak każda wartość parametru zapytania, wartość parametru fields musi być zakodowana na potrzeby adresu URL. W przykładach w tym dokumencie kodowanie zostało pominięte, aby ułatwić ich czytanie.
- Wskaż pola, które chcesz zwrócić, lub wybierz odpowiednie pola.
- Wartość parametru żądania
fieldsma postać listy pól oddzielonej przecinkami. Każde pole jest określane względem elementu głównego odpowiedzi. Oznacza to, że jeśli wykonujesz operację list, w odpowiedzi otrzymasz kolekcję, która zwykle zawiera tablicę zasobów. Jeśli wykonujesz operację, która zwraca 1 zasób, pola są określane względem tego zasobu. Jeśli wybrane pole jest tablicą lub jej częścią, serwer zwraca wybraną część wszystkich elementów tablicy.
Oto kilka przykładów na poziomie kolekcji:
Przykłady Efekt itemsZwraca wszystkie elementy tablicy, w tym wszystkie pola w każdym elemencie (nie zwraca żadnych innych pól). etag,itemsZwraca zarówno pole etag, jak i wszystkie elementy tablicy.items/titleZwraca tylko pole titlekażdego elementu tablicy.
Gdy jest zwracane zagnieżdżone pole, odpowiedź zawiera obiekty nadrzędne. Pola nadrzędne nie zawierają żadnych innych pól podrzędnych, chyba że zostaną też wybrane bezpośrednio.context/facets/labelZwraca tylko pole labelkażdego elementu tablicyfacets, która jest zagnieżdżona w obiekciecontext.items/pagemap/*/titleZwraca tylko pole title(jeśli jest obecne) każdego elementu tablicy we wszystkich obiektach podrzędnych obiektupagemap.
Oto kilka przykładów na poziomie zasobu:
Przykłady Efekt titleZwraca pole titleżądanego zasobu.author/uriZwraca pole podrzędne uriobiektuauthorw żądanym zasobie.links/*/hrefZwraca pole hrefkażdego obiektu podrzędnego względemlinks. - Aby żądać tylko fragmentów pól, dokonaj wyborów podrzędnych.
- Jeśli żądanie dotyczy określonych pól, serwer zwraca domyślnie całe obiekty lub elementy tablicy. Możesz użyć odpowiedzi, która zawiera tylko niektóre pola podrzędne. W tym celu użyj składni wyboru podrzędnego „
( )”, jak pokazujemy w tym przykładzie.Przykład Efekt items(title,author/uri)Zwraca tylko wartości titleiuriautora z każdego elementu tablicy.
Obsługa odpowiedzi częściowych
Gdy serwer przetworzy prawidłowe żądanie z parametrem zapytania fields, razem z żądanymi danymi wyśle kod stanu HTTP 200 OK. Jeśli parametr zapytania fields zawiera błąd lub jest nieprawidłowy z innego powodu, serwer zwróci kod stanu HTTP 400 Bad Request i komunikat o błędzie z wyjaśnieniem, na czym polega problem z wybranymi polami (na przykład "Invalid field selection a/b").
Poniżej znajdziesz przykładową odpowiedź częściową, o której była już mowa wcześniej, we wprowadzeniu. Aby określić, które pola zwrócić, żądanie używa parametru fields.
https://www.googleapis.com/demo/v1?fields=kind,items(title,characteristics/length)
Odpowiedź częściowa wygląda tak:
200 OK
{
"kind": "demo",
"items": [{
"title": "First title",
"characteristics": {
"length": "short"
}
}, {
"title": "Second title",
"characteristics": {
"length": "long"
}
},
...
]
}Uwaga: w interfejsach API, które obsługują parametry zapytania do podziału danych na strony (na przykład maxResults i nextPageToken), te parametry pozwalają zmniejszyć liczbę wyników zapytań do rozmiaru, który ułatwia obsługę. Jeśli ich nie zastosujesz, wzrost wydajności wynikający z odpowiedzi częściowej może nie zostać osiągnięty.
Poprawka (częściowa aktualizacja)
Po zmianie zasobów nie musisz wysyłać niepotrzebnych danych. Aby wysłać tylko zaktualizowane dane pól, które zmieniasz, użyj czasownika HTTP PATCH. Opisana w tym dokumencie semantyka poprawki jest inna (i prostsza) niż w implementacji interfejsu GData częściowej aktualizacji.
Krótki przykład podany poniżej pokazuje, jak dzięki poprawce można zminimalizować ilość wysyłanych danych i zmniejszyć rozmiar aktualizacji.
Przykład
Ten przykład przedstawia proste żądanie poprawki, które aktualizuje tylko nazwę zasobu generycznego (fikcyjnego) interfejsu API „Demo”. Zasób ma też komentarz, zbiór cech, stan i wiele innych pól, ale to żądanie wysyła tylko pole title, ponieważ tylko ono zostało zmienione:
PATCH https://www.googleapis.com/demo/v1/324
Authorization: Bearer your_auth_token
Content-Type: application/json
{
"title": "New title"
}Odpowiedź:
200 OK
{
"title": "New title",
"comment": "First comment.",
"characteristics": {
"length": "short",
"accuracy": "high",
"followers": ["Jo", "Will"],
},
"status": "active",
...
}Serwer zwraca kod stanu 200 OK i pełną reprezentację zaktualizowanego zasobu. Żądanie poprawki dotyczy tylko pola title, dlatego jest to jedyna wartość inna niż we wcześniejszym przykładzie.
Uwaga: jeśli użyjesz parametru fields odpowiedzi częściowej w połączeniu z poprawką, możesz jeszcze bardziej zwiększyć wydajność żądań aktualizacji. Żądanie poprawki zmniejsza tylko rozmiar żądania. Odpowiedź częściowa zmniejsza rozmiar odpowiedzi. Aby zmniejszyć ilość danych wysyłanych w obie strony, użyj żądania poprawki z parametrem fields.
Semantyka żądania poprawki
Treść żądania poprawki zawiera tylko pola zasobów, które chcesz zmienić. Jeśli podajesz pole, musisz dodać wszystkie obiekty nadrzędne, tak jak obiekty nadrzędne zwracane w odpowiedzi częściowej. Zmienione dane, które chcesz wysłać, są scalane z danymi obiektu nadrzędnego (jeśli istnieje).
- Dodaj: aby dodać nowe pole, podaj jego nazwę i wartość.
- Zmiana: aby zmienić wartość dotychczasowego pola, podaj jego nazwę i ustaw je na nową wartość.
- Usuwanie: aby usunąć pole, podaj jego nazwę i ustaw je na
null. Na przykład:"comment": null. Możesz też usunąć cały obiekt (jeśli jest zmienny), ustawiając go nanull. Jeśli używasz biblioteki klienta interfejsu Java API, użyjData.NULL_STRING. Szczegółowe informacje znajdziesz na tej stronie.
Ważna informacja o tablicach: żądania poprawki z tablicami zastępują dotychczasową tablicę tą podaną przez Ciebie. Nie możesz zmieniać, dodawać ani usuwać elementów tablicy stopniowo.
Używanie poprawki w cyklu odczytu, zmiany i zapisu
Warto najpierw pobrać odpowiedź częściową z danymi, które chcesz zmienić. Jest to szczególnie ważne w przypadku zasobów używających znaczników ETag, ponieważ musisz podać bieżącą wartość ETag w nagłówku HTTP If-Match, aby zaktualizować zasób. Po pobraniu danych możesz zmienić wartości i wysłać zmienioną częściową reprezentację z żądaniem poprawki. Oto przykład, w którym założono, że zasób Demo używa znaczników ETag:
GET https://www.googleapis.com/demo/v1/324?fields=etag,title,comment,characteristics Authorization: Bearer your_auth_token
Oto odpowiedź częściowa:
200 OK
{
"etag": "ETagString"
"title": "New title"
"comment": "First comment.",
"characteristics": {
"length": "short",
"level": "5",
"followers": ["Jo", "Will"],
}
}Żądanie poprawki przedstawione poniżej opiera się na tej odpowiedzi. Jak widzisz, użyliśmy też parametru fields, aby ograniczyć ilość danych zwracanych w odpowiedzi poprawki:
PATCH https://www.googleapis.com/demo/v1/324?fields=etag,title,comment,characteristics Authorization: Bearer your_auth_token Content-Type: application/json If-Match: "ETagString"
{
"etag": "ETagString"
"title": "", /* Clear the value of the title by setting it to the empty string. */
"comment": null, /* Delete the comment by replacing its value with null. */
"characteristics": {
"length": "short",
"level": "10", /* Modify the level value. */
"followers": ["Jo", "Liz"], /* Replace the followers array to delete Will and add Liz. */
"accuracy": "high" /* Add a new characteristic. */
},
}Serwer w odpowiedzi wysyła kod stanu HTTP 200 OK i częściową reprezentację zaktualizowanego zasobu:
200 OK
{
"etag": "newETagString"
"title": "", /* Title is cleared; deleted comment field is missing. */
"characteristics": {
"length": "short",
"level": "10", /* Value is updated.*/
"followers": ["Jo" "Liz"], /* New follower Liz is present; deleted Will is missing. */
"accuracy": "high" /* New characteristic is present. */
}
}Bezpośrednie tworzenie żądania poprawki
W przypadku niektórych żądań zastosowania poprawki musisz oprzeć je na wcześniej pobranych danych. Jeśli na przykład chcesz dodać element do tablicy bez utraty żadnego z istniejących elementów tablicy, musisz najpierw pobrać istniejące dane. Podobnie, jeśli interfejs API używa znaczników ETag, razem z żądaniem musisz wysłać poprzednią wartość ETag, aby zaktualizować zasób.
Uwaga: aby wymusić zastosowanie poprawki, gdy są używane znaczniki ETag, możesz użyć nagłówka HTTP "If-Match: *". Jeśli to zrobisz, przed zapisem nie trzeba będzie wykonywać odczytu.
Jednak w innych przypadkach możesz utworzyć żądanie poprawki bezpośrednio bez wcześniejszego pobierania istniejących danych. Możesz na przykład łatwo ustawić żądanie, które aktualizuje pole do nowej wartości lub dodaje nowe pole. Oto przykład:
PATCH https://www.googleapis.com/demo/v1/324?fields=comment,characteristics
Authorization: Bearer your_auth_token
Content-Type: application/json
{
"comment": "A new comment",
"characteristics": {
"volume": "loud",
"accuracy": null
}
}Jeśli pole komentarza zawiera już wartość, zostanie ona zastąpiona przez nową. W przeciwnym razie zostanie ustawiona nowa wartość. Podobnie, jeśli miała już cechę woluminu, jej wartość zostanie zastąpiona. W przeciwnym razie zostanie utworzona. Pole dokładności zostanie usunięte (jeśli jest ustawione).
Obsługa odpowiedzi na poprawkę
Po przetworzeniu prawidłowego żądania poprawki interfejs API zwraca kod odpowiedzi HTTP 200 OK i pełną reprezentację zmodyfikowanego zasobu. Jeśli interfejs API używa znaczników ETag, serwer aktualizuje wartości ETag po przetworzeniu żądania poprawki, tak jak w przypadku PUT.
Żądanie poprawki zwraca reprezentację całego zasobu, o ile nie użyto parametru fields, aby zmniejszyć ilość zwracanych danych.
Jeśli żądanie poprawki powoduje ustawienie nowego stanu żądania, który jest składniowo lub semantycznie nieprawidłowy, serwer zwraca kod stanu HTTP 400 Bad Request lub 422 Unprocessable Entity, a stan zasobu pozostaje bez zmian. Jeśli na przykład spróbujesz usunąć wartość pola wymaganego, serwer zwróci błąd.
Inny zapis w sytuacji, gdy czasownik HTTP PATCH nie jest obsługiwany
Jeśli zapora sieciowa nie zezwala na żądania HTTP PATCH, wykonaj żądanie HTTP POST i ustaw nagłówek zastąpienia na PATCH, jak pokazujemy poniżej:
POST https://www.googleapis.com/... X-HTTP-Method-Override: PATCH ...
Różnica między poprawką a aktualizacją
Kiedy wysyłasz dane żądania aktualizacji, które używa czasownika HTTP PUT, musisz wysłać tylko pola wymagane lub opcjonalne. Jeśli wyślesz wartości pól ustawionych przez serwer, zostaną one zignorowane. Może się to wydawać inny sposób przeprowadzania częściowej aktualizacji, jednak ma on pewne ograniczenia. W przypadku aktualizacji, które używają czasownika HTTP PUT, żądanie nie uda się, jeśli nie podasz wymaganych parametrów, oraz wyczyści wcześniej ustawione dane, jeśli nie podasz parametrów opcjonalnych.
Z tego względu dużo bezpieczniejsze jest użycie poprawki. Podajesz tylko dane pól, które chcesz zmienić. Pominięte pola nie są opróżniane. Jedynym wyjątkiem od tej reguły są powtarzające się elementy lub tablice. Jeśli pominiesz je wszystkie, pozostaną bez zmian. Jeśli podasz którekolwiek z nich, cały zbiór zostanie zastąpiony zbiorem, który podasz.
Żądania zbiorcze
Z tego dokumentu dowiesz się, jak grupować wywołania interfejsu API, aby zmniejszyć liczbę połączeń HTTP, które musi nawiązać klient.
Ten dokument dotyczy wysyłania żądania zbiorczego przez wysłanie żądania HTTP. Jeśli zamiast tego do przesyłania zbiorczego używasz biblioteki klienta Google, zapoznaj się z dokumentacją biblioteki klienta.
Przegląd
Każde połączenie HTTP nawiązywane przez klienta powoduje pewien narzut. Interfejs Google Drive API obsługuje wsadowe wywołania interfejsu API, aby umożliwić klientowi umieszczenie kilku wywołań interfejsu API w jednym żądaniu HTTP.
Przykłady sytuacji, w których warto użyć grupowania:
- Pobieram metadane dla dużej liczby plików.
- Zbiorcze aktualizowanie metadanych lub usług.
- zmiana uprawnień do dużej liczby plików, np. dodanie nowego użytkownika lub grupy;
- synchronizowanie danych klienta lokalnego po raz pierwszy lub po dłuższym czasie przebywania offline.
W obu przypadkach zamiast wysyłać każde wywołanie osobno możesz je pogrupować w pojedyncze żądanie HTTP. Wszystkie żądania wewnętrzne muszą być kierowane do tego samego interfejsu Google API.
W jednym zbiorczym żądaniu możesz utworzyć maksymalnie 100 wywołań. Jeśli musisz wykonać więcej połączeń, użyj wielu grupowych próśb.
Uwaga: system przetwarzania zbiorczego interfejsu Google Drive API używa tej samej składni co system przetwarzania zbiorczego OData, ale ma inną semantykę.
Dodatkowe ograniczenia:
- W przypadku żądań zbiorczych zawierających ponad 100 wywołań może wystąpić błąd.
- Długość adresu URL każdej wewnętrznej prośby jest ograniczona do 8000 znaków.
- Dysk Google nie obsługuje operacji wsadowych na multimediach (zarówno przy przesyłaniu, pobieraniu, jak i eksportowaniu plików).
Szczegóły wsadu
Żądanie zbiorcze składa się z kilku wywołań interfejsu API połączonych w jedno żądanie HTTP, które można wysłać do batchPath określonego w dokumencie wyszukiwania interfejsu API. Ścieżka domyślna to /batch/api_name/api_version. W tej sekcji znajdziesz szczegółowe informacje o składni zbiorczej. Dalej znajdziesz przykład.
Uwaga: zbiór n zbiorczych żądań wlicza się do limitu wykorzystania jako żądania n, a nie jako jedno żądanie. Przed przetworzeniem żądanie zbiorcze jest dzielone na zestaw żądań.
Format żądania zbiorczego
Żądanie zbiorcze to jedno standardowe żądanie HTTP zawierające wiele wywołań interfejsu Google Drive API przy użyciu typu treści multipart/mixed. Każda część tego głównego żądania HTTP zawiera zagnieżdżone żądanie HTTP.
Każda część zaczyna się od własnego nagłówka Content-Type: application/http HTTP. Może też zawierać opcjonalny nagłówek Content-ID. Nagłówki części służą jednak tylko do oznaczania początku części i są oddzielone od zagnieżdżonego żądania. Gdy serwer rozpakuje żądanie zbiorcze na osobne żądania, nagłówki części są ignorowane.
Treść każdej części to kompletne żądanie HTTP z własnym czasownikiem, adresem URL, nagłówkami i treścią. Żądanie HTTP musi zawierać tylko ścieżkę adresu URL. W żądaniach zbiorczych nie można podawać pełnych adresów URL.
Nagłówki HTTP żądania zbiorczego zewnętrznego, z wyjątkiem nagłówków Content-, np. Content-Type, mają zastosowanie do każdego żądania w zbiorczym żądaniu. Jeśli określisz nagłówek HTTP zarówno w żądaniu zewnętrznym, jak i w pojedynczym wywołaniu, wartość nagłówka tego wywołania zastąpi wartość zewnętrznego nagłówka żądania zbiorczego. Nagłówki pojedynczego połączenia dotyczą tylko tego połączenia.
Jeśli na przykład podasz nagłówek Authorization w przypadku konkretnego wywołania, będzie on dotyczył tylko tego wywołania. Jeśli w żądaniu zewnętrznym podasz nagłówek Authorization, będzie on dotyczyć wszystkich poszczególnych wywołań, chyba że zostaną zastąpione przez własne nagłówki Authorization.
Gdy serwer otrzyma żądanie zbiorcze, zastosuje parametry zapytania i nagłówki żądania zewnętrznego (w odpowiednich przypadkach) do każdej części, a potem potraktuje każdą część tak, jakby była osobnym żądaniem HTTP.
Odpowiedź na żądanie zbiorcze
Odpowiedź serwera to pojedyncza standardowa odpowiedź HTTP z typem treści multipart/mixed. Każda część jest odpowiedzią na jedno z żądań w żądaniu zbiorczym, w tej samej kolejności co żądania.
Podobnie jak części żądania, każda część odpowiedzi zawiera pełną odpowiedź HTTP, w tym kod stanu, nagłówki i treść. Podobnie jak w przypadku części żądania, każda część odpowiedzi jest poprzedzona nagłówkiem Content-Type, który określa jej początek.
Jeśli dana część żądania miała nagłówek Content-ID, odpowiadająca jej część ma pasujący nagłówek Content-ID, w którym pierwotna wartość jest poprzedzona ciągiem response- (jak pokazano w przykładzie poniżej).
Uwaga: serwer może wykonywać wywołania w dowolnej kolejności. Nie licz na ich wykonanie w kolejności, w jakiej zostały one określone. Jeśli chcesz, aby 2 wywołania były wykonywane w określonej kolejności, nie możesz wysyłać ich w jednym żądaniu. Zamiast tego najpierw wyślij pierwsze wywołanie, a potem poczekaj na odpowiedź na nie, zanim wyślesz drugie.
Przykład
Ten przykład pokazuje użycie grupowania z interfejsem Google Drive API.
Przykładowe żądanie zbiorcze
POST https://www.googleapis.com/batch/drive/v3 Accept-Encoding: gzip User-Agent: Google-HTTP-Java-Client/1.20.0 (gzip) Content-Type: multipart/mixed; boundary=END_OF_PART Content-Length: 963--END_OF_PART Content-Length: 337 Content-Type: application/http content-id: 1 content-transfer-encoding: binary
POST https://www.googleapis.com/drive/v3/files/fileId/permissions?fields=id Authorization: Bearer authorization_token Content-Length: 70 Content-Type: application/json; charset=UTF-8
{ "emailAddress":"example@appsrocks.com", "role":"writer", "type":"user" } --END_OF_PART Content-Length: 353 Content-Type: application/http content-id: 2 content-transfer-encoding: binary
POST https://www.googleapis.com/drive/v3/files/fileId/permissions?fields=id&sendNotificationEmail=false Authorization: Bearer authorization_token Content-Length: 58 Content-Type: application/json; charset=UTF-8
{ "domain":"appsrocks.com", "role":"reader", "type":"domain" } --END_OF_PART--
Przykładowa odpowiedź zbiorcza
Oto odpowiedź na przykładowe żądanie z poprzedniej sekcji.
HTTP/1.1 200 OK Alt-Svc: quic=":443"; p="1"; ma=604800 Server: GSE Alternate-Protocol: 443:quic,p=1 X-Frame-Options: SAMEORIGIN Content-Encoding: gzip X-XSS-Protection: 1; mode=block Content-Type: multipart/mixed; boundary=batch_6VIxXCQbJoQ_AATxy_GgFUk Transfer-Encoding: chunked X-Content-Type-Options: nosniff Date: Fri, 13 Nov 2015 19:28:59 GMT Cache-Control: private, max-age=0 Vary: X-Origin Vary: Origin Expires: Fri, 13 Nov 2015 19:28:59 GMT--batch_6VIxXCQbJoQ_AATxy_GgFUk Content-Type: application/http Content-ID: response-1
HTTP/1.1 200 OK Content-Type: application/json; charset=UTF-8 Date: Fri, 13 Nov 2015 19:28:59 GMT Expires: Fri, 13 Nov 2015 19:28:59 GMT Cache-Control: private, max-age=0 Content-Length: 35
{ "id": "12218244892818058021i" }
--batch_6VIxXCQbJoQ_AATxy_GgFUk Content-Type: application/http Content-ID: response-2
HTTP/1.1 200 OK Content-Type: application/json; charset=UTF-8 Date: Fri, 13 Nov 2015 19:28:59 GMT Expires: Fri, 13 Nov 2015 19:28:59 GMT Cache-Control: private, max-age=0 Content-Length: 35
{ "id": "04109509152946699072k" }
--batch_6VIxXCQbJoQ_AATxy_GgFUk--
zwracać określone pola żądania;
Domyślnie serwer zwraca domyślny zestaw pól zasobu, który jest specyficzny dla użytej metody. Na przykład metoda files.list może zwracać tylko te wartości: id, name i mimeType. Te pola mogą nie być dokładnie takimi, jakich potrzebujesz. Jeśli chcesz zwrócić inne pola, zapoznaj się z artykułem Zwracanie określonych pól pliku.