Wytyczne dotyczące certyfikacji Szybkiego parowania 3.2 (wersja 2.1)

Uwaga: Google zdecydowanie zaleca korzystanie z aplikacji Validator do przeprowadzania testów certyfikacyjnych.

Ostatnia aktualizacja: 13 sierpnia 2024 r.

• Urządzenie testowe („UT”) musi być czyste fabrycznie (czyli nie może być urządzeniem osobistym ani zawierać żadnych danych osobowych).
• Materiały testowe dostępne tutaj (np. procesy, wytyczne i inne informacje) są częścią usług Google, podlegają prawom własności intelektualnej Google i Warunkom korzystania z usług Google dostępnym pod adresem http://www.google.com/accounts/TOS, tak jakby były „oprogramowaniem”.

1. Przygotowanie do certyfikacji

1.1 Definicja

• Pierwotne parowanie to sekwencja zdarzeń, które występują, gdy użytkownik po raz pierwszy łączy urządzenie z kontem Google na telefonie. W ramach tej sekwencji telefon wykrywa reklamę na urządzeniu i wyświetla powiadomienie z prośbą o połączenie i zapisanie urządzenia. (W tych wytycznych „urządzenie” oznacza zestaw słuchawkowy lub głośnik Bluetooth, a nie telefon referencyjny).

• Następujące parowanie to sekwencja zdarzeń, które mają miejsce, gdy użytkownik zaloguje się na swoje konto Google na nowym telefonie i próbuje sparować urządzenie już zapisane na koncie Google. W tej sekwencji nowy telefon rozpoznaje, że reklamowany identyfikator modelu jest już zapisany na koncie Google użytkownika, i wyświetla powiadomienie, aby przyspieszyć parowanie urządzenia z tym telefonem.

1.2 Wymagania

• Wszystkie telefony powinny być połączone z internetem, a w ustawieniach włączone Bluetooth i Lokalizacja.
• Wszystkie telefony powinny być zalogowane na to samo konto Google.
• Telefony referencyjne powinny być telefonami aktywnie dostępnymi na rynku i obejmować odpowiednio dużą liczbę użytkowników.
• Urządzenie Bluetooth obsługujące wersję Szybkiego parowania i powiązane rozszerzenia, które mają zostać certyfikowane.

Klasyczna z A2DP+HPF

• 3 telefony referencyjne z 3 różnymi wersjami Androida. Wersja systemu operacyjnego Android musi być co najmniej 11.
• Sugerowane telefony referencyjne obsługujące wszystkie wersje systemu operacyjnego Android:
  • Google Pixel 8 (Android 15)
  • Samsung S23 lub nowszy z Androidem 14
  • Google Pixel 7 (Android 13)
  • Google Pixel 6 (Android 12)
  • Google Pixel 5 (Android 11)
  • Samsung S20 lub nowszy z Androidem 12 lub 13

BLE z tylko danymi

• 5 telefonów referencyjnych z 3 różnymi wersjami Androida. Wersja systemu operacyjnego Android musi być co najmniej 11.
• Sugerowane telefony referencyjne obsługujące wszystkie wersje systemu operacyjnego Android:
  • Google Pixel 8 (Android 15)
  • Samsung S23 lub nowszy z Androidem 14
  • Google Pixel 7 (Android 13)
  • Google Pixel 6 (Android 12)
  • Google Pixel 5 (Android 11)
  • Samsung S20 lub nowszy z Androidem 12 lub 13

BLE z LE Audio

• 5 telefonów referencyjnych z 3 różnymi wersjami Androida. Wersja systemu operacyjnego Android musi być co najmniej 11.
• Sugerowane telefony referencyjne obsługujące wszystkie wersje systemu operacyjnego Android:
  • Google Pixel 8 (Android 15)
  • Samsung S23 lub nowszy z Androidem 14
  • Google Pixel 7 (Android 13)
  • Google Pixel 6 (Android 12)
  • Google Pixel 5 (Android 11)
  • Samsung S20 lub nowszy z Androidem 12 lub 13

Uwaga: zrzuty ekranu w tych wytycznych pochodzą z Androida P.

1.3 Sprawdzanie wersji Usług Google Play

• Cel: potwierdzenie, że do testowania używana jest prawidłowa wersja GMS Core.

• Otwórz Ustawienia > Google > znak zapytania w prawym rogu > 3 kropki w prawym rogu > „Informacje o wersji”, a następnie sprawdź wersję usług Google Play (powinna wynosić 22.XX.XX lub wyższa).

1.4 Włącz identyfikator trybu debugowania

• Podany identyfikator modelu to identyfikator trybu debugowania. Aby to zrobić, wybierz Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Urządzenia i włącz opcję „Uwzględnij wyniki debugowania”. Jeśli na tej stronie brakuje opcji „Uwzględnij wyniki debugowania”, sprawdź, czy w szukarce są włączone opcje programisty.

Uwaga: w przypadku starszych urządzeń ścieżka może być nieco inna, np. Ustawienia > Google > Połączenia urządzeń > Urządzenie > menu z 3 kropkami w prawym górnym rogu w Androidzie 12.

1.5 Włącz powiadomienia z Usług Google Play

• Otwórz Ustawienia > Powiadomienia > Ustawienia aplikacji > Usługi Google Play i upewnij się, że przełącznik Powiadomienia jest włączony.

1.6 Sprawdź, czy możesz połączyć się z serwerem wyników testu

Niektóre dane testowe są przesyłane bezpośrednio na serwery Google. Te dane są wymagane do przeprowadzenia samodzielnego testu przed rozpoczęciem certyfikacji laboratorium. Upewnij się, że na telefonie testowym są:

• Zalogowane konto testowe, które dołączyło do grupy testowej FP.
• Urządzenie musi być zasilane i połączone z internetem przez 25 godzin podczas i po przeprowadzeniu początkowych oraz kolejnych testów parowania. W tym czasie telefon będzie próbować przesłać dane i wyniki testu.
• Okres testowania i identyfikator testowanego modelu, które pasują do wartości podanych w raporcie samokontroli BT Classic lub BT LE Audio.
• Ustawienia Użycie i diagnostyka są włączone na urządzeniu testowym. Aby to sprawdzić, otwórz Ustawienia > Google > 3 kropki w prawym górnym rogu > Użytkowanie i diagnostyka > włącz Użytkowanie i diagnostykę.

2. Kryteria certyfikacji

2.1 Definicje

• „Wszystkie telefony” oznacza wszystkie telefony referencyjne z systemem operacyjnym zgodnym z minimalnymi wersjami określonymi w sekcji Wymagania.
• „Średni czas parowania” to (suma wszystkich udanych czasów parowania) / (10 – liczba nieudanych parowań). Obliczanie czasu parowania rozpoczyna się, gdy użytkownik kliknie powiadomienie Szybkie parowanie, a kończy, gdy telefon wyświetli użytkownikowi powiadomienie o udanym połączeniu.
• „Wskaźnik sukcesu” w przypadku testowania odległości to liczba powiadomień wyświetlonych w ciągu 1 minuty / 10.

2.2 Wyskakujące okienko powiadomienia o pierwszym sparowaniu

• Powiadomienie powinno pojawić się w ciągu 5 sekund.

2.3 Specyfikacja certyfikacji parowania

Uwaga: Google zdecydowanie zaleca korzystanie z aplikacji Fast Pair Validator, aby ułatwić testy parowania. Parowanie jest mierzone w ramach 100 testów, a aplikacja weryfikująca automatycznie mierzy czas parowania i przesyła go do Konsoli urządzenia. Bez aplikacji musisz ręcznie zapisywać czasy dla każdego testu w raporcie samotestu BT Classic lub BT LE Audio.

• Każdy telefon referencyjny zostanie przetestowany pod kątem początkowego i kolejnych parowań 100 razy.

• Wskaźnik sukcesu podczas początkowego i kolejnych parowań jest mierzony przez umieszczenie urządzenia w odległości 0,3 metra od telefonu referencyjnego.

  • Średni czas parowania musi wynosić do 12 sekund w przypadku parowania oprogramowania układowego obsługującego tylko jeden komponent (np. zestaw słuchawkowy lub pojedynczy głośnik).
  • Średni czas parowania musi wynosić 14 sekund w przypadku oprogramowania obsługującego skoordynowany zestaw (np. lewe i prawe słuchawki).

Klasyczna z A2DP+HPF

• Współczynnik początkowy i kolejne wskaźniki przejścia muszą wynosić co najmniej 95%.

BLE z tylko danymi

• Współczynnik początkowej i kolejnej skuteczności musi wynosić co najmniej 90%.

BLE z LE Audio

• Współczynnik początkowej i kolejnej skuteczności musi wynosić co najmniej 90%.

• W 80% przypadków początkowy i kolejne czasy parowania telefonu odniesienia muszą spełniać te kryteria.

2.4 Specyfikacja certyfikacji odległości

Przy testowaniu na 3 wyznaczonych odległościach (0,3 metra, 1,2 metra i 2 metry) co najmniej 80% wszystkich telefonów testowych musi spełniać kryteria podane w tej sekcji.

• Wskaźnik sukcesu przy odległości 0,3 m musi wynosić 100%. Oznacza to, że każdy telefon referencyjny musi wykonać test odległości 0,3 metra 10 razy i wyświetlić każde powiadomienie.
• W przypadku telefonów referencyjnych odległość 1,2 metra od telefonu z Bluetoothem musi być mniejsza niż 20% w 10 przypadkach.
• Podczas każdego testu przeprowadzonego w odległości 2 metrów nie może pojawić się powiadomienie na telefonach referencyjnych przez co najmniej 1 minutę.
• Każda odległość zostanie przetestowana 10 razy na każdym telefonie referencyjnym.

3. Wytyczne dotyczące testowania Szybkiego parowania 2.0

3.1 Interfejs użytkownika

Na ilustracjach poniżej przedstawiono 4 różne procesy parowania:

1. Pierwsze parowanie bez pobranej aplikacji towarzyszącej na urządzeniu.

1. Początkowe sparowanie z pobraną aplikacją uzupełniającą urządzenia.

1. Kolejne parowanie z pobraną aplikacją na urządzeniu.

2. kolejne parowanie bez pobranej aplikacji Companion;

   Przypadki 3 i 4 korzystają z tego samego procesu.

• Stan błędu

Powiadomienie o pobraniu aplikacji towarzyszącej pojawi się tylko wtedy, gdy identyfikator modelu urządzenia do testowania jest powiązany z linkiem do aplikacji towarzyszącej. Jeśli nie ma powiązania z aplikacją towarzyszącą, tester zobaczy tylko nazwę urządzenia w powiadomieniu „Urządzenie połączone”, tak jak w przypadku kolejnych parowań.

3.2 Przypadek testowy 1. Początkowe parowanie

3.2.1 Konfiguracja i testowanie

• Upewnij się, że DUT nie jest zapisany jako urządzenie na żadnym telefonie. Na każdym telefonie, na którym zapisano urządzenie testowe i który jest zalogowany na testowym koncie Google: otwórz ustawienia Bluetooth, wybierz „Zapomnij urządzenie”, a następnie włącz tryb samolotowy, aby upewnić się, że urządzenie testowe zostało zapomniane.

• Upewnij się, że opcja „Automatycznie zapisuj urządzenia” jest włączona. Ten przełącznik jest domyślnie wyłączony. Znajdziesz ją w Ustawieniach > Google > Urządzenia > Zapisane urządzenia na telefonie A.

Klasyczna z A2DP+HPF

Nie musisz nic więcej robić.

BLE z tylko danymi

Nie musisz nic więcej robić.

BLE z LE Audio

• Kliknij Ustawienia > Połączone urządzenia > Szczegóły urządzenia.
• Sprawdź, czy przełącznik LE Audio jest ustawiony na „Wyłączone”.
  • Telefony obsługujące tylko klasyczny Bluetooth (np. Pixel 6 i starsze) nie mają tego przełącznika w menu ustawień.
• W przypadku telefonów obsługujących LE Audio użytych podczas testowania:
  • Kliknij Ustawienia > Połączone urządzenia > Szczegóły urządzenia.
  • Sprawdź, czy przełącznik LE Audio jest ustawiony na „Włączone”.

• Włącz na nim tryb parowania.

• Umieść urządzenie Bluetooth w odległości 0,3 m od telefonu A.

• Poczekaj, aż na telefonie A pojawi się powiadomienie. Powiadomienie powinno pojawić się w ciągu 5 sekund.

• Zacznij odmierzać czas od momentu kliknięcia początkowego powiadomienia do momentu wyświetlenia na telefonie A wyskakującego powiadomienia „Urządzenie połączone”.

• Zanotuj czas w sekcji Wstępne parowanie w raporcie testu.

3.2.2 Oczekiwane działanie

• Pojawi się połowa arkusza początkowego parowania:

• Kliknij powiadomienie, aby rozpocząć parowanie Szybkim parowaniem. Powiadomienie będzie pokazywać postęp:

• Po pomyślnym sparowaniu telefonu z urządzeniem pojawi się powiadomienie. Telefon poprosi też użytkownika o pobranie aplikacji towarzyszącej z Google Play, jeśli producent urządzenia ją udostępni.

• Jeśli parowanie przez Szybkie parowanie nie powiedzie się, na telefonie wyświetli się błąd:

3.3 Przypadek testowy 2: sparowanie tego urządzenia z dwoma telefonami referencyjnymi, na których zalogowano się na to samo konto Google (kolejne parowanie)

3.3.1 Konfiguracja i testowanie

• Zaloguj się na to samo konto Google na obu telefonach (telefon A i telefon B).

• Upewnij się, że urządzenie testowe było wcześniej sparowane z innym telefonem (telefon A).

  • Aby sprawdzić, czy urządzenie Bluetooth jest sparowane z telefonem A:

    • Najpierw na telefonie, na którym przeprowadzono początkowe parowanie (telefon A), otwórz kolejno Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia. Testowane urządzenie powinno pojawić się na liście zapisanych urządzeń w telefonie, jak pokazano na ilustracji:

    

    • Następnie na urządzeniu, które nie jest sparowane z badanym urządzeniem (telefon B), otwórz Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia. Telefon B będzie mógł wyświetlić kolejne powiadomienie o parowaniu tylko wtedy, gdy urządzenie testowe znajduje się również na liście zapisanych urządzeń.

    

• Po przeprowadzeniu testu 1 (pierwotne parowanie) na telefonie A użyj drugiego telefonu referencyjnego B z tym samym kontem, aby przeprowadzić test 2 (kolejne parowanie).

Klasyczna z A2DP+HPF

Nie musisz nic więcej robić.

BLE z tylko danymi

Nie musisz nic więcej robić.

BLE z LE Audio

• Podczas testowania funkcji rozszerzeń na urządzeniu obsługującym LE Audio należy przeprowadzić testy z włączonym i wyłączonym przełącznikiem LE Audio na telefonie referencyjnym.
  • Sprawdzanie, czy urządzenie może połączyć się z telefonem referencyjnym, używając zarówno L2CAP (gdy funkcja LE Audio jest włączona), jak i RFCOMM (gdy funkcja LE Audio jest wyłączona).
• Podczas testowania urządzenia obsługującego LE Audio telefony muszą być ustawione w jednej z tych konfiguracji:
  • Telefon A obsługuje LE Audio.
  • Telefon B nie obsługuje funkcji LE Audio.
  • Telefon C nie obsługuje LE Audio.
  • Telefon D obsługuje LE Audio.
• Podczas testowania kolejnego parowania urządzenia obsługującego LE Audio należy przeprowadzić testy w przypadku tych kombinacji urządzeń testowych:
  • Kolejne powiadomienia o parowaniu muszą się prawidłowo wyświetlać na telefonach z obsługą LE Audio i bez obsługi LE Audio.
    • Przykład: sprawdź, czy po początkowym sparowaniu telefonu A telefon B może wykonać kolejne parowanie. Sprawdź też, czy telefon B może wykonać początkowe parowanie, a telefon A – kolejne parowanie.
  • Kolejne powiadomienia o parowaniu muszą się prawidłowo wyświetlać na telefonach bez obsługi LE Audio.
    • Przykład: sprawdź, czy po początkowym sparowaniu telefonu B telefon C może wykonać kolejne parowanie. Sprawdź też, czy telefon C może wykonać początkowe parowanie, a telefon B – kolejne parowanie.
  • Kolejne powiadomienia o parowaniu muszą być wyświetlane prawidłowo na telefonach obsługujących technologię LE Audio i na telefonach obsługujących wiele jednoczesnych połączeń LE Audio.
    • Przykład: sprawdź, czy po początkowym sparowaniu telefonu A telefon D może wykonać kolejne parowanie. Sprawdź też, czy telefon D może wykonać początkowe parowanie, a telefon A – kolejne parowanie.

• Umieść urządzenie Bluetooth w odległości 0,3 m od telefonu.

• Poczekaj, aż nazwa urządzenia zostanie zsynchronizowana z kontem. Aby sprawdzić, czy nazwa urządzenia jest widoczna, otwórz Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia. Wróć do ekranu głównego, gdy testowane urządzenie pojawi się na liście urządzeń w telefonie.

• Poczekaj na kolejne powiadomienie.

• Zmierz czas od momentu kliknięcia kolejnego powiadomienia na drugim telefonie do momentu wyświetlenia powiadomienia „Urządzenie połączone”.

• W sekcji Kolejne wpisz czas dla drugiego telefonu.

• Wyczyść zapisany rekord, wykonując podane niżej czynności, które są warunkiem wstępnym następnego testu.

  • Zapomnij połączone urządzenie, usuwając je z listy ustawień Bluetooth.

  • Kliknij Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia.

    • Wyłącz opcję „Automatycznie zapisuj urządzenia”.
    • Wróć do poprzedniej strony
    • Włącz opcję „Automatycznie zapisuj urządzenia”.
    • Sprawdź, czy na liście urządzeń widnieje komunikat „Brak urządzeń”, jak pokazano na ilustracji:

    

  • Włącz tryb parowania na urządzeniu.

3.3.2 Oczekiwane działanie

• Pojawia się powiadomienie o parowaniu wcześniej powiązanego urządzenia

• Kliknij powiadomienie, aby rozpocząć kolejne parowanie. Powiadomienie będzie pokazywać postęp:

• Po zakończeniu parowania za pomocą Szybkiego parowania zobaczysz to powiadomienie:

• Jeśli parowanie przez Szybkie parowanie nie powiedzie się, na telefonie wyświetli się błąd:

3.4 Przypadek testowy 3. Sprawdź, czy klucz konta BLE jest nadal nadawany

• Upewnij się, że zestaw słuchawkowy nadal nadaje dane konta, gdy nie można go wykryć, na przykład po zakończeniu początkowego parowania i po połączeniu, chyba że jest wyłączony.
• Wybierz telefon referencyjny i przetestuj go raz przez co najmniej 30 minut.

3.5 Przypadek testowy 4 : kryteria odległości

• Testuj każdą odległość (0,3 m, 1,2 m i 2 m) 10 razy osobno.
• Zapisz każdy przypadek wyświetlenia powiadomienia na telefonie referencyjnym dla każdej odległości.
  • Na przykład „0,3 metra – Tak (7/10)” oznacza „Ten telefon referencyjny otrzymuje powiadomienie o parowaniu 7 razy (na 10 razów) w odległości 0,3 metra”.

3.6 Jak przechwycić dziennik debugowania

3.6.1 Jak rejestrować informacje debugowania

Uwaga: aby uzyskać niezbędne informacje do debugowania, musisz wykonać wszystkie te czynności. Google zaleca wykonywanie tych poleceń za każdym razem, gdy telefon jest ponownie uruchamiany.

• Aby włączyć rejestrowanie i pobrać raport o błędzie, wykonaj te czynności:
  • adb logcat -G 16M

• Upewnij się, że masz włączony „Dziennik snoopingu interfejsu HCI Bluetooth do debugowania”. W przypadku telefonów Pixel:

  • Otwórz Ustawienia > System > Informacje o telefonie > Numer kompilacji.
  • Kliknij „Numer kompilacji” 7 razy, aby włączyć opcje programisty.

  * Otwórz Ustawienia > System > Zaawansowane > Opcje programisty. * Włączanie opcji programisty i dziennika snoopingu interfejsu HCI. * Ta opcja umożliwia zbieranie przez telefon pliku dziennika pakietów HCI. * Włącz i wyłącz tryb samolotowy, aby mieć pewność, że zmiany zostały zastosowane.

3.6.2 Jak uzyskać plik dziennika logcat

• Uruchom adb devices, aby wyświetlić wszystkie numery seryjne urządzeń na terminalu.
• Uruchom adb -s {device serial number} logcat > {logcat name}.txt(możesz dowolnie nazwać plik logcat i jednocześnie użyć go na wielu urządzeniach).
• Odtwórz błąd.
• Aby zatrzymać logcat, uruchom Ctrl+C.
• Uruchom adb bugreport, aby wygenerować plik ZIP zawierający wszystkie dane. Może to potrwać kilka minut.
• Aby uzyskać plik btsnoop_hci.log (urządzenia muszą mieć uprawnienia roota), uruchom te polecenia:
  • W przypadku Androida O (8.0) lub nowszego: adb pull data/misc/bluetooth/logs/btsnoop_hci.log
  • W przypadku Androida N: adb pull sdcard/btsnoop_hci.log
  • Jeśli wcześniejsze ścieżki nie zawierają pliku hci.log : adb shell; find hci.log , aby uzyskać lokalizację.

4. Kryteria certyfikacji funkcji:

Musisz przejść wszystkie testy. Powiadomienie o stanie baterii jest wymagane tylko w przypadku bezprzewodowych słuchawek.

Uwaga: HUN to powiadomienie z ostrzeżeniem. Podczas testowania pamiętaj, aby włączyć dziennik HCI.

4.1 Powiadomienia o baterii

Uwaga: w przypadku bezprzewodowych słuchawek prawdziwie bezprzewodowych progi powiadomienia o niskim stanie baterii to 15% dla słuchawek i 19% dla etui. Upewnij się, że poziom naładowania baterii wszystkich komponentów urządzenia przekracza próg niskiego poziomu naładowania baterii.

4.1.1 Wyświetl powiadomienie o stanie baterii w przypadku lewego i prawego głośnika.

Uwaga: poziom naładowania baterii etui powinien być wyświetlany tylko w przypadku słuchawek, które obsługują powiadomienia o poziomie naładowania baterii.

Procedura:

1. Sparuj testowy telefon ze słuchawkami bezprzewodowymi.
2. Zamknij zgłoszenie
3. Otwórz zgłoszenie i potwierdź.

Weryfikacja:

1. Powiadomienie o baterii zawiera 3 zdjęcia: lewej, prawej i obudowy. Poziomy naładowania baterii są prawidłowe. (z ikoną ładowania na lewej i prawej słuchawce)

4.1.2 Informacje o baterii powinny być aktualizowane po zmianie poziomu naładowania baterii.

Procedura:

1. Sparuj testowy telefon ze słuchawkami bezprzewodowymi.
2. Użyj bezprzewodowych słuchawek do odtwarzania dowolnego filmu przez 10 minut (aby zmniejszyć zużycie energii).
3. Kliknij kolejno Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia > Nazwa zestawu słuchawkowego.

Weryfikacja:

1. Informacje o baterii powinny być aktualizowane po zmianie poziomu naładowania baterii.
2. Poziom baterii powinien być taki sam jak poziom baterii podany w skrótach Bluetooth (przeciągnij w dół pasek szybkich ustawień). Poziom baterii powinien być taki sam dla obu słuchawek. Lepiej jest wyświetlić najniższy poziom baterii.

4.1.3 Pomiń powiadomienie, HUN should be dismissed (Close Case)

Procedura:

1. Sparuj testowy telefon ze słuchawkami bezprzewodowymi.
2. Otwórz zgłoszenie.
3. Gdy pojawi się HUN, zamknij zgłoszenie.

Weryfikacja:

1. Powiadomienie o stanie baterii zostało odrzucone w ciągu 3 sekund.

4.2 Nazwa spersonalizowana

4.2.1 Podstawowy przypadek słuchawek 1, telefon 1, konto A, początkowe sparowanie

Warunek wstępny:

1. Telefon 1 nigdy nie był sparowany z zestawem słuchawkowym (w przypadku, gdy telefon ma alias w pamięci podręcznej)
2. Przed testowaniem przywróć słuchawki do ustawień fabrycznych.

Procedura:

1. Zaloguj się na telefon 1 przy użyciu konta Gmail A. Sparuj telefon 1 ze słuchawkami. Nie zmieniaj nazwy urządzenia po sparowaniu.
2. Sprawdź 3 wyświetlone miejsca.

Weryfikacja:

1. Po sparowaniu w 3 miejscach na telefonie 1 powinno być widoczne imię użytkownika konta A + informacje o słuchawkach. W formie [Imię Użytkownika] [Nazwa Urządzenia].

• Sprawdź nazwę w 3 miejscach

  1. Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Zapisane urządzenia:

     

  2. Tekst ikony Bluetooth w Szybkich ustawieniach (przesuń w dół pasek Szybkich ustawień):

     

  3. Ustawienia Bluetootha:

     

4.2.2 Podstawowy przypadek użycia zestawu słuchawkowego 2, telefon 2, konto B, początkowe parowanie > edytuj nazwę urządzenia

Uwaga: w tym przypadku należy zweryfikować 2 funkcje: Gdy użytkownik 1 wypożycza zestaw słuchawkowy użytkownikowi 2, aby ten sparował go z telefonem 2. Po sparowaniu telefon 2 powinien zobaczyć nazwę urządzenia użytkownika 1. 2. Jeśli użytkownik 2 chce zmienić nazwę urządzenia słuchawek, nowa nazwa powinna zostać zaktualizowana na słuchawkach i wyświetlana na telefonie 2.

Procedura:

1. Kontynuacja przypadku dotyczącego zestawu słuchawkowego 1 z 3.
2. Telefon 2, konto B, początkowe sparowanie przebiegło pomyślnie.
3. Sprawdź 3 miejsca.
4. Kliknij Ustawienia Bluetoothu > ikona koła zębatego > ikona ołówka > zmień nazwę urządzenia.

Weryfikacja:

1. Po sparowaniu na koncie A użytkownika powinno być widoczne imię + informacje o słuchawkach w tych miejscach:

   1. Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Zapisane urządzenia:

      

   2. Tekst ikony Bluetooth w Szybkich ustawieniach (przesuń w dół pasek Szybkich ustawień):

      

   3. Ustawienia Bluetootha:

      

2. Po zmianie nazwy urządzenia powinna ona pojawić się w tych miejscach:

   1. Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Zapisane urządzenia:

      

   2. Tekst ikony Bluetooth w Szybkich ustawieniach (przesuń w dół pasek Szybkich ustawień):

      

   3. Ustawienia Bluetootha:

      

4.2.3 Słuchawki – podstawowy przypadek 3, telefon 3, konto C, początkowe parowanie

Uwaga: ten przypadek ma na celu sprawdzenie, czy po wypożyczeniu przez użytkownika 3 słuchawek użytkownika 2 i po ich początkowym sparowaniu z telefonem 3 na tym ostatnim powinny wyświetlać się nowe nazwy urządzeń użytkownika 2.

Procedura:

1. Kontynuacja przypadku dotyczącego zestawu słuchawkowego 2 z 3.
2. Telefon 3, konto C, początkowe sparowanie przebiegło pomyślnie.

3. Sprawdź 3 wymienione miejsca:

   1. Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Zapisane urządzenia:

      

   2. Tekst ikony Bluetooth w Szybkich ustawieniach (przesuń w dół pasek Szybkich ustawień):

      

   3. Ustawienia Bluetootha:

      

Zweryfikuj :

1. Na telefonie 3 powinna wyświetlać się nowa nazwa urządzenia telefonu 2 w tych samych 3 miejscach wymienionych we wcześniejszych krokach procedury.

4.3 Znajdowanie urządzenia – dzwonienie na zestawie słuchawkowym

4.3.1 Funkcja dzwonka w zestawie słuchawkowym

Procedura:

1. sparować telefon ze słuchawkami.

2. Kliknij Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia > Nazwa zestawu słuchawkowego > Znajdź urządzenie.

   

3. Naciśnij przycisk dzwonka urządzenia (jeśli testowany zestaw słuchawkowy ma prawą i lewą słuchawkę, powinny być widoczne 2 przyciski – lewy i prawy).

4. Kliknij przycisk wyciszenia urządzenia.

   

Weryfikacja:

1. Stan pod nazwą słuchawek powinien być oznaczony jako „Połączono”.
2. Słuchawki powinny zadzwonić, gdy naciśniesz ten przycisk z niestandardowym dzwonem. (bezprzewodowy zestaw słuchawkowy powinien dzwonić po stronie prawej lub lewej)
3. Słuchawki powinny natychmiast wyciszyć mikrofon.

Uwaga: funkcje Ring muszą zostać przetestowane więcej niż 5 razy.

4.4 Zapisywanie klucza konta z efektem wstecz

4.4.1 Parowanie i potwierdzanie wstecznie

Procedura:

1. Włącz na urządzeniu obsługującym szybkie parowanie tryb parowania.
   1. Zobaczysz powiadomienie. Nie klikaj go.
2. Kliknij kolejno Ustawienia > Połączone urządzenia > Sparuj nowe urządzenie.
3. Poczekaj chwilę. Pojawi się powiadomienie o połączeniu wstecznym.
4. Kliknij powiadomienie, aby zapisać słuchawki na swoim koncie.
5. Kliknij Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia.

Weryfikacja:

1. Powinno pojawić się powiadomienie o parowaniu wstecz.

   

2. Urządzenie będzie widoczne na liście zapisanych urządzeń. Urządzenie obsługuje teraz w pełni Szybkie parowanie.

4.5 Aktywna kontrola szumów

Aktywna kontrola powiadomień (ANC) jest funkcją opcjonalną. Urządzenia z funkcja ANC muszą przejść weryfikację w aplikacji Validator i przekazać wyniki w raporcie z samokontroli, ale nie muszą być certyfikowane przez zewnętrzne laboratorium.

4.5.1 Weryfikacja aktywnej kontroli szumów

Procedura:

1. W aplikacji Validator wybierz tryb obsługiwany przez DUT.
2. Sparuj DUT z urządzeniem Seeker.
3. Połącz się z badanym urządzeniem z poziomu Seekera.

Weryfikacja:

1. Po sparowaniu urządzenie Seeker wysyła stan ANC (0x11) do urządzenia DUT.
2. Badany obiekt odpowiada w ciągu 3 sekund, wysyłając powiadomienie o stanie ANC (0x13).
3. Wyszukiwarka wysyła stan ANC (0x12) dla każdego obsługiwanego trybu ANC.
4. DUT odpowiada stanem Notify ANC (0x13) w ciągu 5 sekund od każdej wiadomości wysłanej w kroku 3.

4.5.2 Aktywna kontrola powiadomień – wyłączona

Procedura:

1. W aplikacji Validator wybierz tryb obsługiwany przez DUT.
2. Sparuj DUT z urządzeniem Seeker.
3. Połącz się z badanym urządzeniem z poziomu Seekera.

Weryfikacja:

1. Po sparowaniu urządzenie Seeker wysyła stan ANC (0x11) do urządzenia DUT.
2. Badany obiekt odpowiada w ciągu 3 sekund, wysyłając powiadomienie o stanie ANC (0x13).
3. Sprawdź, czy Octet 5 odpowiada obsługiwanym trybom ANC dla tego Seekera.
4. Sprawdź, czy oktet 6 ma wartość 0b00000000.