Wytyczne dotyczące certyfikacji Szybkiego parowania 3.2 (wersja 2.1)

Uwaga: Google zdecydowanie zaleca korzystanie z aplikacji Validator do przeprowadzania testów certyfikacyjnych.

Ostatnia aktualizacja: 13 sierpnia 2024 r.

• Urządzenie testowe („UT”) musi być czyste fabrycznie (czyli nie może być urządzeniem osobistym ani zawierać żadnych danych osobowych).
• Materiały testowe dostępne tutaj (np. procesy, wytyczne i inne informacje) są częścią usług Google, podlegają prawom własności intelektualnej Google i Warunkom korzystania z usług Google dostępnym pod adresem http://www.google.com/accounts/TOS, tak jakby były „oprogramowaniem”.

1. Przygotowanie do certyfikacji

1.1 Definicja

• Pierwotne parowanie to sekwencja zdarzeń, które występują, gdy użytkownik po raz pierwszy łączy urządzenie z kontem Google na telefonie. W ramach tej sekwencji telefon wykrywa reklamę na urządzeniu i wyświetla powiadomienie z prośbą o połączenie i zapisanie urządzenia. (W tych wytycznych „urządzenie” oznacza zestaw słuchawkowy lub głośnik Bluetooth, a nie telefon referencyjny).

• Następujące parowanie to sekwencja zdarzeń, które występują, gdy użytkownik zaloguje się na swoje konto Google na nowym telefonie i próbuje sparować urządzenie już zapisane na koncie Google. W tej sekwencji nowy telefon rozpoznaje, że wyświetlany identyfikator modelu jest już zapisany na koncie Google użytkownika, i wyświetla powiadomienie, aby przyspieszyć parowanie urządzenia z tym telefonem.

1.2 Wymagania

• Wszystkie telefony powinny być połączone z internetem, a w ustawieniach włączone Bluetooth i Lokalizacja.
• Wszystkie telefony powinny być zalogowane na to samo konto Google.
• Telefony referencyjne powinny być telefonami, które są aktywnie dostępne na rynku i obejmują odpowiednio dużą liczbę użytkowników.
• Urządzenie Bluetooth obsługujące wersję Szybkiego parowania i powiązane rozszerzenia, które mają zostać certyfikowane.

Klasyczny z A2DP+HPF

• 3 telefony referencyjne z 3 różnymi wersjami Androida. Wersja systemu operacyjnego Android musi być co najmniej 11.
• Sugerowane telefony referencyjne, które obsługują wszystkie wersje systemu operacyjnego Android:
  • Google Pixel 8 (Android 15)
  • Samsung S23 lub nowszy z Androidem 14
  • Google Pixel 7 (Android 13)
  • Google Pixel 6 (Android 12)
  • Google Pixel 5 (Android 11)
  • Samsung S20 lub nowszy z Androidem 12 lub 13

BLE z tylko danymi

• 5 telefonów referencyjnych z 3 różnymi wersjami Androida. Wersja systemu operacyjnego Android musi być co najmniej 11.
• Sugerowane telefony referencyjne, które obsługują wszystkie wersje systemu operacyjnego Android:
  • Google Pixel 8 (Android 15)
  • Samsung S23 lub nowszy z Androidem 14
  • Google Pixel 7 (Android 13)
  • Google Pixel 6 (Android 12)
  • Google Pixel 5 (Android 11)
  • Samsung S20 lub nowszy z Androidem 12 lub 13

BLE z LE Audio

• 5 telefonów referencyjnych z 3 różnymi wersjami Androida. Wersja systemu operacyjnego Android musi być co najmniej 11.
• Sugerowane telefony referencyjne, które obsługują wszystkie wersje systemu operacyjnego Android:
  • Google Pixel 8 (Android 15)
  • Samsung S23 lub nowszy z Androidem 14
  • Google Pixel 7 (Android 13)
  • Google Pixel 6 (Android 12)
  • Google Pixel 5 (Android 11)
  • Samsung S20 lub nowszy z Androidem 12 lub 13

Uwaga: zrzuty ekranu w tych wytycznych pochodzą z Androida P.

1.3 Sprawdzanie wersji Usług Google Play

• Cel: potwierdzenie, że do testowania używana jest prawidłowa wersja GMS Core.

• Otwórz Ustawienia > Google > znak zapytania w prawym rogu > 3 kropki w prawym rogu > „Informacje o wersji”, a następnie sprawdź wersję usług Google Play (powinna wynosić 22.XX.XX lub wyższa).

1.4 Włącz identyfikator trybu debugowania

• Podany identyfikator modelu to identyfikator trybu debugowania. Aby to zrobić, wybierz Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Urządzenia i włącz opcję „Uwzględnij wyniki debugowania”. Jeśli na tej stronie brakuje opcji „Uwzględnij wyniki debugowania”, sprawdź, czy w szukarce są włączone opcje programisty.

Uwaga: w przypadku starszych urządzeń ścieżka może być nieco inna, np. Ustawienia > Google > Połączenia urządzeń > Urządzenie > menu z 3 kropkami w prawym górnym rogu w Androidzie 12.

1.5 Włącz powiadomienia z Usług Google Play

• Otwórz Ustawienia > Powiadomienia > Ustawienia aplikacji > Usługi Google Play i upewnij się, że przełącznik Powiadomienia jest włączony.

1.6 Sprawdź, czy możesz połączyć się z serwerem wyników testu

Niektóre dane testowe są przesyłane bezpośrednio na serwery Google. Te dane są wymagane do przeprowadzenia samotestów przed rozpoczęciem certyfikacji w laboratorium. Upewnij się, że telefon testowy ma:

• Zalogowane konto testowe, które dołączyło do grupy testowej FP.
• Urządzenie musi być zasilane i połączone z internetem przez 25 godzin podczas i po przeprowadzeniu początkowych oraz kolejnych testów parowania. W tym czasie telefon będzie próbować przesłać dane i wyniki testu.
• Okres testowania i identyfikator testowanego modelu, które odpowiadają wartościom podanym w raporcie samokontroli BT Classic lub BT LE Audio.
• Ustawienia Użycie i diagnostyka są włączone na urządzeniu testowym. Aby to sprawdzić, otwórz Ustawienia > Google > 3 kropki w prawym górnym rogu > Użytkowanie i diagnostyka > włącz Użytkowanie i diagnostykę.

2. Kryteria certyfikacji

2.1 Definicje

• „Wszystkie telefony” oznacza wszystkie telefony referencyjne z systemem operacyjnym zgodnym z minimalnymi wersjami określonymi w sekcji Wymagania.
• „Średni czas parowania” to (suma wszystkich udanych czasów parowania) / (10 – liczba nieudanych parowań). Obliczanie czasu parowania rozpoczyna się, gdy użytkownik kliknie powiadomienie Szybkie parowanie, a kończy, gdy telefon wyświetli użytkownikowi powiadomienie o udanym połączeniu.
• „Wskaźnik sukcesu” w przypadku testowania odległości to liczba powiadomień wyświetlonych w ciągu 1 minuty / 10.

2.2 Wyskakujące okienko powiadomienia o pierwszym sparowaniu

• Powiadomienie powinno pojawić się w ciągu 5 sekund.

2.3 Specyfikacja certyfikacji parowania

Uwaga: Google zdecydowanie zaleca korzystanie z aplikacji Fast Pair Validator, aby ułatwić testy parowania. Parowanie jest mierzone w ramach 100 testów, a aplikacja weryfikująca automatycznie mierzy czas parowania i przesyła go do Konsoli urządzenia. Bez aplikacji musisz ręcznie zapisywać czasy dla każdego testu w raporcie samotestu BT Classic lub BT LE Audio.

• Każdy telefon referencyjny zostanie przetestowany pod kątem początkowego i kolejnych parowań odpowiednio 100 razy.

• Wskaźnik sukcesu podczas początkowego i kolejnych parowań jest mierzony przez umieszczenie urządzenia w odległości 0,3 metra od telefonu referencyjnego.

  • Średni czas parowania musi wynosić do 12 sekund w przypadku parowania oprogramowania sprzętowego obsługującego tylko jeden komponent (np. zestaw słuchawkowy lub pojedynczy głośnik).
  • Średni czas parowania musi wynosić 14 sekund w przypadku oprogramowania obsługującego skoordynowany zestaw (np. lewe i prawe słuchawki).

Klasyczny z A2DP+HPF

• Współczynnik początkowy i kolejne wskaźniki przejścia muszą wynosić co najmniej 95%.

BLE z tylko danymi

• Współczynnik początkowej i kolejnej skuteczności musi wynosić co najmniej 90%.

BLE z LE Audio

• Współczynnik początkowej i kolejnej skuteczności musi wynosić co najmniej 90%.

• W 80% przypadków początkowy i kolejne czasy parowania telefonu odniesienia muszą spełniać te kryteria.

2.4 Specyfikacja certyfikacji odległości

Przy testowaniu w 3 wymaganych odległościach (0,3 metra, 1,2 metra i 2 metry) co najmniej 80% wszystkich telefonów testowych musi spełniać kryteria podane w tej sekcji.

• Wskaźnik sukcesu przy odległości 0,3 m musi wynosić 100%. Oznacza to, że każdy telefon referencyjny musi wykonać test odległości 0,3 metra 10 razy i wyświetlić każde powiadomienie.
• W przypadku telefonów referencyjnych odległość 1,2 metra od głośnika musi być równa 20% lub mniejsza w 10 przypadkach.
• Podczas każdego testu przeprowadzonego w odległości 2 metrów nie może pojawić się powiadomienie na telefonach referencyjnych przez co najmniej 1 minutę.
• Każda odległość zostanie przetestowana 10 razy na każdym telefonie referencyjnym.

3. Wytyczne dotyczące testowania Szybkiego parowania 2.0

3.1 Interfejs użytkownika

Na ilustracjach poniżej przedstawiono 4 różne procesy parowania:

1. Pierwsze parowanie bez pobranej aplikacji towarzyszącej na urządzeniu.

1. Początkowe sparowanie z pobraną aplikacją uzupełniającą urządzenia.

1. Kolejne parowanie z pobraną aplikacją na urządzeniu.

2. kolejne parowanie bez pobranej aplikacji Companion;

   Przypadki 3 i 4 korzystają z tego samego procesu.

• Stan błędu

Powiadomienie o pobraniu aplikacji towarzyszącej pojawi się tylko wtedy, gdy identyfikator modelu urządzenia do testowania jest powiązany z linkiem do aplikacji towarzyszącej. Jeśli nie ma powiązania z aplikacją towarzyszącą, tester zobaczy tylko nazwę urządzenia w powiadomieniu „Urządzenie połączone”, tak jak w przypadku kolejnych parowań.

3.2 Przypadek testowy 1. Początkowe parowanie

3.2.1 Konfiguracja i testowanie

• Upewnij się, że urządzenie testowe nie jest zapisane na żadnym telefonie. Na każdym telefonie, na którym zapisano urządzenie testowe i który jest zalogowany na testowym koncie Google: otwórz ustawienia Bluetooth, wybierz „Zapomnij urządzenie”, a następnie włącz tryb samolotowy, aby upewnić się, że urządzenie testowe zostało zapomniane.

• Upewnij się, że opcja „Automatycznie zapisuj urządzenia” jest włączona. Ten przełącznik jest domyślnie wyłączony. Znajdziesz ją w Ustawieniach > Google > Urządzenia > Zapisane urządzenia na telefonie A.

Klasyczny z A2DP + HPF

Nie musisz nic więcej robić.

BLE z tylko danymi

Nie musisz nic więcej robić.

BLE z LE Audio

• Kliknij Ustawienia > Połączone urządzenia > Szczegóły urządzenia.
• Sprawdź, czy przełącznik LE Audio jest ustawiony na „Wyłączone”.
  • Telefony obsługujące tylko klasyczny Bluetooth (np. Pixel 6 i starsze) nie mają tego przełącznika w menu ustawień.
• W przypadku telefonów obsługujących LE Audio użytych podczas testowania:
  • Kliknij Ustawienia > Połączone urządzenia > Szczegóły urządzenia.
  • Sprawdź, czy przełącznik LE Audio jest ustawiony na „Włączone”.

• Włącz na nim tryb parowania.

• Umieść urządzenie Bluetooth w odległości 0,3 m od telefonu A.

• Poczekaj, aż na telefonie A pojawi się powiadomienie. Powiadomienie powinno pojawić się w ciągu 5 sekund.

• Zacznij odmierzać czas od momentu kliknięcia początkowego powiadomienia do momentu wyświetlenia na telefonie A powiadomienia „Urządzenie połączone”.

• Zapisz czas w sekcji Wstępne parowanie w raporcie testu.

3.2.2 Oczekiwane działanie

• Pojawi się połowa arkusza początkowego parowania:

• Kliknij powiadomienie, aby rozpocząć parowanie Szybkim parowaniem. Powiadomienie będzie pokazywać postęp:

• Po pomyślnym sparowaniu telefonu z urządzeniem pojawi się powiadomienie. Telefon poprosi też użytkownika o pobranie aplikacji towarzyszącej z Google Play, jeśli producent urządzenia ją udostępni.

• Jeśli parowanie przez Szybkie parowanie nie powiedzie się, na telefonie wyświetli się błąd:

3.3 Przypadek testowy 2: sparowanie tego urządzenia z dwoma telefonami referencyjnymi, na których zalogowano się na to samo konto Google (kolejne parowanie)

3.3.1 Konfiguracja i testowanie

• Zaloguj się na to samo konto Google na obu telefonach (telefon A i telefon B).

• Upewnij się, że urządzenie testowe było wcześniej sparowane z innym telefonem (telefon A).

  • Aby sprawdzić, czy urządzenie Bluetooth jest sparowane z telefonem A:

    • Najpierw na telefonie, na którym przeprowadzono początkowe parowanie (telefon A), otwórz kolejno Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia. Testowane urządzenie powinno pojawić się na liście zapisanych urządzeń w telefonie, jak pokazano na ilustracji:

    

    • Następnie na urządzeniu, które nie jest sparowane z badanym urządzeniem (telefon B), otwórz Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia. Telefon B będzie mógł wyświetlić powiadomienie o kolejnych parowaniu tylko wtedy, gdy DUT znajduje się również na liście zapisanych urządzeń.

    

• Po przeprowadzeniu testu 1 (pierwotne parowanie) na telefonie A użyj drugiego telefonu referencyjnego B z tym samym kontem, aby przetestować test 2 (kolejne parowanie).

Klasyczny z A2DP+HPF

Nie musisz nic więcej robić.

BLE z tylko danymi

Nie musisz nic więcej robić.

BLE z LE Audio

• Podczas testowania funkcji rozszerzeń na urządzeniu obsługującym LE Audio należy przeprowadzić testy z włączonym i wyłączonym przełącznikiem LE Audio na telefonie referencyjnym.
  • Sprawdzanie, czy urządzenie może połączyć się z telefonem referencyjnym, używając zarówno L2CAP (gdy funkcja LE Audio jest włączona), jak i RFCOMM (gdy funkcja LE Audio jest wyłączona).
• Podczas testowania urządzenia obsługującego LE Audio telefony muszą być ustawione w jednej z tych konfiguracji:
  • Telefon A obsługuje LE Audio.
  • Telefon B nie obsługuje funkcji LE Audio.
  • Telefon C nie obsługuje LE Audio.
  • Telefon D obsługuje wiele jednoczesnych połączeń LE Audio.
• Podczas testowania kolejnego parowania urządzenia obsługującego LE Audio należy przeprowadzić testy w przypadku tych kombinacji urządzeń testowych:
  • Kolejne powiadomienia o parowaniu muszą się prawidłowo wyświetlać na telefonach obsługujących LE Audio i nieobsługujących LE Audio.
    • Przykład: sprawdź, czy po początkowym sparowaniu telefonu A telefon B może wykonać kolejne parowanie. Sprawdź też, czy telefon B może wykonać początkowe parowanie, a telefon A – kolejne.
  • Kolejne powiadomienia o parowaniu muszą pojawiać się prawidłowo na telefonach bez obsługi LE Audio.
    • Przykład: sprawdź, czy po początkowym sparowaniu telefonu B telefon C może wykonać kolejne parowanie. Sprawdź też, czy telefon C może wykonać początkowe parowanie, a telefon B – kolejne parowanie.
  • Kolejne powiadomienia o parowaniu muszą być wyświetlane prawidłowo na telefonach obsługujących technologię LE Audio i na telefonach obsługujących wiele jednoczesnych połączeń LE Audio.
    • Przykład: sprawdź, czy po początkowym sparowaniu telefonu A telefon D może wykonać kolejne parowanie. Sprawdź też, czy telefon D może wykonać początkowe parowanie, a telefon A – kolejne parowanie.

• Umieść urządzenie Bluetooth w odległości 0,3 m od telefonu.

• Poczekaj, aż nazwa urządzenia zostanie zsynchronizowana z kontem. Aby sprawdzić, czy nazwa urządzenia jest widoczna, otwórz Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia. Wróć do ekranu głównego, gdy testowane urządzenie pojawi się na liście urządzeń w telefonie.

• Poczekaj na wyświetlenie kolejnego powiadomienia.

• Zmierz czas od momentu kliknięcia kolejnego powiadomienia na drugim telefonie do momentu wyświetlenia powiadomienia „Urządzenie połączone”.

• W sekcji Kolejne wpisz czas dla drugiego telefonu.

• Wyczyść zapisany rekord, wykonując podane niżej czynności, które są warunkiem wstępnym następnego testu.

  • Zapomnij połączone urządzenie, usuwając je z listy ustawień Bluetooth.

  • Kliknij Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia.

    • Wyłącz opcję „Automatycznie zapisuj urządzenia”.
    • Wróć do poprzedniej strony
    • Włącz opcję „Automatycznie zapisuj urządzenia”.
    • Sprawdź, czy na liście urządzeń widnieje komunikat „Brak urządzeń”, jak pokazano na ilustracji:

    

  • Włącz tryb parowania na urządzeniu.

3.3.2 Oczekiwane działanie

• Pojawia się powiadomienie o parowaniu wcześniej powiązanego urządzenia

• Kliknij powiadomienie, aby rozpocząć kolejne parowanie. Powiadomienie będzie pokazywać postęp:

• Po zakończeniu parowania za pomocą Szybkiego parowania zobaczysz to powiadomienie:

• Jeśli parowanie przez Szybkie parowanie nie powiedzie się, na telefonie wyświetli się błąd:

3.4 Przypadek testowy 3. Sprawdź, czy klucz konta BLE jest nadal nadawany

• Upewnij się, że zestaw słuchawkowy nadal nadaje dane konta, gdy nie można go wykryć, na przykład po zakończeniu początkowego parowania i po połączeniu, chyba że jest wyłączony.
• Wybierz telefon referencyjny i przetestuj go raz przez co najmniej 30 minut.

3.5 Przypadek testowy 4 : kryteria odległości

• Testuj każdą odległość (0,3 m, 1,2 m i 2 m) 10 razy osobno.
• Zapisz każdy przypadek wyświetlenia powiadomienia na telefonie referencyjnym dla każdej odległości.
  • Na przykład „0,3 metra – Tak (7/10)” oznacza „Ten telefon referencyjny otrzymuje powiadomienie o parowaniu 7 razy (na 10 razów) w odległości 0,3 metra”.

3.6 Jak przechwycić dziennik debugowania

3.6.1 Jak rejestrować informacje debugowania

Uwaga: aby uzyskać niezbędne informacje do debugowania, musisz wykonać wszystkie te czynności. Google zaleca wykonywanie tych poleceń za każdym razem, gdy telefon jest ponownie uruchamiany.

• Aby włączyć rejestrowanie i pobrać raport o błędzie, wykonaj te czynności:
  • adb logcat -G 16M

• Upewnij się, że masz włączony „Dziennik snoopingu interfejsu HCI Bluetooth do debugowania”. W przypadku telefonów Pixel:

  • Otwórz Ustawienia > System > Informacje o telefonie > Numer kompilacji.
  • Kliknij „Numer kompilacji” 7 razy, aby włączyć opcje programisty.

  * Otwórz Ustawienia > System > Zaawansowane > Opcje programisty. * Włączanie opcji programisty i dziennika snoopingu interfejsu HCI. * Ta opcja umożliwia zbieranie przez telefon pliku dziennika pakietów HCI. * Włącz i wyłącz tryb samolotowy, aby mieć pewność, że zmiany zostały zastosowane.

3.6.2 Jak uzyskać plik dziennika logcat

• Uruchom adb devices, aby wyświetlić wszystkie numery seryjne urządzeń na terminalu.
• Uruchom adb -s {device serial number} logcat > {logcat name}.txt(możesz dowolnie nazwać plik logcat i jednocześnie użyć go na wielu urządzeniach).
• Odtwórz błąd.
• Aby zatrzymać logcat, uruchom Ctrl+C.
• Uruchom adb bugreport, aby wygenerować plik ZIP, który powinien zawierać wszystkie dane. Może to potrwać kilka minut.
• Aby uzyskać plik btsnoop_hci.log (urządzenia muszą mieć uprawnienia roota), uruchom te polecenia:
  • W przypadku Androida O (8.0) lub nowszego: adb pull data/misc/bluetooth/logs/btsnoop_hci.log
  • W przypadku Androida N: adb pull sdcard/btsnoop_hci.log
  • Jeśli wcześniejsze ścieżki nie zawierają pliku hci.log : adb shell; find hci.log , aby uzyskać lokalizację.

4. Kryteria certyfikacji funkcji:

Musisz przejść wszystkie testy. Powiadomienie o stanie baterii jest wymagane tylko w przypadku bezprzewodowych słuchawek.

Uwaga: HUN to powiadomienie z ostrzeżeniem. Podczas testowania pamiętaj, aby włączyć dziennik HCI.

4.1 Powiadomienia o baterii

Uwaga: domyślnie próg powiadomienia o niskim poziomie naładowania baterii wynosi 19%. Aby zmienić domyślną wartość progową, skontaktuj się z Google. Upewnij się, że poziom baterii jest wyższy niż próg niskiego poziomu baterii w przypadku testów powiadomień o baterii.

4.1.1 Wyświetl powiadomienie o stanie baterii w lewym i prawym uchwycie oraz w etui.

Uwaga: poziom naładowania baterii etui powinien być wyświetlany tylko w przypadku słuchawek, które obsługują powiadomienia o poziomie naładowania baterii.

Procedura:

1. Sparuj testowy telefon ze słuchawkami bezprzewodowymi.
2. Zamknij zgłoszenie
3. Otwórz zgłoszenie i potwierdź.

Weryfikacja:

1. Powiadomienie o baterii zawiera 3 zdjęcia: lewej, prawej i obudowy. Poziomy naładowania baterii są prawidłowe. (z ikoną ładowania na lewej i prawej słuchawce)

4.1.2 Informacje o baterii powinny być aktualizowane po zmianie poziomu naładowania baterii.

Procedura:

1. Sparuj testowy telefon ze słuchawkami bezprzewodowymi.
2. Użyj bezprzewodowych słuchawek do odtwarzania dowolnego filmu przez 10 minut (aby zmniejszyć zużycie energii).
3. Kliknij kolejno Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia > Nazwa zestawu słuchawkowego.

Weryfikacja:

1. Informacje o baterii powinny być aktualizowane po zmianie poziomu naładowania.
2. Poziom baterii powinien być taki sam jak poziom baterii podany w skrótach Bluetootha (przeciągnij w dół pasek szybkich ustawień). Poziom baterii powinien być taki sam jak poziom baterii w słuchawkach. Lepiej jest wyświetlić najniższy poziom baterii.

4.1.3 Pomiń powiadomienie, HUN should be dismissed (Close Case)

Procedura:

1. Sparuj testowy telefon ze słuchawkami bezprzewodowymi.
2. Otwórz zgłoszenie.
3. Gdy pojawi się HUN, zamknij zgłoszenie.

Weryfikacja:

1. Powiadomienie o stanie baterii zostało odrzucone w ciągu 3 sekund.

4.2 Nazwa spersonalizowana

4.2.1 Podstawowy przypadek słuchawek 1, telefon 1, konto A, początkowe sparowanie

Warunek wstępny:

1. Telefon 1 nigdy nie był sparowany z zestawem słuchawkowym (w przypadku, gdy telefon ma alias w pamięci podręcznej)
2. Przed testowaniem przywróć zestaw słuchawkowy do ustawień fabrycznych.

Procedura:

1. Zaloguj się na telefon 1 na konto Gmail A. Sparuj telefon 1 ze słuchawkami. Nie zmieniaj nazwy urządzenia po sparowaniu.
2. Sprawdź 3 wyświetlone miejsca.

Weryfikacja:

1. Po sparowaniu na 3 miejscach na telefonie 1 powinno być widoczne imię użytkownika konta A + informacje o słuchawkach. W formie [Imię Użytkownika] [Nazwa Urządzenia].

• Sprawdź nazwę w 3 miejscach

  1. Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Zapisane urządzenia:

     

  2. Tekst ikony Bluetooth w Szybkich ustawieniach (przesuń w dół pasek Szybkich ustawień):

     

  3. Ustawienia Bluetootha:

     

4.2.2 Podstawowy przypadek użycia zestawu słuchawkowego 2, telefon 2, konto B, początkowe parowanie > edytuj nazwę urządzenia

Uwaga: w tym przypadku należy zweryfikować 2 funkcje: Gdy użytkownik 1 wypożycza zestaw słuchawkowy użytkownikowi 2, aby ten sparował go z telefonem 2. Po sparowaniu telefon 2 powinien zobaczyć nazwę urządzenia użytkownika 1. 2. Jeśli użytkownik 2 chce zmienić nazwę urządzenia słuchawek, nowa nazwa powinna zostać zaktualizowana na słuchawkach i wyświetlana na telefonie 2.

Procedura:

1. Kontynuacja przypadku dotyczącego zestawu słuchawkowego 1 z 3.
2. Telefon 2, konto B, początkowe sparowanie zostało wykonane.
3. Sprawdź 3 miejsca.
4. Kliknij Ustawienia Bluetoothu > ikona koła zębatego > ikona ołówka > zmień nazwę urządzenia.

Weryfikacja:

1. Po sparowaniu na koncie A użytkownika powinno być widoczne imię + informacje o słuchawkach w tych miejscach:

   1. Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Zapisane urządzenia:

      

   2. Tekst ikony Bluetooth w Szybkich ustawieniach (przesuń w dół pasek Szybkich ustawień):

      

   3. Ustawienia Bluetootha:

      

2. Po zmianie nazwy urządzenia nowa nazwa powinna pojawić się w tych miejscach:

   1. Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Zapisane urządzenia:

      

   2. Tekst ikony Bluetooth w Szybkich ustawieniach (przesuń w dół pasek Szybkich ustawień):

      

   3. Ustawienia Bluetootha:

      

4.2.3 Słuchawki – podstawowy przypadek 3, telefon 3, konto C, początkowe sparowanie

Uwaga: ten przypadek ma na celu sprawdzenie, czy po wypożyczeniu słuchawek przez użytkownika 3 od użytkownika 2 i po ich początkowym sparowaniu z telefonem 3 na telefonie 3 powinny wyświetlać się nowe nazwy urządzeń użytkownika 2.

Procedura:

1. Kontynuacja przypadku dotyczącego zestawu słuchawkowego 2 z 3.
2. Telefon 3, konto C, początkowe sparowanie zostało wykonane pomyślnie.

3. Sprawdź 3 wymienione miejsca:

   1. Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Zapisane urządzenia:

      

   2. Tekst ikony Bluetooth w Szybkich ustawieniach (przesuń w dół pasek Szybkich ustawień):

      

   3. Ustawienia Bluetootha:

      

Weryfikacja :

1. Na telefonie 3 powinna wyświetlać się nowa nazwa urządzenia telefonu 2 w tych samych 3 miejscach wymienionych we wcześniejszych krokach procedury.

4.3 Znajdowanie urządzenia – dzwonienie na zestawie słuchawkowym

4.3.1 Funkcja dzwonka w zestawie słuchawkowym

Procedura:

1. sparować telefon ze słuchawkami.

2. Kliknij Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia > Nazwa zestawu słuchawkowego > Znajdź urządzenie.

   

3. Kliknij przycisk dzwonka urządzenia (jeśli testowany zestaw słuchawkowy ma prawą i lewą słuchawkę, powinny być widoczne 2 przyciski – lewy i prawy).

4. Kliknij przycisk wyciszenia urządzenia.

   

Weryfikacja:

1. Stan pod nazwą słuchawek powinien być oznaczony jako „Połączono”.
2. Słuchawki powinny zadzwonić, gdy naciśniesz ten przycisk z niestandardowym dzwonem. (bezprzewodowy zestaw słuchawkowy powinien dzwonić po stronie prawej lub lewej)
3. Słuchawki powinny natychmiast wyciszyć mikrofon.

Uwaga: funkcje Ring muszą zostać przetestowane więcej niż 5 razy.

4.4 Zapisywanie klucza konta z efektem wstecz

4.4.1 Parowanie i potwierdzanie wstecznie

Procedura:

1. Włącz na urządzeniu obsługującym szybkie parowanie tryb parowania.
   1. Zobaczysz powiadomienie. Nie klikaj go.
2. Kliknij kolejno Ustawienia > Połączone urządzenia > Sparuj nowe urządzenie.
3. Poczekaj chwilę. Pojawi się powiadomienie o połączeniu wstecznym.
4. Kliknij powiadomienie, aby zapisać słuchawki na swoim koncie.
5. Kliknij Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniem) > Urządzenia > Zapisane urządzenia.

Weryfikacja:

1. Powinno pojawić się powiadomienie o parowaniu wstecz.

   

2. Urządzenie będzie widoczne na liście zapisanych urządzeń. Urządzenie obsługuje teraz w pełni Szybkie parowanie.