Jako domyślny format ładunku interfejsu API Google Ads używany jest protokół Protobuf, aby zrozumieć kilka konwencji i typów buforów protokołu w pracy z interfejsem API.
Pola opcjonalne
Wiele pól w interfejsie Google Ads API jest oznaczonych jako optional
. Dzięki temu możesz:
odróżniać sytuacje, w których pole ma pustą wartość, od wartości serwera
Użytkownik nie zwrócił wartości dla tego pola. Te pola zachowują się jak zwykłe
z wyjątkiem tych, które udostępniają dodatkowe metody czyszczenia pola oraz
sprawdź, czy pole jest ustawione.
Na przykład pole Name
obiektu Campaign
jest oznaczone jako opcjonalne.
Możesz więc korzystać z tego pola, korzystając z poniższych metod.
// Get the name.
string name = campaign.Name;
// Set the name.
campaign.Name = name;
// Check if the campaign object has the name field set.
bool hasName = campaign.HasName();
// Clear the name field. Use this method to exclude Name field from
// being sent to the server in a subsequent API call.
campaign.ClearName();
// Set the campaign to empty string value. This value will be
// sent to the server if you use this object in a subsequent API call.
campaign.Name = "";
// This will throw a runtime error. Use ClearName() instead.
campaign.Name = null;
Powtórzone typy
Tablica pól jest przedstawiona w interfejsie Google Ads API w formacie tylko do odczytu.
RepeatedField
Przykładem może być pole url_custom_parameters
kampanii, które jest polem powtarzanym,
więc w .NET jest ona reprezentowana jako tylko do odczytu RepeatedField<CustomParameter>
z biblioteką klienta.
RepeatedField
implementuje metodę
IList<T>
.
za pomocą prostego interfejsu online.
Pole RepeatedField
można wypełnić na 2 sposoby.
Starsza wersja C#: dodawanie wartości za pomocą metody AddRange
Przykład podano poniżej.
Campaign campaign = new Campaign()
{
ResourceName = ResourceNames.Campaign(customerId, campaignId),
Status = CampaignStatus.Paused,
};
// Add values to UrlCustomParameters using AddRange method.
campaign.UrlCustomParameters.AddRange(new CustomParameter[]
{
new CustomParameter { Key = "season", Value = "christmas" },
new CustomParameter { Key = "promocode", Value = "NY123" }
});
Nowsze wersje C#: używaj składni inicjatora kolekcji
// Option 1: Initialize the field directly.
Campaign campaign = new Campaign()
{
ResourceName = ResourceNames.Campaign(customerId, campaignId),
Status = CampaignStatus.Paused,
// Directly initialize the field.
UrlCustomParameters =
{
new CustomParameter { Key = "season", Value = "christmas" },
new CustomParameter { Key = "promocode", Value = "NY123" }
}
};
// Option 2: Initialize using an intermediate variable.
CustomParameter[] parameters = new CustomParameter[]
{
new CustomParameter { Key = "season", Value = "christmas" },
new CustomParameter { Key = "promocode", Value = "NY123" }
}
Campaign campaign1 = new Campaign()
{
ResourceName = ResourceNames.Campaign(customerId, campaignId),
Status = CampaignStatus.Paused,
// Initialize from an existing array.
UrlCustomParameters = { parameters }
};
Jeden z typów
Niektóre pola w interfejsie Google Ads API są oznaczone jako pola OneOf
, co oznacza, że pole
mogą przyjmować różne typy, ale tylko jedną wartość w danym momencie. Jedno z pól to
podobny do typu sumy w C.
Biblioteka .NET implementuje pola OneOf, podając po jednej właściwości dla każdego typu które można umieścić w polu OneOf, a wszystkie właściwości aktualizujące wartość wspólne zajęcia.
Na przykład element campaign_bidding_strategy
w kampanii jest oznaczony jako „OneOf”
. Klasa jest zaimplementowane w ten sposób (kod jest uproszczony dla zachowania zwięzłości):
public sealed partial class Campaign : pb::IMessage<Campaign>
{
object campaignBiddingStrategy_ = null;
CampaignBiddingStrategyOneofCase campaignBiddingStrategyCase_;
public ManualCpc ManualCpc
{
get
{
return campaignBiddingStrategyCase_ == CampaignBiddingStrategyOneofCase.ManualCpc ?
(ManualCpc) campaignBiddingStrategy_ : null;
}
set
{
campaignBiddingStrategy_ = value;
campaignBiddingStrategyCase_ = CampaignBiddingStrategyOneofCase.ManualCpc;
}
}
public ManualCpm ManualCpm
{
get
{
return campaignBiddingStrategyCase_ == CampaignBiddingStrategyOneofCase.ManualCpm ?
(ManualCpm) campaignBiddingStrategy_ : null;
}
set
{
campaignBiddingStrategy_ = value;
campaignBiddingStrategyCase_ = CampaignBiddingStrategyOneofCase.ManualCpm;
}
}
public CampaignBiddingStrategyOneofCase CampaignBiddingStrategyCase
{
get { return campaignBiddingStrategyCase_; }
}
}
Jedna z usług współużytkuje miejsce na dane, więc jedno przypisanie może zastąpić poprzednie co prowadzi do drobnych błędów. Na przykład
Campaign campaign = new Campaign()
{
ManualCpc = new ManualCpc()
{
EnhancedCpcEnabled = true
},
ManualCpm = new ManualCpm()
{
}
};
W tym przypadku wartość campaign.ManualCpc
wynosi teraz null
od zainicjowania
Pole campaign.ManualCpm
zastępuje poprzednie zainicjowanie dla
campaign.ManualCpc
Konwersja na inne formaty
Możesz łatwo przekonwertować obiekty protobuf na format JSON i odwrotnie. To jest przydatne przy tworzeniu systemów, które muszą łączyć się z innymi systemami, wymagają danych w formacie tekstowym, np. JSON lub XML.
GoogleAdsRow row = new GoogleAdsRow()
{
Campaign = new Campaign()
{
Id = 123,
Name = "Campaign 1",
ResourceName = ResourceNames.Campaign(1234567890, 123)
}
};
// Serialize to JSON and back.
string json = JsonFormatter.Default.Format(row);
row = GoogleAdsRow.Parser.ParseJson(json);
Możesz też zserializować obiekt do bajtów i z powrotem. Serializacja plików binarnych jest bardziej więcej pamięci i przechowywania danych niż w przypadku formatu JSON.
GoogleAdsRow row = new GoogleAdsRow()
{
Campaign = new Campaign()
{
Id = 123,
Name = "Campaign 1",
ResourceName = ResourceNames.Campaign(1234567890, 123)
}
};
// Serialize to bytes and back.
byte[] bytes = row.ToByteArray();
row = GoogleAdsRow.Parser.ParseFrom(bytes);