Pakiet SDK nawigacji oferuje różne sposoby integrowania nawigacji w aplikacji. Na tej stronie wyjaśniamy, czym jest niestandardowa nawigacja i czym różni się ona od innych elementów nawigacyjnych dostępnych w pakiecie SDK nawigacji.
Czym jest niestandardowa nawigacja?
Podstawowym sposobem wdrożenia pakietu SDK nawigacji jest wykorzystanie funkcji nawigacji, która umożliwia osadzenie szczegółowej nawigacji wykorzystującej elementy interfejsu i elementy wizualne udostępnione przez Google – podobnie jak w przypadku nawigacji w aplikacjach Map Google. Jeśli potrzebujesz większej elastyczności niż funkcje nawigacyjne Google, możesz wdrożyć własną nawigację. Niestandardowa nawigacja obejmuje wszystko: od całkowitego wyeliminowania wskazówek zakrętów i uruchamiania nawigacji tylko w tle po wyświetlanie bardzo spersonalizowanych wskazówek na ekranie niezależnym od urządzenia, na którym nawigacja działa. Dzięki niestandardowym elementom nawigacji aplikacja wywołuje pakiet SDK nawigacji, aby zażądać szczegółowego kanału nawigacji, a następnie dostarczać elementy interfejsu i elementy wizualne, które użytkownik widzi w interfejsie nawigacji, oraz nimi zarządzać. Wdrożenie nawigacji Google jest z reguły łatwiejsze, ale stworzenie własnej niestandardowej nawigacji pozwala na większą personalizację.
Gdy tworzysz niestandardowe środowisko nawigacyjne, aplikacja wywołuje pakiet SDK nawigacji w celu uruchomienia, uruchomienia i zatrzymania nawigacji w następujący sposób:
Rozpocznij nawigację Podobnie jak w przypadku nawigacji Google, niestandardowa nawigacja nadal obejmuje utworzenie instancji nawigacji i ustawienie miejsca docelowego. Jednak w przypadku niestandardowych funkcji nawigacji najpierw należy utworzyć sesję nawigacji. Jest to obiekt niebędący interfejsem użytkownika, który może działać z kontrolerem widoku lub bez niego.
Więcej informacji znajdziesz w sekcji Włączanie pliku danych zakręt po zakręcie.
Zobacz prezentację: w pobranym pakiecie SDK do nawigacji znajduje się prezentacja, którą możesz uruchomić, by zobaczyć przykład interfejsu nawigacji przełączający między szczegółową nawigacją przy użyciu standardowej nawigacji a nawigacją, w której widać tylko lokalizację urządzenia poruszającą się wzdłuż linii łamanej.
Aktywna nawigacja. Oto kolejna kluczowa różnica między nawigacją udostępnianą przez Google a niestandardową nawigacją. Zamiast przekazywać wskazówki wbudowanemu menedżerowi zdarzeń w nawigacji SDK, możesz włączyć kanał zakręt po zakręcie i zaimplementować moduły obsługi zdarzeń. Dzięki temu usługa będzie mogła reagować na zdarzenia opisane w sekcji Nasłuchiwanie zdarzeń nawigacji.
Zakończ nawigację. Podobnie jak w przypadku nawigacji Google, niestandardowa nawigacja wymaga również zakończenia nawigacji w sposób najlepiej pasujący do działania aplikacji.
Kiedy można używać niestandardowej nawigacji?
W poniższej tabeli opisano kilka niestandardowych scenariuszy dotyczących nawigacji.
Przykładowy scenariusz |
Kroki ogólne |
|---|---|
W przypadku małych urządzeń, takich jak pojazdy dwukołowe, musisz podawać wskazówki tylko dla kierowcy. |
Utwórz nawigację zakręt po zakręcie i skonfiguruj wskazówki zakręt po zakręcie jako plik danych przesyłane na urządzenie z małym ekranem, gdy nawigator działa na telefonie komórkowym kierowcy poza jego bezpośrednim widokiem. |
Chcesz udostępnić swoją aplikację jako usługę samochodową kierowcom, którzy korzystają z Androida Auto |
Więcej informacji znajdziesz w artykule Włączanie Nawigacji w Androidzie Auto. |
Kierowcy korzystający z Twojej aplikacji chcą mieć mapę poglądową z poziomu mapy z niewielkimi informacjami zakręt po zakręcie. |
Twoja aplikacja powinna umożliwiać kierowcom włączanie i wyłączanie nawigacji Google według potrzeb bez zmieniania ustawień nawigatora dotyczących miejsca docelowego i trybu podróży. |