Segmentacja selfie za pomocą ML Kit na Androidzie

ML Kit udostępnia zoptymalizowane SDK do segmentacji selfie.

Komponenty Selfie Segmenter są statycznie powiązane z aplikacją w momencie kompilacji. Spowoduje to zwiększenie rozmiaru pliku do pobrania aplikacji o około 4,5 MB, a opóźnienie wywołania interfejsu API może wynosić od 25 do 65 ms w zależności od rozmiaru obrazu wejściowego (zmierzonego na urządzeniu Pixel 4).

Wypróbuj

Zanim zaczniesz

  1. W pliku build.gradle na poziomie projektu dodaj repozytorium Maven firmy Google w sekcjach buildscriptallprojects.
  2. Dodaj zależności do bibliotek ML Kit na Androida do pliku Gradle na poziomie aplikacji modułu. Jest to zwykle app/build.gradle:
dependencies {
  implementation 'com.google.mlkit:segmentation-selfie:16.0.0-beta6'
}

1. Tworzenie instancji Segmenter

Opcje segmentera

Aby przeprowadzić podział na segmenty obrazu, najpierw utwórz instancję funkcji Segmenter, podając te opcje.

Tryb detekcji

Usługa Segmenter działa w 2 trybach. Pamiętaj, aby wybrać model, który pasuje do Twojego przypadku użycia.

STREAM_MODE (default)

Ten tryb jest przeznaczony do przesyłania strumieniowego klatek z filmu lub kamery. W tym trybie segmentator korzysta z wyników z poprzednich klatek, aby uzyskać bardziej płynne wyniki podziału na segmenty.

SINGLE_IMAGE_MODE

Ten tryb jest przeznaczony do pojedynczych obrazów, które nie są ze sobą powiązane. W tym trybie segmentator przetworzy każdy obraz niezależnie, bez wygładzania klatek.

Włącz maskę rozmiaru nieskompresowanego.

Prosi segmenter o zwrócenie maski rozmiaru nieprzetworzonego, która odpowiada rozmiarowi wyjściowemu modelu.

Rozmiar surowej maski (np. 256 x 256) jest zwykle mniejszy niż rozmiar wejściowego obrazu. Aby uzyskać rozmiar maski, zadzwoń pod numer SegmentationMask#getWidth() lub SegmentationMask#getHeight().

Bez użycia tej opcji segmenter przeskaluje surową maskę, aby dopasować ją do rozmiaru obrazu wejściowego. Użyj tej opcji, jeśli chcesz zastosować niestandardową logikę zmiany skali lub jeśli zmiana skali nie jest potrzebna w Twoim przypadku użycia.

Określ opcje segmentacji:

KotlinJava
val options =
        SelfieSegmenterOptions.Builder()
            .setDetectorMode(SelfieSegmenterOptions.STREAM_MODE)
            .enableRawSizeMask()
            .build()
SelfieSegmenterOptions options =
        new SelfieSegmenterOptions.Builder()
            .setDetectorMode(SelfieSegmenterOptions.STREAM_MODE)
            .enableRawSizeMask()
            .build();

Utwórz instancję Segmenter. Przekaż określone opcje:

KotlinJava
val segmenter = Segmentation.getClient(options)
Segmenter segmenter = Segmentation.getClient(options);

2. Przygotuj obraz wejściowy

Aby przeprowadzić podział na segmenty obrazu, utwórz obiekt InputImage z użyciem Bitmap, media.Image, ByteBuffer, tablicy bajtów lub pliku na urządzeniu.

Obiekt InputImage możesz utworzyć z różnych źródeł. Każde z nich opisane jest poniżej.

Korzystanie z media.Image

Aby utworzyć obiekt InputImage na podstawie obiektu media.Image, na przykład podczas robienia zdjęcia aparatem urządzenia, przekaż obiekt media.Image i obrót obrazu do obiektu InputImage.fromMediaImage().

Jeśli używasz biblioteki CameraX, klasy OnImageCapturedListener i ImageAnalysis.Analyzer obliczają wartość rotacji za Ciebie.

KotlinJava
private class YourImageAnalyzer : ImageAnalysis.Analyzer {

    override fun analyze(imageProxy: ImageProxy) {
        val mediaImage = imageProxy.image
        if (mediaImage != null) {
            val image = InputImage.fromMediaImage(mediaImage, imageProxy.imageInfo.rotationDegrees)
            // Pass image to an ML Kit Vision API
            // ...
        }
    }
}
private class YourAnalyzer implements ImageAnalysis.Analyzer {

    @Override
    public void analyze(ImageProxy imageProxy) {
        Image mediaImage = imageProxy.getImage();
        if (mediaImage != null) {
          InputImage image =
                InputImage.fromMediaImage(mediaImage, imageProxy.getImageInfo().getRotationDegrees());
          // Pass image to an ML Kit Vision API
          // ...
        }
    }
}

Jeśli nie używasz biblioteki aparatu, która podaje stopień obrotu obrazu, możesz go obliczyć na podstawie stopnia obrotu urządzenia i orientacji czujnika aparatu na urządzeniu:

KotlinJava
private val ORIENTATIONS = SparseIntArray()

init {
    ORIENTATIONS.append(Surface.ROTATION_0, 0)
    ORIENTATIONS.append(Surface.ROTATION_90, 90)
    ORIENTATIONS.append(Surface.ROTATION_180, 180)
    ORIENTATIONS.append(Surface.ROTATION_270, 270)
}

/**
 * Get the angle by which an image must be rotated given the device's current
 * orientation.
 */
@RequiresApi(api = Build.VERSION_CODES.LOLLIPOP)
@Throws(CameraAccessException::class)
private fun getRotationCompensation(cameraId: String, activity: Activity, isFrontFacing: Boolean): Int {
    // Get the device's current rotation relative to its "native" orientation.
    // Then, from the ORIENTATIONS table, look up the angle the image must be
    // rotated to compensate for the device's rotation.
    val deviceRotation = activity.windowManager.defaultDisplay.rotation
    var rotationCompensation = ORIENTATIONS.get(deviceRotation)

    // Get the device's sensor orientation.
    val cameraManager = activity.getSystemService(CAMERA_SERVICE) as CameraManager
    val sensorOrientation = cameraManager
            .getCameraCharacteristics(cameraId)
            .get(CameraCharacteristics.SENSOR_ORIENTATION)!!

    if (isFrontFacing) {
        rotationCompensation = (sensorOrientation + rotationCompensation) % 360
    } else { // back-facing
        rotationCompensation = (sensorOrientation - rotationCompensation + 360) % 360
    }
    return rotationCompensation
}
private static final SparseIntArray ORIENTATIONS = new SparseIntArray();
static {
    ORIENTATIONS.append(Surface.ROTATION_0, 0);
    ORIENTATIONS.append(Surface.ROTATION_90, 90);
    ORIENTATIONS.append(Surface.ROTATION_180, 180);
    ORIENTATIONS.append(Surface.ROTATION_270, 270);
}

/**
 * Get the angle by which an image must be rotated given the device's current
 * orientation.
 */
@RequiresApi(api = Build.VERSION_CODES.LOLLIPOP)
private int getRotationCompensation(String cameraId, Activity activity, boolean isFrontFacing)
        throws CameraAccessException {
    // Get the device's current rotation relative to its "native" orientation.
    // Then, from the ORIENTATIONS table, look up the angle the image must be
    // rotated to compensate for the device's rotation.
    int deviceRotation = activity.getWindowManager().getDefaultDisplay().getRotation();
    int rotationCompensation = ORIENTATIONS.get(deviceRotation);

    // Get the device's sensor orientation.
    CameraManager cameraManager = (CameraManager) activity.getSystemService(CAMERA_SERVICE);
    int sensorOrientation = cameraManager
            .getCameraCharacteristics(cameraId)
            .get(CameraCharacteristics.SENSOR_ORIENTATION);

    if (isFrontFacing) {
        rotationCompensation = (sensorOrientation + rotationCompensation) % 360;
    } else { // back-facing
        rotationCompensation = (sensorOrientation - rotationCompensation + 360) % 360;
    }
    return rotationCompensation;
}

Następnie prześlij obiekt media.Image i wartość stopnia obrotu do InputImage.fromMediaImage():

KotlinJava
val image = InputImage.fromMediaImage(mediaImage, rotation)
InputImage image = InputImage.fromMediaImage(mediaImage, rotation);

Korzystanie z identyfikatora URI pliku

Aby utworzyć obiekt InputImage na podstawie identyfikatora URI pliku, prześlij kontekst aplikacji i identyfikator URI pliku do funkcji InputImage.fromFilePath(). Jest to przydatne, gdy używasz intencji ACTION_GET_CONTENT, aby poprosić użytkownika o wybranie obrazu z aplikacji Galeria.

KotlinJava
val image: InputImage
try {
    image = InputImage.fromFilePath(context, uri)
} catch (e: IOException) {
    e.printStackTrace()
}
InputImage image;
try {
    image = InputImage.fromFilePath(context, uri);
} catch (IOException e) {
    e.printStackTrace();
}

Używanie ByteBuffer lub ByteArray

Aby utworzyć obiekt InputImage na podstawie obiektu ByteBuffer lub ByteArray, najpierw oblicz stopień obrotu obrazu w sposób opisany wcześniej w przypadku danych wejściowych media.Image. Następnie utwórz obiekt InputImage z buforem lub tablicą, a także wysokość, szerokość, format kodowania kolorów i stopień obrotu obrazu:

KotlinJava
val image = InputImage.fromByteBuffer(
        byteBuffer,
        /* image width */ 480,
        /* image height */ 360,
        rotationDegrees,
        InputImage.IMAGE_FORMAT_NV21 // or IMAGE_FORMAT_YV12
)
// Or:
val image = InputImage.fromByteArray(
        byteArray,
        /* image width */ 480,
        /* image height */ 360,
        rotationDegrees,
        InputImage.IMAGE_FORMAT_NV21 // or IMAGE_FORMAT_YV12
)
InputImage image = InputImage.fromByteBuffer(byteBuffer,
        /* image width */ 480,
        /* image height */ 360,
        rotationDegrees,
        InputImage.IMAGE_FORMAT_NV21 // or IMAGE_FORMAT_YV12
);
// Or:
InputImage image = InputImage.fromByteArray(
        byteArray,
        /* image width */480,
        /* image height */360,
        rotation,
        InputImage.IMAGE_FORMAT_NV21 // or IMAGE_FORMAT_YV12
);

Korzystanie z Bitmap

Aby utworzyć obiekt InputImage z obiektu Bitmap, zastosuj tę deklarację:

KotlinJava
val image = InputImage.fromBitmap(bitmap, 0)
InputImage image = InputImage.fromBitmap(bitmap, rotationDegree);

Obraz jest reprezentowany przez obiekt Bitmap z stopniami obrotu.

3. Przetwarzanie obrazu

Przekaż przygotowany obiekt InputImage do metody process obiektu Segmenter.

KotlinJava
Task<SegmentationMask> result = segmenter.process(image)
       .addOnSuccessListener { results ->
           // Task completed successfully
           // ...
       }
       .addOnFailureListener { e ->
           // Task failed with an exception
           // ...
       }
Task<SegmentationMask> result =
        segmenter.process(image)
                .addOnSuccessListener(
                        new OnSuccessListener<SegmentationMask>() {
                            @Override
                            public void onSuccess(SegmentationMask mask) {
                                // Task completed successfully
                                // ...
                            }
                        })
                .addOnFailureListener(
                        new OnFailureListener() {
                            @Override
                            public void onFailure(@NonNull Exception e) {
                                // Task failed with an exception
                                // ...
                            }
                        });

4. Pobieranie wyniku podziału na segmenty

Wynik podziału możesz uzyskać w ten sposób:

KotlinJava
val mask = segmentationMask.getBuffer()
val maskWidth = segmentationMask.getWidth()
val maskHeight = segmentationMask.getHeight()

for (val y = 0; y < maskHeight; y++) {
  for (val x = 0; x < maskWidth; x++) {
    // Gets the confidence of the (x,y) pixel in the mask being in the foreground.
    val foregroundConfidence = mask.getFloat()
  }
}
ByteBuffer mask = segmentationMask.getBuffer();
int maskWidth = segmentationMask.getWidth();
int maskHeight = segmentationMask.getHeight();

for (int y = 0; y < maskHeight; y++) {
  for (int x = 0; x < maskWidth; x++) {
    // Gets the confidence of the (x,y) pixel in the mask being in the foreground.
    float foregroundConfidence = mask.getFloat();
  }
}

Pełny przykład korzystania z wyników podziału na segmenty znajdziesz w przykładowym pliku quickstart dotyczącym ML Kit.

Wskazówki dotyczące zwiększania skuteczności

Jakość wyników zależy od jakości obrazu wejściowego:

  • Aby ML Kit mógł uzyskać dokładny wynik podziału na segmenty, obraz powinien mieć co najmniej 256 x 256 pikseli.
  • Na dokładność może też wpływać niewłaściwe ustawienie ostrości. Jeśli nie uzyskasz zadowalających wyników, poproś użytkownika o ponowne zrobienie zdjęcia.

Jeśli chcesz używać segmentacji w aplikacji działającej w czasie rzeczywistym, postępuj zgodnie z tymi wytycznymi, aby uzyskać najlepszą liczbę klatek na sekundę:

  • Użyj konta STREAM_MODE.
  • Rozważ robienie zdjęć w niższej rozdzielczości. Pamiętaj jednak o wymaganiach dotyczących wymiarów obrazu w tym interfejsie API.
  • Rozważ włączenie opcji maski rozmiaru nieskompresowanego i połączenie całej logiki zmiany rozmiaru. Zamiast pozwalać interfejsowi API na zmianę rozmiaru maski tak, aby pasował do rozmiaru wejściowego obrazu, a potem ponownie zmieniać rozmiar, aby pasował do rozmiaru wyświetlania, po prostu poproś o maskę w niezmienionym rozmiarze i połącz te 2 kroki w jeden.
  • Jeśli używasz interfejsu API Camera lub camera2, ograniczaj wywołania do detektora. Jeśli podczas działania detektora pojawi się nowa klatka wideo, odrzuć ją. Przykładem jest klasa VisionProcessorBase w przykładowej aplikacji krótkiego wprowadzenia.
  • Jeśli używasz interfejsu API CameraX, upewnij się, że strategia kontroli ciśnienia ma ustawioną wartość domyślną ImageAnalysis.STRATEGY_KEEP_ONLY_LATEST. Dzięki temu gwarantujemy, że do analizy zostanie przesłany tylko jeden obraz. Jeśli podczas przetwarzania zostanie wygenerowanych więcej obrazów, zostaną one automatycznie odrzucone i nie zostaną umieszczone w kolejce do przesłania. Gdy wywołasz metodę ImageProxy.close(), aby zamknąć analizowany obraz, zostanie przesłany następny najnowszy obraz.
  • Jeśli używasz danych wyjściowych z detektora do nakładania grafiki na obraz wejściowy, najpierw uzyskaj wynik z ML Kit, a potem wyrenderuj obraz i nałóż go w jednym kroku. Jest on renderowany na powierzchni wyświetlacza tylko raz dla każdej ramki wejściowej. Przykładowo zapoznaj się z klasami CameraSourcePreview GraphicOverlay w przykładowej aplikacji krótkiego wprowadzenia.
  • Jeśli używasz interfejsu Camera2 API, rób zdjęcia w formacie ImageFormat.YUV_420_888. Jeśli używasz starszej wersji interfejsu Camera API, rób zdjęcia w formacie ImageFormat.NV21.