اجزای رابط کاربری را برای تجربه‌های فراگیر طراحی کنید که هدف آن ترکیب بصری فضاهای واقعی و مجازی است.
یک رابط کاربری بصری تمیز ایجاد کنید که به طور یکپارچه به تجربه همهجانبه ای که در حال ساختن آن هستید، کمک کند.
رابط
دنیایی ایجاد کنید که همه جانبه و آسان برای استفاده باشد
کاربران را غرق کنید، حواس آنها را پرت نکنید.
سعی کنید تا جایی که می توانید دنیای AR خود را قطع کنید. کاربران را وارد این تجربه کنید و سپس از مسیر خارج شوید.
از پاپ آپ ها و تصاحب تمام صفحه خودداری کنید مگر اینکه کاربر به صراحت آن را انتخاب کند. دکمه‌ها، هشدارهای دوبعدی و اعلان‌ها می‌توانند حواس کاربر را از دنیای سه‌بعدی که در اطراف آن ایجاد می‌کنید منحرف کنند. در عوض، به کاربران اجازه دهید روی صحنه تمرکز کنند.
پوشش‌های دو بعدی مداوم نیز می‌توانند غوطه‌ور شدن کاربر را مختل کنند. این یک یادآوری دائمی است که دنیایی که آنها به آن نگاه می کنند کاملا واقعی نیست.
پاپ آپ های ناگهانی و انتقال سریع می توانند تجربه AR همهجانبه را از بین ببرند.
کنترل ها را بسیار آسان کنید، کاربران مجبور نخواهند شد به معنای آنها فکر کنند
بهتر است تمرکز کاربر روی خود تجربه AR باشد. با این حال، گاهی اوقات یک برنامه نیاز به کنترل های روی صفحه دارد.
در این موارد، کنترل ها را تا حد امکان ساده کنید. در حالت ایده‌آل، کاربر باید بتواند یک عمل را بدون نگاه کردن به آن فعال کند. به دکمه دوربین گوشی خود فکر کنید. بزرگ است، برچسب گذاری نشده است، و می توانید تقریباً بدون فکر کردن به آن ضربه بزنید.
تداوم تجربه را حفظ کنید. سعی کنید کاربر را به دفعات از صحنه خارج نکنید. به عنوان مثال، اگر کاربران نیاز به انتخاب، سفارشی کردن یا اشتراک گذاری یک شی AR دارند، سعی کنید راهی را بیابید که می توانند بدون ترک AR این کار را انجام دهند.
سوار شدن و دستورالعمل ها
یک جریان ورود به تجربه را ارائه دهید
به کاربران اجازه دهید AR را به سرعت راه اندازی کنند. آموزش خود را به بخشی از جریان تجربه اصلی تبدیل کنید. از آموزش همزمان تمام وظایف یا مکانیک های کلیدی به کاربران خودداری کنید.
در عوض، به آنها نشان دهید که چگونه این وظایف را همانطور که در بازی ظاهر می شوند انجام دهند. کاربران با اطلاعات بیش از حد بار نمی شوند، و می توانند دستورالعمل ها و نکات مفید را به کار در دست پیوند دهند.
کاربر را به صورت بصری راهنمایی کنید
از ترکیبی از نشانه های بصری، حرکت و انیمیشن برای آموزش کاربران استفاده کنید. تا جایی که ممکن است تجربیات درون برنامه ای را به تصویر بکشید و از آنها استفاده کنید. دستورالعمل‌های متنی می‌توانند کاربران را از تجربه خارج کنند و به خاطر سپردن کارهایی که قرار است انجام دهند را سخت‌تر کند.
به عنوان مثال، اگر می‌خواهید کاربران تند بکشند، به جای نمایش کلمه «swipe»، یک فلش یا نماد دست به آنها بدهید.
از الگوهای آشنای رابط کاربری استفاده کنید
از دانش کاربران خود بهره ببرید. اگر یک مدل استاندارد تعامل UX برای یک عمل خاص، مانند ضربه زدن یا کشیدن، وجود دارد، از آن استفاده کنید! شما مجبور نخواهید بود که روش کاملا جدیدی را برای انجام کارهای ساده به کاربر آموزش دهید و می توانید مستقیماً در بخش مهم تجربه خود شیرجه بزنید.
منظره و پرتره
از هر دو حالت عمودی و افقی پشتیبانی کنید. اگر این امکان پذیر نیست، بهترین را برای تجربه خود انتخاب کنید.
پشتیبانی از هر دو حالت تجربه ای فراگیرتر ایجاد می کند و راحتی کاربر را افزایش می دهد.
در مورد قرارگیری دوربین و دکمه برای هر حالت فکر کنید. به نحوه تاثیرگذاری موقعیت دوربین بر حس عمق، آگاهی فضایی و اندازه گیری دقیق سطح در هر حالت توجه کنید.
رابط کاربری را بچرخانید و از قطع کردن فید دوربین خودداری کنید.
خطاها
به کاربران کمک کنید به راحتی از اشتباهات و خطاها بازیابی کنند.
چه خطا از طرف سیستم باشد یا از کاربر، بازگشت به تجربه را آسان کنید. از ترکیبی از نشانه‌های بصری، انیمیشن و متن برای نشان دادن مسیر واضح به وضوح استفاده کنید.
شما می توانید آنچه را که اشتباه رخ داده است، ارتباط برقرار کنید، به خصوص اگر به جلوگیری از آن خطا در آینده کمک کند. از سرزنش کاربر خودداری کنید. روی ترغیب کاربر به انجام اقدامات درست تمرکز کنید.
حالت های خطای نمونه می تواند شامل موارد زیر باشد:
- بدون تصاویر دوربین : در Android 12 (سطح API 31) یا جدیدتر، مطمئن شوید که "Block Camera" در تنظیمات سیستم روی OFF تنظیم شده باشد.
- محیط تاریک : برای اسکن خیلی تاریک است. سعی کنید چراغ ها را روشن کنید یا به یک منطقه پر نور بروید.
- کاربر دستگاه را خیلی سریع حرکت می‌دهد: دستگاه خیلی سریع حرکت می‌کند. سعی کنید آهسته تر حرکت کنید.
- کاربر سنسور دوربین را مسدود می کند : به نظر می رسد سنسور مسدود شده است. سعی کنید انگشت خود را حرکت دهید یا موقعیت دستگاه را تنظیم کنید.
مجوزها
به طور واضح به کاربران بگویید که چرا برنامه به مجوزهای خاصی نیاز دارد.
فقط زمانی مجوزها را بخواهید که برای پیشبرد تجربه برای کاربران ضروری باشد.
در مورد ارتباط و مزایای هر مجوز شفاف باشید. به عنوان مثال، اگر برنامه برای کارکردن واقعیت افزوده به دوربین یا موقعیت کاربر برای تجربه چند نفره نیاز دارد، به او اطلاع دهید.