مقداردهی اولیه
یک انتقال واضح به AR انجام دهید
از تصاویر بصری استفاده کنید تا به کاربران اطلاع دهید که در شرف انتقال از صفحه نمایش دو بعدی به واقعیت افزوده هستند. می‌توانید صفحه نمایش تلفن را کم‌نور کنید یا از افکت‌ها برای محو کردن صفحه در زمانی که انتقالی در شرف انجام است، استفاده کنید.
در برخی از برنامه‌ها، تنها یک بخش از تجربه در واقعیت افزوده می‌شود.
سعی کنید به کاربر یک انتقال یکپارچه به AR بدهید. به کاربر اجازه دهید انتقال از رابط دو بعدی به واقعیت افزوده را اجرا کند. هنگامی که کاربر کنترل را در دست دارد، کمتر آزاردهنده است.
می‌توانید دکمه‌ای مانند نماد AR را اضافه کنید تا به کاربران اجازه دهید خودشان راه‌اندازی را آغاز کنند.
کاربر را به آرامی به محیط AR خود بفرستید. از یک انتقال آسان، مانند انیمیشن یا محو شدن استفاده کنید.
کاوش خارج از صفحه
از نشانه های دیداری یا صوتی برای تشویق کاوش خارج از صفحه استفاده کنید.
نشانه‌های بصری می‌توانند کاربران را وادار کنند تا دنیای AR قوی‌تری را در اطراف خود کشف کنند. به عنوان مثال، از یک پرنده بخواهید تا زمانی که کاربر آن را دنبال کند، از صفحه خارج شود. این حرکت می تواند به هدایت کاربر برای تکمیل هدف مورد نظر کمک کند.
کاربران را تشویق کنید تا فضاهای خارج از صفحه را کاوش کنند
کاوش صوتی
از نشانه های صوتی برای بهبود تجربه کاربر و تشویق تعامل استفاده کنید.
صدا کاربران را تشویق می کند تا با برنامه تعامل داشته باشند و محیط 360 درجه را کشف کنند. اطمینان حاصل کنید که صدای شما به جای منحرف کردن آن، به تجربه اضافه می کند.
اگر از صدا برای اشیاء سه بعدی یا محیط 360 استفاده می کنید، به چند نکته توجه داشته باشید:
- از پخش همزمان صداها خودداری کنید
- تضعیف را به جلوه های صوتی متوسط اضافه کنید
- در صورت عدم تعامل کاربر با شی، صدا را طوری تنظیم کنید که محو یا متوقف شود
- به کاربران اجازه دهید به صورت دستی صدا را برای اشیاء جداگانه خاموش کنند
برخوردهای عمقی
همیشه فضاهای کاربران خود را در نظر بگیرید.
برای جلوگیری از برخورد در عمق - زمانی که به نظر می رسد یک شی مجازی با یک شی در دنیای واقعی تلاقی می کند - به اندازه اتاق معقول و محیط های مختلفی که کاربران می توانند در آن از برنامه شما استفاده کنند توجه داشته باشید.
انتظارات خود را با اطلاع رسانی شفاف از میزان فضای مورد نیاز برای تجربه، از یک میز تا یک اتاق کامل، تا فضایی در مقیاس جهانی، پیشاپیش تنظیم کنید.
به کاربران اجازه دهید بدانند تجربه شما به چه فضایی نیاز دارد
داخل شی
حتی با وجود اینکه کاربران می‌توانند گوشی‌های خود را درون اشیا در دنیای مجازی شما بچسبانند، اما واقعیتی که شما ایجاد می‌کنید و کیفیت غوطه‌ورکننده صحنه را از بین می‌برد. وقتی این اتفاق افتاد، به کاربران اجازه دهید بدانند که قرار نیست آنجا باشند.
نشانه های بصری می تواند به کاربران کمک کند تا از این برخوردهای ناخواسته جلوگیری کنند. هنگامی که می خواهید بگویید "تو قرار نیست اینجا باشی!"
به صورت بصری به کاربران اطلاع دهید که آنها به تازگی در داخل یک شی حرکت کرده اند
بازنشانی کنید
به کاربر اجازه دهید در صورت نیاز تجربه را بازنشانی کند.
فرآیند بازنشانی را سریع و آسان کنید، و به کاربران اجازه دهید بلافاصله پس از مراقبت از تجربه، دوباره به آن بازگردند.
تجربه چند نفره
تجربه چند نفره به کاربران مختلف اجازه می‌دهد محیط AR یکسانی را به اشتراک بگذارند. شیئی که در دستگاه یک کاربر ظاهر می شود برای همه کاربران ظاهر می شود.
- بازیکن 1 یک سطح را تشخیص می دهد
- بازیکنان 2، 3 و 4 با نزدیک شدن به بازیکن 1، سطح یکسانی را تشخیص می دهند
- این برنامه همه بازیکنان را می شناسد و آنها را به هم متصل می کند! اکنون همه از یک محیط AR مشترک استفاده می کنند.
تجربه‌های چندنفره می‌توانند بیشتر از سفرهای تک‌نفره به نگه‌داشتن دست بیشتری نیاز داشته باشند. کاربران خود را در هر مرحله راهنمایی کنید. سعی کنید لحظه اتصال را تا حد امکان بدون درز انجام دهید.
هنگامی که کاربران بیشتری به آن ملحق می شوند، آنها را تشویق کنید تا به اولین کاربر نزدیک تر شوند. دستگاه های آنها سریعتر وصل می شوند.