URL های ارتقا یافته به شما این امکان را می دهند که بخش های ردیابی و صفحه فرود URL خود را از طریق فیلدهای جداگانه مشخص کنید:
- نشانی اینترنتی نهایی: فهرستی از صفحات فرود واقعی برای تبلیغ، کلمه کلیدی یا لینک سایت شما را نشان می دهد. URL نهایی باید همان چیزی باشد که کاربر پس از کلیک بر روی یک تبلیغ در نوار مرورگر می بیند.
- نشانی اینترنتی نهایی موبایل: فهرستی از نشانی‌های اینترنتی نهایی تلفن همراه را برای آگهی، کلمه کلیدی یا لینک سایت شما پس از تغییر مسیرهای متقابل دامنه نشان می‌دهد.
- نشانی وب نهایی برنامه: فهرستی از نشانی‌های اینترنتی نهایی برنامه را نشان می‌دهد که در صورتی که کاربر برنامه خاصی را نصب کرده باشد، در دستگاه‌های تلفن همراه استفاده می‌شود.
- الگوی پیگیری: الگوی اختیاری برای تعیین پارامترهای ردیابی اضافی یا تغییر مسیرها. ما از این الگو برای جمع‌آوری URL مقصد واقعی برای مرتبط کردن با آگهی استفاده خواهیم کرد.
- پارامترهای سفارشی: پارامترهای اختیاری ValueTrack که می توانید شناسه های خود را به آنها اختصاص دهید.
به عنوان مثال، می توانید مشخصات دقیق این فیلدها را در این صفحه مرجع برای شیء Ad پیدا کنید.
توضیحات میدانی
بخش‌های زیر فیلدهایی را که یک URL ارتقا یافته را تشکیل می‌دهند توضیح می‌دهند.
URL نهایی
URL نهایی نشان دهنده صفحه اصلی آگهی، کلمه کلیدی یا لینک سایت شما است. URL نهایی باید همان URL باشد که کاربر پس از کلیک بر روی تبلیغ شما در نوار مرورگر می بیند: این نشانی اینترنتی نباید هیچ گونه تغییر مسیر خارج از دامنه داشته باشد.
نشانی‌های اینترنتی نهایی از همان قوانین نادیده گرفتن نشانی‌های اینترنتی مقصد پیروی می‌کنند. به عنوان مثال، یک URL نهایی در سطح کلمه کلیدی، یک URL نهایی در سطح تبلیغات را لغو می کند.
تمام قوانین اعتبارسنجی موجود برای URL های مقصد در URL های نهایی نیز اعمال می شود. شما می توانید تگ های URL در URL های نهایی داشته باشید. همه تگ ها باید یا برچسب های ValueTrack معتبر یا پارامترهای سفارشی باشند. هنگام تعیین تگ های URL می توانید تا چهار سطح تودرتو داشته باشید:
{ifmobile:{ifsearch:{keyword:cp={_customP}}}}
در بیشتر مواقع، فقط باید یک URL نهایی یا URL نهایی موبایل را مشخص کنید. در موارد نادری که ممکن است یک الگوی ردیابی کاربر را به یکی از چندین صفحه فرود هدایت کند که از یک صفحه فرود مشترک در دامنه تبلیغ‌کننده عبور نمی‌کنند (به عنوان مثال، هنگام آزمایش صفحات فرود)، می‌توانید این صفحات فرود را با استفاده از چندین صفحه مشخص کنید. URL های نهایی
URL های نهایی موبایل
اگر می‌خواهید کاربران را به صفحه فرود دیگری در دستگاه‌های تلفن همراه بفرستید، می‌توانید URL نهایی ترجیحی تلفن همراه را جداگانه ارائه کنید. با این حال، اگر ترجیح می دهید از پارامترهای ValueTrack استفاده کنید، می توانید به جای این قسمت از پارامترهای ValueTrack موجود {device} و {ifmobile} استفاده کنید.
نشانی‌های اینترنتی نهایی برنامه
اگر آگهی‌هایی دارید که مستقیماً با استفاده از پیوندهای عمیق به محتوای درون‌برنامه پیوند می‌دهند، یا تبلیغات کلیکی برای دانلود دارند، می‌توانید این نشانی‌های اینترنتی را در قسمت URLهای نهایی برنامه مشخص کنید.
الگوی ردیابی
فیلد الگوی ردیابی به شما امکان می دهد هر پارامتر ردیابی اضافی یا تغییر مسیر را مشخص کنید. وقتی این پارامتر مشخص شد، به جای URL های نهایی برای جمع آوری URL مقصد واقعی برای تبلیغ شما استفاده می شود. سرویس ردیابی کلیک را ردیابی می کند و کاربر را به صفحه فرود هدایت می کند. URL صفحه فرود باید با URL نهایی مطابقت داشته باشد. این الگو می تواند URL نهایی را با استفاده از پارامترهای ValueTrack مانند {lpurl} جاسازی کند.
پارامترهای سفارشی
پارامترهای سفارشی به شما این امکان را می دهند که پارامترهای خود را مانند پارامترهای ValueTrack ایجاد کنید. این می تواند زمانی مفید باشد که می خواهید از شناسه های خود استفاده کنید، به عنوان مثال، در شناسایی تبلیغات. قبلاً باید این کد را در URL مقصد تبلیغ قرار می دادید. اکنون، می‌توانید شناسه آگهی را مشخص کنید، از یک پارامتر سفارشی برای هر تبلیغ استفاده کنید، و سپس به پارامتر سفارشی در URL نهایی و/یا الگوی ردیابی، همانطور که برای هر پارامتر دیگر ValueTrack انجام می‌دهید، مراجعه کنید.
نام یک پارامتر سفارشی فقط می تواند شامل کاراکترهای الفبایی باشد. هنگام ارجاع به پارامتر سفارشی در نشانی‌های اینترنتی نهایی و الگوهای ردیابی، باید پارامتر سفارشی را در پرانتز احاطه کنید و پیشوند نام آن را علامت زیر خط قرار دهید—مثلاً {_promoCode} .
همانند URL های نهایی، پارامترهای سفارشی موجود در یک نهاد سطح پایین تر، مقادیر موجودیت های سطح بالاتر را نادیده می گیرند. شما می توانید تا هشت پارامتر سفارشی برای یک موجودیت داشته باشید. کلید و مقدار نباید به ترتیب از 16 و 200 بایت بیشتر باشد.